Κόσοβο: Προκαλεί “εμφύλιο” ο Ερντογάν “καρφώνοντας” τον συνεργάτη!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTreglan8MIstvNwH0in3frm8YzjOsxcQGoTR2uWKlfGdZBcbY0Xon9cuRsb39UcQ0Ilbayw_Z4ZQ6_U-zkIVD18nAwumFt93aJelSxy-2c6MMsijYP8QfIrsmPpxn7ivhlR8lVobnr18/s1600/kosobo_erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTreglan8MIstvNwH0in3frm8YzjOsxcQGoTR2uWKlfGdZBcbY0Xon9cuRsb39UcQ0Ilbayw_Z4ZQ6_U-zkIVD18nAwumFt93aJelSxy-2c6MMsijYP8QfIrsmPpxn7ivhlR8lVobnr18/s640/kosobo_erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Δύο ημέρες μετά τις απειλές που εξαπέλυσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά του πρωθυπουργού του Κοσόβου Ραμούς Χαραντινάι ήρθε η επίσημη απάντηση από την Πρίστινα. Σε δήλωσή του στην δημόσια τηλεόραση (RTK), ο Ράμους Χαραντινάι ζήτησε από τον πρόεδρο της Τουρκίας να πάψει να παρεμβαίνει στα εσωτερικά του Κοσόβου. <br /> <br /> «Δεν θα επιτρέψω παρεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις του Κοσόβου. Εγώ δεν έχω παρέμβει στα εσωτερικά τις Τουρκίας, ποτέ, ούτε θα το πράξω στο μέλλον. Τη δουλειά εντός του οίκου μας θα την κάνουμε μόνοι μας και δεν επιτρέπουμε να την αναλαμβάνουν κάποιοι άλλοι στο όνομα του Κοσόβου. Αυτό θα πρέπει να γίνει σαφές σε όλους», διεμήνυσε ο Ράμους Χαραντινάι. <br /> <br /> Ο πρωθυπουργός του Κοσόβου ανέφερε ακόμη ότι «όσοι νομίζουν ότι μπορούν να δικάζουν εκ του μακρόθεν τότε δεν γνωρίζουν καλά τους Αλβανούς». Υπενθυμίζεται, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν επιτέθηκε προχθές φραστικά στον πρωθυπουργό του Κοσόβου Ράμους Χαραντινάι διότι καθαίρεσε τον υπουργό Εσωτερικών και τον αρχηγό της μυστικής αστυνομίας μετά την έκδοση έξι Τούρκων υπηκόων, οπαδών του Φετουλάχ Γκιουλιέν, χωρίς να τηρηθούν οι νόμιμες διαδικασίες. <br /> <br /> Διερευνάται και η εμπλοκή του προέδρου Χ. Θάτσι στην υπόθεση έκδοσης στην Τουρκία των έξι γκιουλενιστών. Εν τω μεταξύ, η υπόθεση της έκδοσης των έξι Τούρκων ανατέθηκε, σήμερα, από τον πρωθυπουργό Ρ. Χαραντινάι, στον γενικό εισαγγελέα του Κοσόβου Αλεξάνταρ Λιουμέζι. <br /> <br /> Ο γενικός εισαγγελέας αναλαμβάνοντας την εντολή δήλωσε ότι «η υπόθεση θα διερευνηθεί σε βάθος και η δικαιοσύνη θα είναι αμείλικτη για όποιον εμπλέκεται συμπεριλαμβανομένου και του προέδρου της Δημοκρατίας, Χάσιμ Θάτσι». <br /> <br /> Τις τελευταίες δύο ημέρες από τα ΜΜΕ του Κοσόβου αλλά και από κυβερνητικά στελέχη εκφράζονται υπόνοιες ότι, πίσω από την έκδοση των έξι Τούρκων γκιουλενιστών βρίσκεται ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Χάσιμ Θάτσι. Οι υπόνοιες αυτές ενισχύθηκαν μετά την χθεσινή παρέμβαση Ερντογάν ο οποίος σε προεκλογική ομιλία επανήλθε στο θέμα ευχαριστώντας τον πρόεδρο του Κοσόβου για την συνεργασία. <br /> <br /> «Ο πρωθυπουργός (σ.σ. Ράμους Χαραντινάι) είναι τιποτένιος γιατί έπαυσε τον υπουργό Εσωτερικών και τον αρχηγό της μυστικής υπηρεσίας. Αλλά, θέλω να ευχαριστήσω τον πρόεδρο του Κοσόβου που αποδείχθηκε καλός συνεργάτης. Στο Κόσοβο θα κάνουμε και άλλες ανάλογες επιχειρήσεις με την βοήθεια του προέδρου του Κοσόβου» δήλωσε ο Ερντογάν. <br /> <br /> Το βίντεο με την ομιλία αυτή μεταδίδουν από σήμερα το πρωί όλα τα ηλεκτρονικά Μέσα του Κοσόβου με αποτέλεσμα να προκληθούν τριγμοί και εντός της κυβέρνησης όπου τα κόμματα, του Χαραντινάι και του Θάτσι συνεργάζονται.<br /> <br /> <a href="http://tachydromos.org/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κόσοβο: Προκαλεί “εμφύλιο” ο Ερντογάν “καρφώνοντας” τον συνεργάτη!

Δύο ημέρες μετά τις απειλές που εξαπέλυσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά του πρωθυπουργού του Κοσόβου Ραμούς Χαραντινάι ήρθε η επίσημη απάν...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Ρωσία είναι ο καλύτερος σύμμαχος της Τουρκίας στη Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvPL-kGeMRNMMFzzovaPJ-3YLS3yaUszH-oSaD1zRUz6B7azc3Agsde5Z6Xblp8MrmPfxzBqqJ1UDKNDYb5Co4gPDdnpvhja5XJAsnLXmB4a4r56NLYd4hrfz5RT4RZw4YH9wbiQ3GIdw/s1600/flags_turkey_russia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="600" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvPL-kGeMRNMMFzzovaPJ-3YLS3yaUszH-oSaD1zRUz6B7azc3Agsde5Z6Xblp8MrmPfxzBqqJ1UDKNDYb5Co4gPDdnpvhja5XJAsnLXmB4a4r56NLYd4hrfz5RT4RZw4YH9wbiQ3GIdw/s640/flags_turkey_russia.jpg" width="640" /></a></div> <br />του <b>Jean-Pierre Filiu*</b><br />Η έβδομη επέτειος της συριακής επανάστασης, στις 18 Μαρτίου, συνοδεύτηκε στο Παρίσι από μια έκκληση για αλληλεγγύη στους πληθυσμούς της ανατολικής Γούτα και του Αφρίν. Αυτή η άρνηση της διάκρισης των θυμάτων στη Συρία ανάλογα με την εθνική και θρησκευτική τους προέλευση είναι παλιά. Και απορρέει από την προσδοκία της εθνικής ενότητας που σημάδεψε την αρχή της εξέγερσης εναντίον του καθεστώτος του Ασαντ, την άνοιξη του 2011.<br /> <br /> Τις τελευταίες εβδομάδες, όμως, η αγανάκτηση που παρατηρείται στη Γαλλία είναι επιλεκτική. Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, για παράδειγμα, εξέφρασε την αλληλεγγύη του μόνο στους Κούρδους του Αφρίν. Ο ιστότοπος «Le Media», που πρόσκειται στο κόμμα του, αποφάσισε να μη δημοσιεύσει φωτογραφίες από τους βομβαρδισμούς της Γούτα. Για τους κύκλους αυτούς, ο μόνος «ιμπεριαλισμός» είναι δυτικός. Στην πραγματικότητα, όμως, η Ρωσία είναι εκείνη που παρέχει ουσιαστική υποστήριξη στη συνέχιση της τουρκικής επέμβασης στη Συρία.<br /> <br /> Το 1998, αυτός που έπεισε τον Χαφέζ αλ-Ασαντ να απελάσει τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν ήταν ο γιος του, τότε απλώς δελφίνος του θρόνου. Ο αρχηγός και ιδρυτής του ΡΚΚ ζούσε από το 1984 στη Δαμασκό, υπό την προστασία της στρατιωτικής αντικατασκοπείας. Μεταφέρθηκε από τις ρωσικές υπηρεσίες στη Μόσχα και από εκεί μετέβη στην Κένυα, όπου συνελήφθη και φυλακίστηκε στην Τουρκία.<br /> <br /> Οι σχέσεις του Ερντογάν με τον Μπασάρ αλ-Ασαντ, που ανέλαβε την προεδρία μετά τον θάνατο του πατέρα του το 2000, ήταν αρμονικές μέχρι την εγκαθίδρυση το 2007 μιας ζώνης ελεύθερων ανταλλαγών μεταξύ Τουρκίας και Συρίας. Χρειάστηκαν το 2011 πολλοί μήνες καταστολής μιας εξέγερσης που αρχικά ήταν ειρηνική για να ταχθεί ο Ερντογάν ανοιχτά εναντίον του Ασαντ και να δεχθεί στο έδαφός του μαχητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού.<br /> <br /> Η Τουρκία ζήτησε τότε από τον ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ την εγκαθίδρυση ζωνών απαγόρευσης των πτήσεων στη βόρεια Συρία, ώστε να υπάρχουν εγγυήσεις ασφαλείας στα νότια σύνορά της και να εγκατασταθούν εκεί εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες. Το αίτημα εκείνο δεν ικανοποιήθηκε. Τον Ιούλιο του 2012, έχοντας να αντιμετωπίσει μια επίθεση των ανταρτών στη Δαμασκό και το Χαλέπι, το καθεστώς Ασαντ απέσυρε τις δυνάμεις του από την περιοχή του Αφρίν, βορειοδυτικά του Χαλεπίου, και της Τζαζίρα, στα βορειοανατολικά της χώρας. Από την κίνηση αυτή επωφελήθηκε το ΡΚΚ, που μετέφερε χιλιάδες αντάρτες του στην περιοχή από το γειτονικό Ιράκ.