Του Κώστα Βενιζέλου
Η ουσία της τουρκικής απαίτησης για την εφαρμογή των τεσσάρων ελευθεριών της Ε.Ε. στην Κύπρο για Τούρκους υπηκόους, αποτελεί εν πολλοίς την υλοποίηση ενός διαχρονικού σχεδιασμού, για πλήρη έλεγχο του νησιού.
Η τουρκική απαίτηση μπορεί να αποσκοπεί στη διαμόρφωση συνθηκών για να δημιουργηθεί προηγούμενο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εγχείρημα δύσκολο αν όχι ανέφικτο, ο στόχος όμως είναι η Κύπρος. Και εάν αυτός ο στόχος επιτευχθεί, αυτό που θα γίνει είναι ενσωμάτωση της Κύπρου στην Τουρκία. Και τούτο δεν είναι υπερβολή, αλλά μια αποτίμηση του τοπίου μετά την εφαρμογή των τεσσάρων ελευθεριών της Ε.Ε. στην Κύπρο για τους Τούρκους υπηκόους. Και στα θέματα του εμπορίου, οικονομίας γενικότερα και στο επίπεδο της διακίνησης και κυρίως της εγκατάστασης, αυτό που θα διαμορφωθεί είναι η ένταξη της Κύπρου στην Τουρκία.
Με τη ρύθμιση αυτή η Άγκυρα θα μπορεί να ελέγξει το νησί χωρίς μεγάλη προσπάθεια. Και είναι γι’ αυτό που αυτή η αξίωση εάν τύχει θετικής υποδοχής, εκτιμάται πως θα «μαλακώσει» την τουρκική στάση στα θέματα της Ασφάλειας. Δεν θα έχει, άλλωστε, η Τουρκία λόγο να επιμένει στο θέμα των εγγυήσεων, εάν μέσα από τη συμφωνία στο Κυπριακό διασφαλίζεται όχι μόνο η εσαεί παρουσία της στο νησί αλλά και ο πλήρης έλεγχος του. Η Τουρκία μέσα από αυτή την επιδίωξη θα αξιοποιήσει πλήρως όλα τα πλεονεκτήματα που θα της προσφέρει μια τέτοια ρύθμιση, όπου θα επιτρέπει μαζική εισβολή προσώπων, προϊόντων, κεφαλαίων, που θα θέσουν τη χώρα στο σύνολό της υπό ομηρία.
Σε αυτό το παιχνίδι, το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη παρασκηνιακά και πρωτίστως επιδιώκεται όπως ξεπεραστούν οι όποιες ενστάσεις υπάρχουν, προβάλλονται και επιχειρήματα που στερούνται σοβαρότητας. Η προσπάθεια υποβάθμισης της τουρκικής αξίωσης είναι πρόδηλη και δυστυχώς επιχειρείται από πλευράς των Ηνωμένων Εθνών. Προβάλλεται, λοιπόν, το επιχείρημα πως λίγο-πολύ οι ελευθερίες αυτές εφαρμόζονται διά της Τελωνειακής Ένωσης Τουρκίας-Ε.Ε., όπερ τούτο σημαίνει πως δεν πρέπει να απασχολεί την ελληνοκυπριακή πλευρά. Αυτό, όμως, δεν ισχύει καθώς είναι σαφές πως υπάρχουν περιορισμοί που θέτει σε όλα τα επίπεδα η Ε.Ε. στις χώρες που έχουν μαζί της συμφωνία Τελωνειακής Ένωσης. Ο κ. Άιντα, ο οποίος προβάλλει το πιο πάνω επιχείρημα στις επαφές του εντός και εκτός Κύπρου, θα μπορούσε, εάν ήθελε να ρωτήσει τον εκπρόσωπο της Ε.Ε. στις συνομιλίες, Πίτερ Βαν Νούφελ, να του εξηγήσει τη διαφορά μεταξύ της εφαρμογής των τεσσάρων ελευθεριών και της υλοποίησης της Τελωνειακής Ένωσης. Εκτός, βέβαια, κι εάν διατυπώνοντας το επιχείρημα αυτό αναζητεί αδιάβαστους Κύπριους να το αποδεχθούν.
Είναι σαφές πως το θέμα αυτό συντηρείται διά της συζήτησης του. Η τουρκική αξίωση δεν μπορεί να υποβαθμιστεί εάν «κυπροποιηθεί». Δηλαδή να αποτελέσει μέσα από μια συμφωνία στο Κυπριακό μια ρύθμιση που θα αφορά την Κύπρο και την Τουρκία. Μια τέτοια συμφωνία θα είναι αυτοχειρία και αποδοχή της ενσωμάτωσης ολόκληρης της Κύπρου στην Τουρκία Το κεφάλαιο αυτό κλείνει όταν τεθεί από τη Λευκωσία εκτός ατζέντας. Ούτε να διερευνήσουμε, ούτε να λάβουμε γνωματεύσεις. Δεν το συζητάμε, τέλος!
Δημοσίευση σχολίου