<br /> <br /> Την ίδια στιγμή, το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (PYD), η τοπική πτέρυγα του ΡΚΚ, υπέγραψε σύμφωνο μη επίθεσης με το καθεστώς Ασαντ. Οι άνδρες του ΡΚΚ/ΡYD στο Αφρίν δεν πολέμησαν λοιπόν ποτέ εναντίον του ISIS, αφήνοντας μόνους τους σύρους αντάρτες να τους εκδιώξουν από το Χαλέπι τον Ιανουάριο του 2014. Και στη συνέχεια στράφηκαν εναντίον των ίδιων αυτών ανταρτών, από κοινού με το καθεστώς Ασαντ.<br /> <br /> Την άνοιξη του 2013 τέθηκε σε εφαρμογή στην Τουρκία κατάπαυση του πυρός μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και του ΡΚΚ, το οποίο αναδιπλώθηκε στα νέα του οχυρά στη Συρία. Η επανάληψη των εχθροπραξιών στην Τουρκία το καλοκαίρι του 2015 συνοδεύτηκε από τη μαζική στήριξη της Αγκυρας στις αντικυβερνητικές συριακές πολιτοφυλακές προκειμένου να εξασφαλιστεί μια «ζώνη ασφαλείας» για την Τουρκία σε συριακό έδαφος. Η Ρωσία αντέδρασε αμέσως και τάχθηκε στο πλευρό του Ασαντ, σώζοντάς τον ουσιαστικά από αυτή την ξένη επέμβαση.<br /> <br /> Ο Ερντογάν είδε τη στρατηγική του στη Συρία να αποτυγχάνει. Τον ανησυχούσε επίσης η αυξανόμενη υποστήριξη των ΗΠΑ και της συμμαχίας κατά του ISIS προς το PYD/PKK, που έγινε η αιχμή του δόρατος της εκστρατείας κατά των τζιχαντιστών στη Συρία. Τον Αύγουστο του 2016, έτσι, η Αγκυρα επενέβη στη Συρία, ώστε να εκτοπίσει τον ISIS πέρα από την κοιλάδα του Ευφράτη και να πάρει τη θέση του PYD/PKK ως βασικός εταίρος της συμμαχίας κατά των τζιχαντιστών.<br /> <br /> Τα δυτικά επιτελεία όμως προτίμησαν να συνεχίζουν να στηρίζονται στο PYD/PKK. Η απόφαση αυτή έριξε τον Ερντογάν στην αγκαλιά του Πούτιν και έκρινε την τύχη του ανατολικού Χαλεπίου, που παραδόθηκε από την Τουρκία στη Ρωσία τον Δεκέμβριο του 2016 και δεν «ανακατελήφθη» από το καθεστώς Ασαντ και τους φιλο-ιρανούς συμμάχους του. Ο Ερντογάν δέχθηκε να ξεκινήσει με τον αγιατολάχ Χαμενεϊ μια διαδικασία αποκλιμάκωσης, που αποφασίστηκε υπό την αιγίδα του Πούτιν στην πρωτεύουσα του Καζακστάν. Η «διαδικασία της Αστάνα», που απέκλειε το ΝΑΤΟ, είχε στόχο την προοδευτική εξάλειψη των θυλάκων αντίστασης στο καθεστώς Ασαντ. Στο πλαίσιο αυτής της τριμερούς συμφωνίας, ο δεσπότης της Δαμασκού εξασφάλισε την ήττα των ανταρτών στην ανατολική Γούτα, με αντάλλαγμα την ανάληψη του ελέγχου του Αφρίν από τον τουρκικό στρατό.<br /> <br /> Αν υπάρχει «προδοσία» των Κούρδων της Συρίας, ο πρώτος υπεύθυνος είναι η ηγεσία του ΡΚΚ, που τους θυσίασε τόσο στην Τουρκία όσο και στο Ιράκ προς όφελος των περιφερειακών της φιλοδοξιών. Το ΡΚΚ θεώρησε ότι θα ήταν ο μεγάλος κερδισμένος μιας «διεθνοποίησης» της συριακής κρίσης που θα γινόταν εκτός του πλαισίου του ΟΗΕ και εις βάρος των δικαιωμάτων του συριακού λαού. Επένδυσε έτσι στην κυβέρνηση Τραμπ και συνεχίζει να ελπίζει στην υποστήριξή της για την εδραίωση των άλλων οχυρών του στη Συρία.<br /> <br /> Οσο για τους Σύρους, υποφέρουν ανεξάρτητα από την εθνογλωσσική τους προέλευση, είτε δηλαδή είναι Αραβες είτε Κούρδοι, Αρμένιοι, Ασσύριοι, Τουρκμένοι ή Τσερκέσιοι. Και τα βάσανά τους δεν θα σταματήσουν όσο η Τουρκία παραμένει προσδεδεμένη στο άρμα της Ρωσίας, εδραιώνοντας έτσι τόσο την εξουσία του Ασαντ όσο και τις ξένες επεμβάσεις στο συριακό έδαφος.<br /><br /><b><i>*O Ζαν-Πιερ Φιλιού είναι γάλλος ιστορικός και αραβολόγος</i></b><br /><b>Le Monde</b><br /><br /><a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί η Ρωσία είναι ο καλύτερος σύμμαχος της Τουρκίας στη Συρία

του Jean-Pierre Filiu* Η έβδομη επέτειος της συριακής επανάστασης, στις 18 Μαρτίου, συνοδεύτηκε στο Παρίσι από μια έκκληση για αλληλεγγύη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η «Δεύτερη Άλωση» της Πόλης - Γιατί ο Ερντογάν θέλει να μοιάσει στον Πορθητή και όχι στον Κεμάλ...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAR9GpaD_pZHKZgkHCxvSROXHpzOXqL56ZnfC3kWu17RrOjGxgQlNpaODejwJJdFMdK0mn7uWlKGUybz4s96DXHAvLpEC7aPWkTBo-0ph5m8hq3Vn8lkLNQGRJZdqKj0nmZz9_47gdkvU/s1600/erdogan_kemal.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="625" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAR9GpaD_pZHKZgkHCxvSROXHpzOXqL56ZnfC3kWu17RrOjGxgQlNpaODejwJJdFMdK0mn7uWlKGUybz4s96DXHAvLpEC7aPWkTBo-0ph5m8hq3Vn8lkLNQGRJZdqKj0nmZz9_47gdkvU/s640/erdogan_kemal.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Νίκου Μελέτη </b><br /> Η Τουρκία πλησιάζει σε μια κομβική στιγμή, καθώς ο Ταγίπ Ερντογάν εκτός των επιθέσεων κατά πάντων στέλνει μήνυμα για οριστική ρήξη με το κοσμικό κεμαλικό κράτος, με τη συμβολική δεύτερη «Άλωση» της Αγιάς Σοφιάς.<br /> <br /> Ο κ. Ερντογάν δεν έχει κρύψει ποτέ τις ισλαμικές καταβολές του, από την εποχή του κόμματος Ευημερίας αλλά και κατόπιν όταν ως Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης στερήθηκε των πολιτικών δικαιωμάτων για την απαγγελία των στίχων που εκθείαζαν τους μιναρέδες ως τις λόγχες του ισλάμ. Τότε χρειάσθηκε να εκτίσει την ποινή του και, ενώ το κόμμα του ΑΚΡ είχε κερδίσει τις εκλογές, ο ίδιος δεν είχε δυνατότητα να εκλεγεί βουλευτής με αποτέλεσμα προσωρινός πρωθυπουργός να έχει ορισθεί ο Α. Γκιουλ. <br /> <br /> Ο Τ. Ερντογάν εδώ και καιρό έχει κάνει τις επιλογές του. Ξεκινώντας σαν ένας δημοφιλής ρήτορας, λαϊκιστής και ισλαμιστής, κατόρθωσε να αλώσει σταδιακά το πανίσχυρο κεμαλικό κατεστημένο της Τουρκίας με την καθοριστική συμβολή του ιμάμη Φ. Γκιουλεν, του οποίου το δίκτυο είχε διεισδύσει βαθιά στο Στρατό και στη Δικαιοσύνη. Όταν ο Ταγίπ Ερντογάν αισθάνθηκε ισχυρός, άρχισε να διαμορφώνει τη δική του ισχυρή οικονομική-πολιτική τάξη, και με τη μεθόδευση του πραξικοπήματος, φρόντισε να στοχοποιήσει και να εξοντώσει τον μοναδικό ισχυρό αντίπαλο που είχε απομείνει: τον πρώην προστάτη του και συνέταιρο» του, Φ. Γκιουλέν. <br /> <br /> Ο κ. Ερντογάν κινείται πλέον σε μια πολύ λεπτή ισορροπία: στο εσωτερικό περιθωριοποιεί καθημερινά όλο και περισσότερο το κουρδικό στοιχείο, στη συμφιλίωση με το οποίο είχε στηρίξει αρχικά την πολιτική του παρέμβαση, συγκρούεται με το φοβισμένο μεν αλλά ισχυρό κοσμικο-κεμαλικό κομμάτι της τουρκικής κοινωνίας που πλέον ταυτίζεται με το τμήμα εκείνο που είναι στραμμένο προς τη Δύση, και εξωτερικά αδειάζει καθημερινά Αμερικανούς και Ευρωπαίους, κλείνοντας το μάτι στη Μόσχα και στο Ιράν, θρυμματίζοντας πλέον ευαίσθητες ισορροπίες προκειμένου να εξυπηρετήσει τις προσωπικές στρατηγικές του. <br /> <br /> Στο εσωτερικό, όμως, ο κ. Ερντογάν έχει να παίξει ένα ακόμη σημαντικό παιγνίδι. Κτίζοντας ένα όλο και πιο αυταρχικό κράτος, επενδύοντας στην συντηρητικοποίηση της κοινωνίας έχει ανάγκη από συμβολισμούς που θα του επιτρέψουν, μέχρις ότου αναγγείλει πανηγυρικά το 2023 την επανίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, εκατό χρόνια μετά την ίδρυσης της από τον Κεμάλ Ατατούρκ, να έχει ένα σαφές διακύβευμα που θα του εξασφαλίσει την επανεκλογή του στη θέση του προέδρου. Έχοντας χάσει ένα σημαντικό τμήμα του κουρδικού πληθυσμού που σταθερά βρίσκονταν στις γραμμές του ΑΚΡ, ο Ταγίπ Ερντογάν θα παίξει και χωρίς φυσικά κανέναν δισταγμό το χαρτί του Ισλάμ. <br /> <br /> Και σε αυτό το παιγνίδι σημασία δεν έχει μόνο η συντηρητικοποίηση της κοινωνίας, η ισλαμοποίηση της καθημερινότητας, της εκπαίδευσης... <br /> <br /> Ο Τ. Ερντογάν σταθερά θα στοχεύει στην Αγιά Σοφιά: φλερτάροντας με τους ισλαμιστές που απαιτούν τη μετατροπή του μνημείου αυτού της χριστιανοσύνης και της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς σε τζαμί, χαϊδεύοντας όμως και τα αυτιά των εθνικιστών που θα ήθελαν με μια τέτοια κίνηση (ακόμη κι αν είναι σε αντίθεση με τις επιλογές του Κεμάλ), να δώσουν ένα «μάθημα» στην Δύση… <br /> <br /> Είχαν προηγηθεί κι άλλα ανάλογα περιστατικά. Από το 1935 όταν ο Κεμάλ Ατατούρκ αποφάσισε να μετατραπεί η Αγιά Σοφιά από τζαμί σε Μουσείο, ποτέ δεν έλειψαν οι φωνές που ζητούσαν την αποκατάσταση της «δικαιοσύνης». <br /> <br /> Ενθαρρυμένοι από τον ίδιο τον Ερντογάν, χιλιάδες πιστοί ακολούθησαν τα κηρύγματα των ιμάμηδων, έκαναν ολονυχτία έξω από την Αγιά Σοφιά, προσευχόμενοι και ζητώντας να γίνει και πάλι τζαμί. Το 2015 ένας ιμάμης διάβασε το Κοράνι για πρώτη φορά τα τελευταία 85 χρόνια και ενώ η Αγιά Σοφιά έχει κηρυχθεί φυσικά από την UNESCO μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. <br /> <br /> Τα επόμενα δυο χρόνια η Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας οργάνωσε όχι μόνο την ανάγνωση του Κορανίου άλλα και την τηλεοπτική μετάδοση της, μέσω ειδικού προγράμματος της κρατικής ραδιοτηλεόρασης.<br /> <br /> Τα βλέμματα όλων στράφηκαν στο σύμβολο της «ρουμπίας» που έκανε ο Ταγίπ Ερντογάν, λες και θέλει πραγματικά να επιβεβαιώσει όσους υποστηρίζουν ότι μετά τον Μόρσι στην Αίγυπτο, έχει ανακηρυχθεί ο ίδιος ως ο ηγέτης των Αδελφών Μουσουλμάνων, ενός κινήματος που εξέφρασε όλη τη Μέση Ανατολή, την Αίγυπτο και τη Σ .Αραβία ένα ιδιότυπο κράμα ισλαμικού εθνικισμού. <br /> <br /> Στέλνοντας με τα τέσσερα δάκτυλα απλωμένα και τον αντίχειρα διπλωμένο, τον κωδικό χαιρετισμό του σε εκατομμύρια μουσουλμάνων, ο Ταγίπ Ερντογάν έστειλε και το μήνυμα της Δεύτερης Άλωσης: την ανάγνωση του κορανιού, παρουσία του στην Αγιά Σοφιά. <br /> <br /> Μίλησε για τους κατακτητές αλλά και για τον Πορθητή και την δύναμη της τουρκικής ισλαμικής κουλτούρας… <br /> <br /> Ήταν το πρώτο βήμα, όχι απλώς για να μετατραπεί ντε φάκτο η Αγιά Σοφιά σε τζαμί. Αλλά για να ξεκινήσει η τελική φάση για την ολική μεταμόρφωση της Τουρκίας. Που το 2023, εφόσον ο Ταγίπ Ερντογάν αντέξει μέχρι τότε, θα είναι μια εντελώς διαφορετική Δύναμη: ένα μείγμα των Αιγυπτίων Αδελφών Μουσουλμάνων, του Μπααθικού Ιράκ, της Συρίας του Άσαντ, με υπολείμματα της δυτικότροπης μεγαλοαστικής παράδοσης του Κεμάλ. <br /> <br /> Και με αυτά τα υλικά, την ενίσχυση του -βολικού σε απολυταρχικά καθεστώτα- Ισλάμ, την επιθετική πολιτική στο εξωτερικό που συσπειρώνει το εσώτερο μέτωπο έναντι των εξωτερικών εχθρών που όλο και πολλαπλασιάζονται και την επιβολή ενός καθεστώτος αυταρχικού, ο κ. Ερντογάν θελει να φτιάξει τη Νέα Τουρκία. <br /> <br /> Την οποία θα πρέπει και πάλι να αντιμετωπίσουμε…<br /> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η «Δεύτερη Άλωση» της Πόλης - Γιατί ο Ερντογάν θέλει να μοιάσει στον Πορθητή και όχι στον Κεμάλ...

Του Νίκου Μελέτη Η Τουρκία πλησιάζει σε μια κομβική στιγμή, καθώς ο Ταγίπ Ερντογάν εκτός των επιθέσεων κατά πάντων στέλνει μήνυμα για ορ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στρατηγικός αιφνιδιασμός και τουρκική απειλή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtn7Qh9n9A2OdhUAS29AZf2W6uss62U9aqEeorBB0GZRnnCSSMnrTjxxFaf6dAgJRQpd9WZWsBu4tbpNWcxIKRM7r36pyxrHYPgAm0WpxUCHO6NXakZDO4G5VgRVf1nPdG9ckIPxVBzuc/s1600/greek-turkey-aigaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtn7Qh9n9A2OdhUAS29AZf2W6uss62U9aqEeorBB0GZRnnCSSMnrTjxxFaf6dAgJRQpd9WZWsBu4tbpNWcxIKRM7r36pyxrHYPgAm0WpxUCHO6NXakZDO4G5VgRVf1nPdG9ckIPxVBzuc/s640/greek-turkey-aigaio.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Κωνσταντίνου Θ. Λαμπρόπουλου</b><br /> Μία άκρως σημαντική παράμετρος που διέπει την δυναμική των Ελληνοτουρκικών Σχέσεων στο επίπεδο της διαμόρφωσης αποτρεπτικής στρατηγικής (deterrent strategy) για την αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας, αποτελεί το στοιχείο του Στρατηγικού Αιφνιδιασμού (Strategic Surprise), που υπόκειται εξ ολοκλήρου στην ευχέρεια της Τουρκίας, η οποία έχει διαρκώς την πρωτοβουλία των κινήσεων όντας Αναθεωρητική Δύναμη, καθώς η Ελλάδα αφενός επιθυμεί εμπράκτως την διατήρηση του status quo, αφετέρου το στρατηγικό της δόγμα είναι αμιγώς αμυντικό (Στο διπλωματικό πεδίο είναι αντιδραστικό (reactive) στις τουρκικές πρωτοβουλίες, ενώ στο στρατιωτικό πεδίο δεν περιλαμβάνει προληπτική δράση, καθώς προκρίνει το Ισοδύναμο Τετελεσμένο στο πλαίσιο της Ευέλικτης Ανταπόδοσης ύστερα από περιορισμένη τουρκική στρατιωτική ενέργεια και τα Μαζικά Αντίποινα σε περίπτωση κλιμάκωσης και γενικευμένης σύγκρουσης).<br /> <br /> Ο στρατηγικός αιφνιδιασμός δύναται να οριστεί ως η κατάσταση στην οποία ένα κράτος καταλαμβάνεται εξ απήνης από μια πρωτοβουλία έτερου κράτους στο στρατηγικό επίπεδο (στο στρατιωτικό πλαίσιο, ο αιφνιδιασμός αναφέρεται στο επιχειρησιακό και τακτικό επίπεδο).<br /> <br /> Η σημασία του στρατηγικού αιφνιδιασμού έγκειται στο γεγονός ότι αποτελεί πολλαπλασιαστή ισχύος (forcemultiplier), ο οποίος δύναται να αποφέρει ισχυρό πλεονέκτημα στον επιτιθέμενο και σοβαρές επιπτώσεις στο κράτος –στόχο που αφορούν:<br /> <br /> Α) την δημιουργία δυσμενών τετελεσμένων σε πολιτικο- διπλωματικό επίπεδο (Η Ισραηλινή αιφνιδιαστική επίθεση κατά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών είχε ως αποτέλεσμα την εδραίωση του Ισραήλ στην Μέση Ανατολή και την διαίρεση των αραβικών κομμάτων σε συντηρητικά και ριζοσπαστικά)<br /> <br /> Β) την καταστροφή πολύτιμων στρατηγικών /στρατιωτικών μέσων και δυνατοτήτων (capabilities/ assets) (Το ιαπωνικό προληπτικό χτύπημα στο Περλ Χάρμπορ διέλυσε την δύναμη θωρηκτών των ΗΠΑ, δημιουργώντας ιαπωνική υπεροπλία στον Ειρηνικό ως το 1942) <br /> <br /> Γ) τον ψυχoλογικό αντίκτυπο με την δημιουργία αισθήματος φοβικών συνδρόμων, ταπείνωσης και αποτυχίας (Η επιτυχία της αιφνιδιαστικής επίθεσης των Σοβιετικών κατά την «Άνοιξη της Πράγας το 1968 καλλιέργησε τον φόβο στο δυτικό στρατόπεδο επανάληψης του φαινομένου εναντίον τους, ο οποίος διατηρήθηκε ως τις τελευταίες μέρες της Σοβ.Ένωσης,ενώ η επιτυχία του γερμανικού blitzkriegτο 1940 άφησε έντονα τα σημάδια της ταπείνωσης και της αποτυχίας στην γαλλική πλευρά).<br /> <br /> Ο στρατηγικός αιφνιδιασμός διέπεται από πέντε διαστάσεις που αφορούν<br /> <br /> α) την ταυτότητα (Ποιος) και την πιθανότητα πραγματοποίησης (Εάν) της ενέργειας του επιτιθέμενου (Περίπτωση Μη αναμενόμενου αντίπαλου-λ.χ η είσοδος της Κίνας στον Πόλεμο της Κορέας ),<br /> <br /> β) Το είδος /ο τρόπος (Πώς) της αιφνιδιαστικής ενέργειας-ο τεχνολογικός παράγοντας στον αιφνιδιασμό (λ.χ Ρίψη ατομικής βόμβας στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι-η χρήση των αντιαεροπορικών των 88 χιλιοστών ως αντιαρματικά από το Γερμανικό AfricaKorps στην Βόρεια Αφρική το 1941), <br /> <br /> γ) τον χρόνο στον οποίο πραγματοποιείται η αιφνιδιαστική ενέργεια (η επίθεση στο Περλ Χάρμπορ διεξήχθη Κυριακή),<br /> δ)την τοποθεσία όπου θα πραγματοποιηθεί η αιφνιδιαστική ενέργεια (λ.χ η αιφνιδιαστική επίθεση της Βέρμαχτ στον ασθενή θύλακα των Αρδεννών το 1944) <br /> <br /> και ε)το κίνητρο της αιφνιδιαστικής ενέργειας (Οι Άραβες διεξήγαγαν τον Πόλεμο του ΓιομΚιππούρ με κίνητρο την αναθέρμανση της διαπραγματευτικής διαδικασίας για την ανάκτηση των απωλεσθέντων εδαφών από το 1967, ενώ οι Ισραηλινοί θεώρησαν λανθασμένα ότι το κίνητρο ήταν η στρατιωτική νίκη)<br /> <br /> Ο στρατηγικός αιφνιδιασμός διακρίνεται σε διπλωματικό αιφνιδιασμό (μέσω ανατροπών και αλλαγών στις υφιστάμενες συμμαχίες όπως στην περίπτωση της στάσης της Γαλλίας στον Πόλεμο των Έξι Ημερών, καθώς και διπλωματικών ενεργειών, όπως η επίσκεψη Νίξον στην Μαοϊκή Κίνα), επιχειρησιακό/τακτικό αιφνιδιασμό (μέσω νέου δόγματος λ.χ το γερμανικό δόγμα υποβρυχιακού πολέμου στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο) και τεχνολογικό αιφνιδιασμό (μέσω νέου οπλικού συστήματος όπως στην περίπτωση των πυραύλων V1 kaiV2 και της Ατομικής Βόμβας), σε πλήρη (complete), που αφορά όλες τις δυνατές διαστάσεις, σε ολοκληρωτικό (total), οποίος αναφέρεται στον βαθμό αιφνιδιασμού στην κάθε διάσταση και μερικό (partial) ο οποίος αφορά μία συγκεκριμένη διάσταση.<br /> <br /> Στον 21ο αιώνα η έννοια και το περιεχόμενο του στρατηγικού αιφνιδιασμού αποκτά νέα διάσταση, καθώς τα υβριδικά επιχειρησιακά δόγματα θολώνουν τα όρια μεταξύ πολέμου και ειρήνης και επιχειρούν στην λεγόμενη «γκρίζα περιοχή» (greyzonearea) και σε «ασφαλή πεδία» (safespaces) «μαλακώνοντας» τις αντιστάσεις του κράτους-στόχου πριν την εκδήλωση της κύριας φάσης του αιφνιδιασμού.<br /> <br /> Αναφορικά με την τουρκική απειλή, η Ελλάδα, ούτως ή άλλως κινδύνευε και κατά το παρελθόν από μία αιφνιδιαστική στρατιωτική ενέργεια από την πλευρά της Άγκυρας ,καθώς η τελευταία διαθέτει το πλεονέκτημα της πρωτοβουλίας των κινήσεων, ενώ ειδικά στο θέατρο του Αιγαίου διαθέτει την ευχέρεια επιλογής πολλών και σημαντικών στόχων. Το γεγονός που διαφοροποιεί επί τα χείρω την προβληματική αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής από την ελληνική πλευρά στην τρέχουσα περίοδο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, δημιουργώντας συνθήκες στρατηγικού αιφνιδιασμού της Αθήνας, έγκειται στην υιοθέτηση από την Άγκυρα πτυχών των υβριδικών δογμάτων της Ρωσίας και της Κίνας, συμβεβλημένων με την ευρύτερη στρατηγική «Αιχμηρής Ισχύος» την οποία ακολουθεί η Τουρκία.<br /> <br /> Ως εκ τούτου, η Ελλάδα και η Κύπρος ήδη έχουν αιφνιδιαστεί τρεις φορές στο διπλωματικό επίπεδο (Επίσκεψη Ερντογάν όπου διατυπώθηκαν για πρώτη φορά σε ελληνικό έδαφος, οι τουρκικές διεκδικήσεις που περιλαμβάνουν αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάννης, Στάση της Ιταλίας στην παρεμπόδιση του γεωτρύπανου της ιταλικής εταιρίας ENI, θέση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ (μη καταδίκη) αναφορικά με τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο), ενώ η Ελλάδα υπέστη αιφνιδιασμό στο επιχειρησιακό επίπεδο, τόσο στην περίπτωση του εμβολισμού σκάφους του Λιμενικού από τουρκική ακταιωρό, όσο και στην περίπτωση της αιχμαλωσίας των δύο Ελλήνων Στρατιωτικών από την τουρκική στρατοχωροφυλακή.<br /> Θα πρέπει συνεπώς να ληφθεί σοβαρά υπόψη από τον ελληνικό θεσμικό μηχανισμό ασφάλειας το ευρύτερο πλαίσιο του τουρκικού προληπτικού δόγματος που περιλαμβάνει στοιχεία υβριδικού πολέμου, το οποίο δύναται να χρησιμοποιήσει ή ήδη χρησιμοποιεί τα εξής μέσα:<br /> <br /> Α) Την τουρκική Στρατοχωροφυλακή εν αντιθέσει με τις δυνάμεις του τακτικού στρατού, η οποία μετά το πραξικόπημα, διαθέτει αυξημένες αρμοδιότητες και είναι εφοδιασμένη με αναβαθμισμένες δυνατότητες (capabilities)<br /> <br /> B) Τις νέες δυνατότητες των δικτύων της Τουρκικής Μυστικής Υπηρεσίας (ΜΙΤ )στην μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, σε γειτονικές χώρες και σε ευρωπαϊκές χώρες<br /> <br /> Γ) την στρατολόγηση εγκληματικών δικτύων, που διεισδύουν σε ομάδες λάθρο/παράτυπων μεταναστών<br /> <br /> Δ) Τις ολοένα και αυξανόμενες επιθετικές δυνατότητες της Τουρκικής νεότευκτης Cyber War Command στο πεδίο του κυβερνοπολέμου, όπου στρατολογούνται επαγγελματίες hackers-μέλη εγκληματικών ισλαμικών δικτύων (από την SADAT) κατά τα πρότυπα της Βόρειας Κορέας.<br /> <br /> Επιπρόσθετα αυξημένη προσοχή θα πρέπει να δοθεί σε περιπτώσεις αιφνιδιασμού με την χρήση αλιευτικών στο Αιγαίο, τα οποία λειτουργούν ήδη ως μονάδες παρακολούθησης των κινήσεων του Ελληνικού Ναυτικού και δύνανται να χρησιμοποιηθούν ως προκεχωρημένες μονάδες αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας κατά τα πρότυπα των ενεργειών των κινεζικών αλιευτικών στην θάλασσα της Νότιας Κίνας.<br /> <br /> Επιπλέον ιδιαίτερη σημασία θα πρέπει να δοθεί στην δυνατότητα προσβολής των συστημάτων αεράμυνας και αεροσκαφών με σμήνος (swarm) μη επανδρωμένων οχημάτων (drones) φθηνής κατασκευής και«αγνώστου προελεύσεως-χωρίς διακριτικά» κατά το πρότυπο της επίθεσης με τέτοια drones στη ρωσική αεροπορική βάση στην Λαττάκεια της Συρίας.<br /> <br /> Πως δύναται να προφυλαχθεί η χώρα από το καταστρεπτικό ενδεχόμενο ενός στρατηγικού αιφνιδιασμού;<br /> <br /> Η έγκαιρη προειδοποίηση (early warning) απότοκος της ορθής και ακριβούς πληροφόρησης (intelligence),αποτελεί την ικανή και αναγκαία συνθήκη αποτροπής ενός αιφνιδιαστικού κτυπήματος σ όλο το εύρος δραστηριοτήτων των πυλώνων που συγκροτούν την εθνική ασφάλεια.<br /> <br /> Εντούτοις, θα πρέπει να τονισθεί, ότι η εξάλειψη εξ ολοκλήρου του κινδύνου του στρατηγικού αιφνιδιασμού, είναι σχεδόν αδύνατη, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο στρατηγιστής Colin Gray. Κατά συνέπεια, η διαχείριση ενός τέτοιου φαινομένου αν λάβει χώρα, αποκτά την μέγιστη σημασία, λαμβάνοντας υπόψη πως η ανθεκτικότητα (resilience) και η επαναλειτουργία (recovery) του μηχανισμού εθνικής ασφάλειας πρέπει να αποτελέσει ύψιστη προτεραιότητα.<br /> <br /> Σ αυτό το πλαίσιο, η αλλαγή υπαρχόντων στοιχείων της ελληνικής στρατηγικής κουλτούρας καθίσταται επιτακτική.<br /> Πιο συγκεκριμένα θα πρέπει να γίνει σαφές και κατανοητό από την ελληνική πολιτική και την στρατιωτική ηγεσία, το διαφορετικό πλαίσιο ανάλυσης και εκτίμησης κινδύνων της τουρκικής πλευράς.<br /> <br /> Η απεικόνιση της Τουρκίας ως «νευρικής» Δύναμης εμπίπτει στην καλλιέργεια ευσεβών πόθων (wishful thinking) και στην μη αποδοχή της πραγματικότητας, στοιχεία τα οποία, κατά τον Αμερικανό στρατηγικό αναλυτή Richard Betts, αποδίδονται στο λεγόμενο mirror imaging από το κράτος-στόχο, ήτοι την απεικόνιση της πραγματικότητας, όπως το κράτος- στόχος επιθυμεί. Ως εκ τούτου το κράτος-στόχος υποθέτει πως ο επιτιθέμενος θα αναγνωρίσει τις ίδιες εναλλακτικές και δυσκολίες και θα συσχετίσει τα γεγονότα με τον ίδιο τρόπο όπως εκείνο.<br /> <br /> Εξετάζοντας την περίπτωση της Ιαπωνικής Επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ, η πλειοψηφία των Αμερικανών αναλυτών είχε αποφανθεί πως μια επίθεση κατά των ΗΠΑ από την Ιαπωνία θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία. Όπως παρατηρεί ο ιστορικός Graham Allison, οι ΗΠΑ διέγνωσαν λάθος το εύρος του ρίσκου που το ιαπωνικό επιτελείο θα μπορούσε να δεχθεί. Για τις ΗΠΑ (το πολιτικο-στρατιωτικό κατεστημένο), η κατάληψη της Ασίας από τους Ιάπωνες αποτελούσε το απώτερο στάδιο των περιφερειακών φιλοδοξιών τους, για το ιαπωνικό επιτελείο όμως αποτελούσε ζήτημα ζωής και θανάτου καθώς σχετιζόταν με την επιβίωση του στρατοκρατικού καθεστώτος. Ως εκ τούτου, μια αιφνιδιαστική επίθεση κατά του Αμερικανικού Στόλου στο Περλ Χάρμπορ με πιθανότητες επιτυχίας 50% ενέπιπτε στην λογική επιλογή των Ιαπώνων στρατηγικών ιθυνόντων, όπερ και εγένετο.<br /> <br /> Για την Ελλάδα, απαιτείται συνεπώς προς αποφυγή ενός καταστρεπτικού στρατηγικού αιφνιδιασμού που θα παραλληλισθεί μ ένα Περλ Χάρμπορ ή μια Ενδεκάτη Σεπτεμβρίου, η ορθή ανάγνωση του στρατηγικού περιβάλλοντος , η ορθή εκτίμηση της τουρκικής απειλής και η αλλαγή της κουλτούρας της πολιτικής ηγεσίας ως προς την δέουσα προσοχή στις προειδοποιήσεις του θεσμικού μηχανισμού ασφάλειας.<br /> <br /> Όπως ορθώς παρατήρησε ο Αμερικανός αναλυτής Eric Dahl, η πολιτική ηγεσία συνήθως αγνοεί τις προειδοποιήσεις και τις ενδείξεις των υπηρεσιών πληροφοριών στο στρατηγικό επίπεδο (αλλαγές στρατηγικού δόγματος, αλλαγή πολιτικών συσχετισμών), ενώ τις λαμβάνει υπόψη στο επιχειρησιακό/τακτικό κομμάτι (κινήσεις στρατευμάτων και στρατιωτική κινητοποίηση) εξαιτίας του επείγοντος.<br /> <br /> Ιδίως στην ελληνική περίπτωση, όπου κυριαρχεί πλήρως η απουσία σχεδιασμού, η αποσπασματική και η πυροσβεστική αντιμετώπιση των προκλήσεων, απαιτείται η ολική αναπροσαρμογή του θεσμικού πλαισίου ασφάλειας και η αλλαγή της νοοτροπίας που προκρίνει την ακινησία και την αμυντικότητα, ως στοιχεία της ελληνικής στρατηγικής κουλτούρας. <br /> Στο πλαίσιο αυτό ενδεικτικά προτείνονται και οι ακόλουθες παρεμβάσεις:<br /> <br /> Α) Αναδιοργάνωση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών επενδύοντας στον πυλώνα των στρατηγικών πληροφοριών (Strategic Intelligence) και στην δημιουργία Joint Intelligence Centers με την Κύπρο, με γειτονικές χώρες , στο ευρωπαϊκό και στο ευρω-ατλαντικό πλαίσιο.<br /> <br /> B) Αναφορικά με το Wargaming στο υψηλότερο επίπεδο, έμφαση στο worst case scenario και μείξη διαφορετικών δεδομένων (inputdata), ώστε να αναπτυχθεί μια κουλτούρα ανάληψης πρωτοβουλίας ακόμα και στο χειρότερο ενδεχόμενο. (Η τάση που κυριαρχεί στο Wargaming αφορά περιπτώσεις όπου η αποτυχία στην αποτροπή του κινδύνου δεν είναι επιλογή (option),ως εκ τούτου δεν καλλιεργείται η νοοτροπία βέλτιστης διαχείρισης μιας κατάστασης αιφνιδιασμού.<br /> <br /> Γ) Αναφορικά με την διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων, όπως η πρόσφατη «Πυρπολητής», έμφαση θα πρέπει να δοθεί όχι μόνο στην ετοιμότητα (readiness) και την τακτική προσήλωση των μονάδων στον επιχειρησιακό σχεδιασμό, αλλά θα πρέπει να ενσωματώνεται και η ύπαρξη των λεγόμενων redteams, όπου θα περιλαμβάνεται και το σενάριο αποτυχίας των φίλιων δυνάμεων.<br /> <br /> Εν κατακλείδι, η Ελληνική πλευρά θα πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη τις τεράστιες αλλαγές που έχουν λάβει χώρα στην γειτονική Τουρκία σ όλα τα επίπεδα, ιδίως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα. Αναφορικά με την πιθανότητα ενός στρατηγικού αιφνιδιασμού, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τρία στοιχεία για το προσεχές μέλλον:<br /> <br /> Πρώτον το γεγονός ότι οι Δυνάμεις που επιθυμούν την διατήρηση τουs tatus quo, όπως η Ελλάδα, είναι πολύ πιθανό να πέσουν θύματα στρατηγικού αιφνιδιασμού,καθώς έχουν εμπεδώσει τις στρατιωτικές τους δυνατότητες σ ένα καθορισμένο κανονιστικό πλαίσιο, ενώ ένα αναθεωρητικό κράτος ,όπως η Τουρκία δύναται να χρησιμοποιήσει ασύμμετρες τακτικές για να αλλάξει το υπάρχον πλαίσιο. <br /> <br /> Δεύτερον, παρατηρείται,αναφορικά με τον στρατηγικό αιφνιδιασμό λόγω αλλαγής επιχειρησιακού δόγματος ότι ισχύει όταν το κράτος –επιτιθέμενος, διέρχεται μια φάση αναδιοργάνωσης των Ενόπλων Δυνάμεών του λόγω έντονων πιέσεων, καθώς οι θεσμικές μεταβολές τότε είναι ευκολότερο να πραγματοποιηθούν, όπως συνέβη με την περίπτωση της Γερμανίας την περίοδο του Μεσοπολέμου. <br /> <br /> Θα πρέπει να εξεταστούν και να αναλυθούν ενδελεχώς απ’ τα ανώτατα ελληνικά κλιμάκια του εθνικού μηχανισμού ασφάλειας, οι σαρωτικές αλλαγές που έλαβαν χώρα μετά το πραξικόπημα στο τουρκικό θεσμικό σύστημα εθνικής ασφάλειας, όπου δεσπόζει ο ρόλος της SADAT στην στελέχωση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και στην διαμόρφωση του τουρκικού δόγματος εθνικής ασφάλειας με σαφείς ιρανικές επιρροές.<br /> <br /> Τρίτον, οι ΗΠΑ, βρίσκονται σε φάση μετάβασης, αναδιοργάνωσης και αναπροσαρμογής στα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται στο λυκαυγές της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, ως εκ τούτου, δεν δύνανται να επηρεάσουν καταστάσεις και να διαμορφώσουν αποτελέσματα με τον τρόπο που το έκαναν την δεκαετία 90, όταν απολάμβαναν την αδιαμφισβήτητη ηγεμονία σε παγκόσμιο επίπεδο.<br /> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στρατηγικός αιφνιδιασμός και τουρκική απειλή

Του Κωνσταντίνου Θ. Λαμπρόπουλου Μία άκρως σημαντική παράμετρος που διέπει την δυναμική των Ελληνοτουρκικών Σχέσεων στο επίπεδο της διαμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η δήλωση που ξύπνησε την Αθήνα: Δεν έχουμε κανένα λόγο να εμπιστεύομαστε τον Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg84M83ELHPF__dEBw9HRp1h8XfLew8Niq5Mmvn79cLLoF6Qu6m3tfami-dPozDWop4_8dW8g05kgCeAl6vwEUwTXjkWiLNZcOHOpA3vVGC5EUIsWwVmPMoX0-lkgPe8mn0Qw4sRJZv0Bg/s1600/EMINE-ERDOGAN-TAMPOURLA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg84M83ELHPF__dEBw9HRp1h8XfLew8Niq5Mmvn79cLLoF6Qu6m3tfami-dPozDWop4_8dW8g05kgCeAl6vwEUwTXjkWiLNZcOHOpA3vVGC5EUIsWwVmPMoX0-lkgPe8mn0Qw4sRJZv0Bg/s640/EMINE-ERDOGAN-TAMPOURLA.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Νίκου Μελέτη</b><br />Πέρασαν μήνες με εκατοντάδες δηλώσεις, προκλητικές κινήσεις με στόχο τα Ίμια, το Καστελόριζο και την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο πειρατικές παρεμβάσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ, απειλές για τη Θράκη, αλλά τελικά χρειάσθηκε μια δήλωση του Ταγίπ Ερντογάν που εξέθετε τον Αλέξη Τσίπρα, για να «ξυπνήσει» η Αθήνα.<br /><br />Η χθεσινή άμεση, σκληρή και σε προσωπικό τόνο απάντηση του Μεγάρου Μάξιμου που προφανώς έγινε εν θερμώ, έρχεται τη στιγμή που υπήρχαν συνεχείς και επίμονες προσπάθειες από το Μέγαρο Μαξίμου να κρατήσει χαμηλούς τόνους και να δικαιολογήσει την μέχρι τώρα πολιτική κατευνασμού και εξωραϊσμού του Τούρκου ηγέτη, με το επιχείρημα ότι διατηρεί χρήσιμους ανοικτούς διαύλους με την Τουρκία.<br /><br />Δίαυλοι που φυσικά ποτέ δεν υπήρξαν όπως αποδείχθηκε και με το τελευταίο επεισόδιο με την ομηρεία των δυο Ελλήνων στρατιωτικών. Με την κυβέρνηση να μην συνειδητοποιεί ότι η Τουρκία και ο Ερντογάν αντιλαμβάνονται την «φιλική σχέση», όπως αυτή με το Κόσοβο το οποίο θεωρούν κράτος υποτελές προς τον Σουλτάνο, που όφειλε να παραδώσει εκτός κάθε έννοιας νομιμότητας εκείνους που ο Σουλτάνος θεωρούσε εχθρούς του. Όπως κι έγινε με τη μαφιόζικη σύλληψη και απαγωγή έξι Τούρκων πολιτών υποστηρικτών του Γκιουλέν, από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες σε συνεργασία με ορισμένα στελέχη της και όταν αντέδρασε ο πρωθυπουργός του Κοσόβου, βρέθηκε αντιμέτωπος με την οργή και τις απειλές του Σουλτάνου… <div> <br />Όλοι θέλουμε να εμπιστευόμαστε την ελληνική κυβέρνηση έναντι του κ. Ερντογάν. Όμως παρά το γεγονός ότι δεν διαψεύσθηκε κατηγορηματικά ο ισχυρισμός του Τ. Ερντογάν ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός του υποσχέθηκε ότι σε 10-15 ημέρες θα του είχαν παραδοθεί οι 8 αξιωματικοί, θα πρέπει να έχουν υπόψη τους οι συντάκτες των ανακοινώσεων ότι οι συνομιλίες σε επίπεδο πρωθυπουργού, ηχογραφούνται και καταγράφονται… <br /><br />Επί μήνες από την πρώτη συνάντηση του κ. Ερντογάν με τον Αλέξη Τσίπρα, μέχρι και τώρα επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί η εικόνα της δημιουργίας «προσωπικής σχέσης» με τον Τούρκο ηγέτη. Μια αυταπάτη που δεν χαρακτήρισε μόνο τον Αλ. Τσίπρα, αλλά και τον Γ. Παπανδρέου και τον Κ. Σημίτη και τον Κ. Καραμανλή…<br /><br />«Προσωπική σχεση» δεν υπάρχει με τον Τούρκο ηγέτη και είναι καιρός να το αντιληφθούν οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες. Ο κ. Ερντογάν έχει φίλους όσους και για όσο καιρό εξυπηρετούν τις προσωπικές επιδιώξεις του. Και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο παλιός σύμμαχος του Μ. Άσαντ, ο Φ. Γκιουλέν ο άνθρωπος που τον βοήθησε να κερδίσει την εξουσία, το γνωρίζουν οι Ισραηλινοί , οι Αμερικανοί και φυσικά ο Β. Πούτιν που όμως εκμεταλλεύεται στο έπακρο αυτήν ακριβώς την «φιλική» σχέση με τον Τ. Ερντογάν.<br /><br />Από την άλλη πλευρά όμως θα πρέπει να γίνει αντιληπτό στην Αθήνα ότι τα ενθουσιώδη λογύδρια, τα συνθήματα και τα «μηνύματα», αναπόφευκτα, όσο κι αν αυτό είναι ενοχλητικό, θα έχουν απάντηση.<br /><br />Στα καθημερινά (και μάλιστα διπλά η τριπλά) «μηνύματα» και μαθήματα περί δίκαιου, ηθικής, νομιμότητας του Προέδρου της Δημοκρατίας, από κάθε πόλη και χωριό της χώρας, στις προειδοποιήσεις και απειλές του υπουργού Άμυνας περί επανάληψης του 1821, θα ήταν αφελής κάποιος να μην περιμένει ότι θα υπάρξει απάντηση από την άλλη πλευρά. Κι αν ο κ. Καμμένος απειλεί με συντριβή των αντιπάλων μας όπως το 1821, μάλλον είναι αναμενόμενη η απάντηση του κ. Γιλντιρίμ για επανάληψη του 1922… </div> <div> <br />Σε ότι αφορά στα Ίμια, για όσους υπάρχει επίγνωση του τι συνέβη το 1996, είναι προφανές ότι θα πρέπει να αποφεύγονται κινήσεις που θα φέρουν την χωρά στην οδυνηρή θέση, με πρωτοβουλίες δικές της μάλιστα, να επιβεβαιώνεται, το «γκριζάρισμα» των Ιμίων και μάλιστα με την σιωπηρή ανοχή και συναίνεση της Ελλάδας. Ο κ. Καμμένος πηγαίνοντας να ρίξει το στεφάνι στην μνήμη των τριών Ελλήνων πεσόντων, όφειλε να γνωρίζει τις συνέπειες που θα είχε η τυχόν παρεμπόδιση του από τουρκικό Λιμενικό να προσεγγίσει τις βραχονησίδες, όπως και τελικά έγινε. Και να είναι έτοιμος, να έχει Σχέδιο Β για το πως θα αντιδράσει η χώρα. Διαφορετικά μόνο αρνητικές επιπτώσεις θα είχε για τα εθνικά συμφέροντα αυτή ενέργεια του. <br /><br />Μετά την ένταση αυτή ακολούθησε το επεισόδιο με τον εμβολισμό του ελληνικού σκάφους του Λιμενικού, που ήταν ο Τούρκος πρωθυπουργός Μ. Γιλντιρίμ που κάλεσε τον κ. Τσίπρα για να διαμαρτυρηθεί για την παραβίαση των… τουρκικών χωρικών υδάτων, με την Αθήνα να συμφωνεί σε διαδικασία απεμπλοκής που προέβλεπε την ταυτόχρονη απόσυρση των σκαφών του Ελληνικού και του Τουρκικού Λιμενικού από τα Ίμια. Σε μια απαράδεκτη νομιμοποίηση των τουρκικών αμφισβητήσεων της ελληνικής κυριαρχίας…<br /><br />Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι έστω και υπό την πίεση της προσωπικής επίθεσης στον πρωθυπουργό η κυβέρνηση ξύπνησε και βλέπει καθαρά την εικόνα στα ελληνοτουρκικά. Έστω και δραματικά καθυστερημένα.<br /><br /><a href="http://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η δήλωση που ξύπνησε την Αθήνα: Δεν έχουμε κανένα λόγο να εμπιστεύομαστε τον Ερντογάν

Του Νίκου Μελέτη Πέρασαν μήνες με εκατοντάδες δηλώσεις, προκλητικές κινήσεις με στόχο τα Ίμια, το Καστελόριζο και την ελληνική κυριαρχία σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μια αλυτρωτική θεωρία συνωμοσίας για το 2023 που «προσυπογράφει» ακόμη και ο Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQcs6qsM0vUzfut1WIQ1Onnp3M6G4z7IWdnoS4zQblxf-rvSbIXjyqBRFyTGWYYBTBJeKz8NDAcUXDIyj6XyoeXkHWOaiqfCtwj579jdib55yLqJFXoFVcaMgBe6gycGvAyssNAtpYyns/s1600/thewria+gia+tin+sinthiki+lwzanhs+to+2023.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="752" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQcs6qsM0vUzfut1WIQ1Onnp3M6G4z7IWdnoS4zQblxf-rvSbIXjyqBRFyTGWYYBTBJeKz8NDAcUXDIyj6XyoeXkHWOaiqfCtwj579jdib55yLqJFXoFVcaMgBe6gycGvAyssNAtpYyns/s640/thewria+gia+tin+sinthiki+lwzanhs+to+2023.png" width="640" /></a></div> <br /> Μπορεί στην Ελλάδα να έχουμε πληθώρα μύθων περί «ξανθού γένους», προφητειών για ανακατάληψη της Πόλης κτλ, αλλά και οι Τούρκοι δεν πάνε πίσω. Μια από τις πιο διάσημες θεωρίες συνωμοσίας στη γείτονα χώρα, θέλει το 2023 να είναι έτος κοσμογονικών αλλαγών. <br /> <br /> Η σύγχρονη Τουρκική Δημοκρατία ιδρύθηκε σύμφωνα με τη <a href="https://archive.li/CTBz"><b>Συνθήκη της Λωζάννης</b></a> το 1923. Υπογράφηκε από την Ελλάδα, την Τουρκία και τις άλλες χώρες που πολέμησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την Μικρασιατική εκστρατεία (1919-1922) και συμμετείχαν στην Συνθήκη των Σεβρών (την οποία κατάργησε) συμπεριλαμβανομένης και της ΕΣΣΔ (που δεν συμμετείχε στην προηγούμενη συνθήκη). <br /> <br /> <img height="477" src="https://i2.wp.com/www.factchecker.gr/wp-content/uploads/2018/03/21-1.jpg?w=723" width="640" /> <br /> <br /> Ένας από τους πιο διαδεδομένους μύθους στη Τουρκία, αναφέρει πως υπάρχουν μυστικά άρθρα στη Συνθήκη της Λωζάννης και ο Ισμέτ Πασάς που ήταν ο αντιπρόσωπος του Ατατούρκ στις διεργασίες, δεσμεύτηκε προς τη Δύση να «εθίσει» τη νεολαία της χώρας του στο ποδόσφαιρο, προκειμένου να τους απομακρύνει από πνευματικές αναζητήσεις. Υποσχέθηκε επίσης να αρχίσουν προσλήψεις γυναικών στο δημόσιο τομέα, με σκοπό να χαλαρώσουν τα ήθη τους. Τέλος, στα πλαίσια των ανωτέρω μύθων, η Συνθήκη <b><a href="https://archive.li/XcVzH">λήγει</a> </b>μετά από 100 χρόνια και το 2023, θα είναι έτος κοσμογονικών αλλαγών. <br /> <br /> <img height="209" src="https://i0.wp.com/www.factchecker.gr/wp-content/uploads/2018/03/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE-12.jpg?w=1114" width="640" /> <br /> <br /> Ακόμη και ο ίδιος ο Ερντογάν έχει «φλερτάρει» με το συγκεκριμένο μύθο. Το <a href="https://archive.li/9G6eV"><b>Νοέμβριο του 2016</b></a> είχε δηλώσει: «Χαιρετίζουμε τις επιτυχίες της Λωζαννης, αλλά η Λωζάννη δεν είναι ένα αδιαμφισβήτητο ιερό κείμενο. Φυσικά θα το συζητήσουμε. Ατενίζοντας το 2023, γνωρίζουμε ότι αυτό μπορεί να δυσαρεστήσει πολλά συμφέροντα, αλλά θα προχωρήσουμε.» Προφανώς η αναφορά του Τούρκου Προέδρου στο 2023, αφορά τα 100 χρόνια της Συνθήκης και είναι μια <a href="http://foreignpolicy.com/2014/10/02/notes-on-a-turkish-conspiracy/"><b>κεκαλυμμένη αναφορά στο μύθο</b></a><b> </b>περί μυστικών άρθρων που προβλέπουν αναθεώρησή της. Όλα αυτά βέβαια, είναι για εσωτερική κατανάλωση και δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα ανάλογες λαϊκίστικες αναφορές που έχουμε ακούσει από χείλη Ελλήνων πολιτικών και ανήκουν στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας. Ας μην ξεχνάμε πως ο Ερντογάν αυτοπαρουσιάζεται ως ο επικεφαλής του Σουνιτικού Ισλάμ στο σύνολό του και ευελπιστεί να αποκαταστήσει τη κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. <br /> <br /> Εφόσον λοιπόν ακόμη και ο Ερντογάν «πλασάρει» αλυτρωτικούς μύθους, είναι λογικό να υπάρχουν εκατοντάδες (αν όχι χιλιάδες) αναφορές για αναθεώρηση της Συνθήκης το 2023, κυρίως στα κοινωνικά δίκτυα και σε <a href="https://archive.li/VI5Wj"><b>ιστοσελίδες</b></a> και <a href="https://archive.li/sUdjo"><b>μπλογκ</b></a> της κακιάς ώρας (αλλά με μεγάλη αναγνωσιμότητα). <br /> <br /> <img src="https://i1.wp.com/www.factchecker.gr/wp-content/uploads/2018/03/4-2.jpg?w=762" /> <br /> <br /> Στη πραγματικότητα ωστόσο, δεν υπάρχουν ούτε κρυφά, ούτε φανερά άρθρα στη <a href="https://archive.li/20HAV"><b>Συνθήκη της Λωζάννης</b></a> (στα ελληνικά <a href="https://web.archive.org/web/20180331120934/http://www.geetha.mil.gr/media/Thesmika_Keimena/GEETHA/diethnh/3%20SYNTHIKI%20EIRHNHS%20LWZANIS.pdf"><b>εδώ</b></a>) που να προβλέπουν ότι λήγει μετά από 100 χρόνια (2023) και μπορεί να αναθεωρηθεί. Δεν το λέμε εμείς. Το λένε οι <a href="https://archive.li/gNIzX"><b>ίδιοι οι Τούρκοι</b></a> που έχουν στοιχειώδη επαφή με τη πραγματικότητα. <br /> <br /> Για την ιστορία, η Συνθήκη της Λωζάννης καθόρισε τα κάτωθι (όσον αφορά την Ελλάδα): <br /> Παραχώρηση της Ανατολικής Θράκης, της Σμύρνης και των νήσων Ίμβρου και Τενέδου στη Τουρκία <br /> Πολεμικές αποζημιώσεις της Ελλάδας προς τη Τουρκία που ελλειψη χρημάτων, εξοφλήθηκαν με τη παραχώρηση του Κάραγατς στη Θράκη <br /> Παραχώρηση Δωδεκανήσων στην Ιταλία <br /> Ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας και πρόβλεψη προστασίας των μειονοτήτων <br /> <br /> Θα μπορούσαμε λοιπόν να παραλληλίσουμε το τουρκικό μύθο περί κοσμογονικών αλλαγών το 2023, με τους δικούς μας μύθους για επέμβαση του «ξανθού γένους» που για κάποιο ανεξήγητο λόγο, θα πολεμήσουν για να καταλάβουν τη Κωνσταντινούπολη και κατόπιν θα μας τη παραχωρήσουν επειδή… μας αγαπάνε.<br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μια αλυτρωτική θεωρία συνωμοσίας για το 2023 που «προσυπογράφει» ακόμη και ο Ερντογάν

Μπορεί στην Ελλάδα να έχουμε πληθώρα μύθων περί «ξανθού γένους», προφητειών για ανακατάληψη της Πόλης κτλ, αλλά και οι Τούρκοι δεν πάνε π...

Διαβάστε την συνέχεια

Καλώς απάντησε το Μαξίμου στον Ερντογάν, αλλά δεν πρέπει να παίζει η Ελλάδα στο γήπεδό του

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1qC0VO5lFd4_oMP-BmEuSk35SikfjcENEQhtdfe4HXfld0YmP3Jy_24sClTrTtK3dXjdgWD7eWXmQV7NNkQLxAdnwKlT-tR1yVJFIwLg4dbU6n6Rp-M335Xb4SicMWbQwD36mHLzlNTY/s1600/maximoy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="375" data-original-width="600" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1qC0VO5lFd4_oMP-BmEuSk35SikfjcENEQhtdfe4HXfld0YmP3Jy_24sClTrTtK3dXjdgWD7eWXmQV7NNkQLxAdnwKlT-tR1yVJFIwLg4dbU6n6Rp-M335Xb4SicMWbQwD36mHLzlNTY/s640/maximoy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ </b><br /> Είναι γεγονός πως οι Έλληνες καθοδηγούμαστε από τα «φοβικά μας σύνδρομα». Πέραν του γεγονότος ότι δεν συμφωνούμε πουθενά, ακόμα και αν πρόκειται για απλά πράγματα. Πόσο μάλλον όταν το ζήτημα αφορά εθνική υπόθεση και η συνεργασία θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη και δεδομένη.<br /> <br /> Οι χειρότεροι όλων είναι οι πολιτικοί. Παίζουν το απόλυτο θέατρο, φτάνει να τους δει κανείς όταν επιχειρούν να κάνουν δηλώσεις. Μπορεί να προσπαθήσουν να πουν την ίδια φράση 20 φορές μόνο και μόνο επειδή δεν βγαίνουν αρκετά …θυμωμένοι στο τηλεοπτικό γυαλί. Και μετά μπορεί να πάρουν αγκαζέ τον αντίπαλο και να πάνε για τσίπουρο στην πλατεία Καισαριανής. <br /> Από το καλοκαίρι του 2016, όταν οι οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί έφτασαν στην Ελλάδα καταδιωγμένοι από τους ασφαλίτες του Ταγίπ Ερντογάν, που τους θεωρεί «πραξικοπηματίες», ο πρόεδρος της Τουρκίας περιφέρει μία καραμέλα ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας του υποσχέθηκε να του τους στείλει πακέτο στην Άγκυρα, όπου βεβαίως τους περιμένει η δημόσια διαπόμπευση και ο θάνατος. <br /> <br /> Ακόμα και τα νήπια γνωρίζουν ότι το Διεθνές Δίκαιο και ειδικά η Ευρωπαϊκή Ένωση προστατεύουν όσους κινδυνεύουν με θανατική ποινή αν απελαθούν σε οποιαδήποτε χώρα. Ειδικά στην Τουρκία του κ. Ερντογάν, όπου επικρατεί ο φόβος και ο τρόμος. Η χώρα έχει μετατραπεί σε μία απέραντη φυλακή… <br /> <br /> Όλο αυτό το διάστημα θεωρούσα ότι ήταν υποχρέωση του Πρωθυπουργού να τοποθετηθεί σε αυτή τη βαριά κατηγορία, αλλά αρκετοί άνθρωποι -ακόμα και αντίπαλοι του κ. Τσίπρα- μου έλεγαν ότι δεν πρέπει να εισέλθει σε αυτή τη διαδικασία και να παίξει το παιγνίδι του ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας. Καλώς. Αποδεκτή η αιτιολογία, θα έλεγα… Στην Ελλάδα άλλωστε αποφασίζει η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, η οποία δύσκολα επηρεάζεται. Είναι δυνατόν σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, που αφορά ανθρώπινες ζωές, να ακούσουν οι δικαστές τον οποιονδήποτε, ακόμα και τον Πρωθυπουργό. Αβίαστα απαντώ όχι. <br /> <br /> Το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας δεν απαντούσε στον πρόεδρο της Τουρκίας, διόγκωσε το θέμα και οι γνωστοί «δικαστές» του Διαδικτύου αλλά και πολιτικοί, πίστεψαν τον κ. Ερντογάν και όχι τον πρωθυπουργό της Ελλάδας. Σηκώνω τα χέρια ψηλά. Τι άλλο να πω; Προσωπικά δεν γνωρίζω το περιεχόμενο της συνομιλίας των δύο ηγετών και αν πρέπει να επιλέξω να πιστέψω κάποιον, αυτός δεν θα είναι ο κ. Ερντογάν. <br /> Την Κυριακή, και μετά από το νέο παραλήρημα του προέδρου και του πρωθυπουργού της Τουρκίας, το Μέγαρο Μαξίμου απάντησε. <br /> <br /> Και απάντησε σκληρά. Όπως έπρεπε να είχε κάνει από την πρώτη στιγμή. Αλλά είχε αποφασιστεί να μην συντηρείται η ένταση που δημιουργούν μονίμως οι Τούρκοι. <br /> <br /> Μερικοί «δικοί» μας στάθηκαν στη λέξη «Σουλτάνος» που χρησιμοποίησε το Γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού. Ε, λοιπόν, καλώς τη χρησιμοποίησαν. Να «αγιάσει» το στόμα τους. Διότι περιέγραψε με ακρίβεια τον πρόεδρο της Τουρκίας. Ένα άνθρωπο που άγγιξε -ίσως και να ξεπέρασε- τα όρια της σχιζοφρένειας, ένα ηγέτη που απειλεί να βάλει φωτιά σε όλη την περιοχή και να καταλάβει ελληνικά εδάφη. <br /> Η Ελλάδα δεν απειλεί την Τουρκία. Στην πραγματικότητα δεν μπορεί να την απειλήσει. Ούτε η οικονομική κρίση το επιτρέπει, αλλά ούτε υπάρχει και κανένας λόγος, υπό την έννοια ότι πολέμους κάνουν μόνο οι τρελοί. ‘Όμως, αν ο κ. Ερντογάν φτάσει στα άκρα, η Ελλάδα πρέπει να αμυνθεί. Είναι καθήκον και υποχρέωση. <br /> <br /> Διαφωνώ με τις προκλήσεις σε όλα τα επίπεδα και δεν συμφωνώ με τον υπουργό Άμυνας Πάνο Καμμένο, που συντηρεί την ένταση που προκαλούν οι Τούρκοι. <br /> Ναι, δέχομαι ότι είναι ο αρμόδιος υπουργός των Ενόπλων Δυνάμεων… <br /> Ναι, δέχομαι ότι πρέπει να κρατά ψηλά το ηθικό των αξιωματικών και των οπλιτών. <br /> <br /> Όμως, λόγω των παραπάνω λόγων, συμμετέχει σε ένα παιγνίδι έντασης, που ξεκίνησαν και συντηρούν οι Τούρκοι. <br /> <br /> Ο Ταγίπ Ερντογάν και τα μέλη της ισλαμικής κλίκας του, αναζητούν δικαιολογίες για να κτυπήσουν στο Αιγαίο και την κυπριακή ΑΟΖ. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Αυτό είναι το σχέδιο. <br /> <br /> Λόγω της συμμετοχής στο ΝΑΤΟ, της Ελλάδας και της Τουρκίας, ο Τούρκος πρόεδρος γνωρίζει ότι δεν είναι εύκολο, διότι υπάρχουν νόμοι και κανόνες στην Ατλαντική Συμμαχία. Όμως, στην Κύπρο δεν υπάρχει κανείς να τον σταματήσει, εκτός εάν το Ισραήλ και η Αίγυπτος αποφασίσουν ότι το παιγνίδι είναι γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό, και η επίθεση του στο νησί επηρεάζει και τα δικά τους συμφέροντα. Στην περίπτωση αυτή, αλλάζουν άρδην τα πράγματα… <br /> <br /> Πάντως, με τον Ερντογάν στην ηγεσία της Τουρκίας, η ένταση δεν θα μειωθεί, αλλά θα αυξηθεί επικίνδυνα. Ο άνθρωπος είναι των άκρων και έδειξε ότι δεν σταματά ούτε μπροστά στη φωτιά. Αντίθετα η φωτιά θρέφει τον αρρωστημένο εγωϊσμό του. <br /> Η Ελλάδα πρέπει να του απαντά και να υποστηρίζει τα συμφέροντα της. Αλλά πρέπει να αποφεύγουμε τη συντήρηση της έντασης, που δημιουργεί ο ίδιος βάση σχεδίου, το οποίο στοχεύει στη δημιουργία πολεμικής κρίσης…<br /> <br /> <a href="http://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Καλώς απάντησε το Μαξίμου στον Ερντογάν, αλλά δεν πρέπει να παίζει η Ελλάδα στο γήπεδό του

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Είναι γεγονός πως οι Έλληνες καθοδηγούμαστε από τα «φοβικά μας σύνδρομα». Πέραν του γεγονότος ότι δεν συμφωνούμε που...

Διαβάστε την συνέχεια

Τζιτζίκια και μερμήγκια στην εθνική άμυνα, αυτοί άφησαν τη χώρα ανοχύρωτη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSLa0OL8WYFbhDQjjVQv0qFty0TNUwZtQ5y_gs7FcdSdMBWlUd6GpzzpntM6fG4wh4eg1UQLjsrSQL8xYV1KkvcnlUyracMiwJxyfjG24XW3bfINUBkP8vD6c7_yucKiwr0uu0xwEBYWA/s1600/MIRAGE_HAF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSLa0OL8WYFbhDQjjVQv0qFty0TNUwZtQ5y_gs7FcdSdMBWlUd6GpzzpntM6fG4wh4eg1UQLjsrSQL8xYV1KkvcnlUyracMiwJxyfjG24XW3bfINUBkP8vD6c7_yucKiwr0uu0xwEBYWA/s640/MIRAGE_HAF.jpg" width="640" /></a></div> <br />Την περασμένη εβδομάδα, επιλεκτικές διαρροές σε μέσα ενημερώσεως έφεραν την στρατιωτική ηγεσία να συσκέπτεται υπό τον ΥΕΘΑ Π. Καμμένο για την εξέταση μέτρων, ανάλυση σεναρίων και τρόπων δράσεως αλλά και την εξέταση πιεστικών προγραμμάτων που αφορούν την συντήρηση και διαθεσιμότητα όπλων, κυρίως της Πολεμικής Αεροπορίας.<br /><br />Του <b>Σάββα Δ. Βλάσση</b><br /><br />Είναι εντυπωσιακό ότι στην παρατεινόμενη ένταση με την Τουρκία από τις αρχές του έτους, υπάρχουν διαρροές περί αποφάσεων και συσκέψεων για συγκεκριμένες κατηγορίες όπλων, τα οποία προβληματίζουν την στρατιωτική ηγεσία και αναζητούν λύση από την πολιτική ηγεσία.<br /><br />Την περασμένη εβδομάδα λοιπόν, η κοινή γνώμη πληροφορήθηκε για το πρόβλημα διαθεσιμότητος πυραυλικών συστημάτων που χρησιμοποιούν τα μαχητικά αεροσκάφη, με φωτογραφικές περιγραφές των όπλων εκείνων που κάνουν την διαφορά σε σχέση με τον εχθρό, δηλαδή τους πυραύλους Magic 2, MICA και SCALP, γαλλικής προελεύσεως, ή τους αέρος-αέρος AIM-2000 (IRIS-T).<br /><br />Στο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ALMANAC 2012-2013, είχαμε παρουσιάσει εταιρεία της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας η οποία μέσω προγράμματος Αντισταθμιστικών Οφελών δημιούργησε πλήρες συνεργείο συντηρήσεως φιαλών ψύξεως για μια σειρά πυραύλων αέρος-αέρος.<br /><br />Το συνεργείο πιστοποιήθηκε το 2010 αλλά από το επόμενο έτος που το ΓΕΑ προκήρυξε σχετικό διαγωνισμό για την συντήρηση πυραύλων αέρος-αέρος, το έργο ουδέποτε υλοποιήθηκε. Διαδοχικές επαναπροκηρύξεις και «κόντρες» με την ΕΑΒ που διεκδικούσε την σύμβαση (χωρίς να διαθέτει σχετικό συνεργείο) άφησαν την Πολεμική Αεροπορία με ασυντήρητα όπλα.<br /><br />Μπορεί η οικονομική στενότητα λόγω κρίσεως να δικαιολογεί σε μεγάλο βαθμό την αναβλητικότητα, είναι βέβαιο όμως ότι η σχετική ιστορία υπογραμμίζει τη χαλαρή σχέση των Γενικών Επιτελείων, του ΥΠΕΘΑ και της ΓΔΑΕΕ με την Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία, όσον αφορά στρατηγικές αναπτύξεως συγκεκριμένων υποδομών και δυνατοτήτων προς όφελος των Ενόπλων Δυνάμεων και της Εθνικής Οικονομίας γενικότερα.<br /><br />Πολύ παλαιότερα, επί εποχής «παχέων αγελάδων», υπήρχε στο ΓΕΑ υπηρεσιακή εισήγηση – μελέτη για την ανάπτυξη υποδομής επαναπιστοποιήσεως πυραυλικών συστημάτων. Πρόκειται για υποδομή που θα εξασφάλιζε εξαιρετικά πολύτιμα κονδύλια, τα οποία διαφορετικά σπαταλούν τα Γενικά Επιτελεία για σχετικές υπηρεσίες ξένων κατασκευαστών.<br /><br />Η Πολεμική Αεροπορία θα μπορούσε να δημιουργήσει και να αξιοποιήσει πλήρως την συγκεκριμένη υποδομή, με κόστος απολύτως λογικό, εξασφαλίζοντας εκατομμύρια όχι μόνο από εξοικονόμηση πόρων αλλά και από ανάληψη συμβάσεων άλλων χωρών για την επαναπιστοποίηση των δικών τους όπλων.<br /><br />Η ηγεσία τότε αδιαφόρησε, έχωσε την μελέτη σε κάποιο συρτάρι, η ΓΔΑΕΕ είναι ερώτημα εάν έχει εκπονήσει έστω και μία σχετική μελέτη ενώ ο εκάστοτε ΥΕΘΑ θα εξακολουθήσει να βρίσκεται αντιμέτωπος με «επείγουσες» ανάγκες, όποτε η Τουρκία ξεροβήχει.<br /><br />Όλα αυτά, την στιγμή που ακόμη και τα ΜΜΕ ασχολούνται συχνά πυκνά με την εκτίναξη της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, η οποία κατασκευάζει πλέον κάθε είδους πυρομαχικό και πυραυλικού συστήματος για τους τρεις Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων. Στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση και την προσπάθεια εξασφαλίσεως αμυντικής βιομηχανικής αυτάρκειας, είναι σαφές ποιος έχει παίξει τον ρόλο του τζίτζικα και ποιος τον ρόλο του μέρμηγκα.<br /><br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τζιτζίκια και μερμήγκια στην εθνική άμυνα, αυτοί άφησαν τη χώρα ανοχύρωτη

Την περασμένη εβδομάδα, επιλεκτικές διαρροές σε μέσα ενημερώσεως έφεραν την στρατιωτική ηγεσία να συσκέπτεται υπό τον ΥΕΘΑ Π. Καμμένο για ...

Διαβάστε την συνέχεια