Πολύ ωραία ομιλία της Clare Lopez, πρώην υπαλλήλου της CIA, για τον Φετουλάχ Γκιουλέν. Η Clare Lopez είναι αυτό που δημοσιογράφοι όπως ο Μπογδάνος και η Μπουσδούου αποκαλούν υπερσυντηρητικοί. Η ομιλία είναι στο κεντροδεξιό Αμερικανικό think tank Washington Institute.
Ο Κεμάλ Ατατούρκ ήταν αυτός που ξερίζωσε το Ισλάμ από την Τουρκία, και μετέτρεψε την Τουρκία από ένα θρησκευτικό σε ένα κοσμικό κράτος, με αυστηρά μάλιστα δυτικό προσανατολισμό.
Ενώ βλέπετε τώρα ο Ερντογάν μετατρέπει την Τουρκία σε Ισλαμική Δημοκρατία, την απομακρύνει από την Δύση, και την στρέφει προς τον Περσικό Κόλπο. Ο Ερντογάν κάνει την Τουρκία αυτό που ήταν στις αρχές του Α Παγκοσμίου Πολέμου, μία Ισλαμική Δημοκρατία με την Μέση Ανατολή να της ανήκει.
Χάρτης Απομεινάρια Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις Αρχές του Α Παγκοσμίου Πολέμου (1914-1918)
Όλες οι περιοχές στις οποίες ο Ερντογάν επιθυμεί να ηγεμονεύσει, Συρία, Ισραήλ, Ιράκ, Σαουδική Αραβία, ήταν πράγματι αποικίες των Οθωμανών για πάρα πολλούς αιώνες, και οι Οθωμανοί τις έχασαν με τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.
Έχω ξαναπεί ότι οι Κεμαλικοί είχαν αφήσει στην άκρη τις φιλοδοξίες για την Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία, προκειμένου να μην διακινδυνεύουν την ασφάλεια του Κουρδιστάν της Τουρκίας. Η έμφαση των Κεμαλικών ήταν στο να αποφεύγει η Τουρκία να ενοχλεί τους γείτονες, ώστε να μην ξεσηκώνουν οι γείτονες τους Κούρδους της Τουρκίας.
Βεβαίως οι Κεμαλικοί δεν απέφυγαν τελείως τα προβλήματα στο Κουρδιστάν, και ούτε είναι νομίζω αυτό εφικτό, γιατί για παράδειγμα η Συρία ήταν βασικός υποστηρικτής του PKK μέχρι το 1999, οπότε και ξεκινάει η ενεργειακή συνεργασία Τουρκίας-Ρωσίας. Την δεκαετία του 2000 η Τουρκία και η Συρία θα έχουν τις καλύτερες σχέσεις που είχαν ποτέ. Η Συρία θα αρχίσει να υποστηρίζει ξανά το PKK μαζί με την Ρωσία και το Ιράν μετά το 2011, όταν η Τουρκία θα προωθήσει τον αγωγό Κατάρ-Τουρκίας.
Ο Κεμάλ Αττατούρκ είχε αναθέσει στον στρατό να επεμβαίνει όποτε οι Ισλαμιστές πάνε να πάρουν την εξουσία, ή όποτε τέλος πάντων κάποιος ηγέτης θέλει να απομακρύνει την Τουρκία από τον κοσμικό της χαρακτήρα. Και αυτό έκανε ο στρατός 4 φορές κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα..
Τον Φετουλάχ Γκιουλέν δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τον συγχέετε με τους Κεμαλικούς. Ο Γκιουλέν είναι ένας Ισλαμιστής, και όπως και ο Ερντογάν έχει ως όραμα την δημιουργία ενός Χαλιφάτου στην Τουρκία και τον Μουσουλμανικού κόσμου.
Ο Γκιουλέν θεωρείται πιο μετριοπαθής με την έννοια ότι είναι αυτό που οι σοσιαλδημοκράτες είναι στην Ευρώπη. Οι σοσιαλδημοκράτες λένε ότι η μετάβαση στον σοσιαλισμό πρέπει να γίνεται χωρίς βία, με σταδιακή αύξηση των φόρων, ώστε σταδιακά όλοι οι οικονομικοί πόροι να περάσουν στο κράτος.
Σκεφτείτε την μετάβαση στον Ισλαμισμό που υποστηρίζει ο Γκιουλέν ως μία τέτοια διαδικασία. Θα πρέπει λέει οι Ισλαμιστές να διεισδύουν όλο και περισσότερο στο κράτος, και σιγά σιγά το κράτος να στρέφεται στο Ισλάμ, μέχρι να δημιουργηθεί στο τέλος ένα χαλιφάτο χωρίς την χρήση βίας.
Και αυτόν τον ρόλο εξυπηρετούν τα σχολεία του Γκιουλέν. Τα σχολεία του Γκιουλέν και οι οργανισμοί του πηγαίνουν πολύ πίσω στον χρόνο. Πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι οι Κεμαλικοί ήταν στενοί σύμμαχοι των ΗΠΑ και του Ισραήλ, και ήταν κόντρα στους Ρώσους, τους Άραβες και τους Ιρανούς, κάτι που σημαίνει ότι τις προηγούμενες δεκαετίες όλες αυτές οι δυνάμεις είχαν συμφέρον να ανατρέψουν τους Κεμαλικούς. Η δύναμη που μπορείς να υποστηρίξεις στην Τουρκία για να ανατρέψεις τους Κεμαλικούς είναι προφανώς οι Ισλαμιστές. Αυτό πρακτικά σήμαινε τεράστιες χρηματοδοτήσεις για τους Ισλαμιστές.
Η κόντρα Γκιουλέν-Ερντογάν είναι όμως τελείως διαφορετική από την κόντρα του Ερντογάν με τους Κεμαλικούς. Η κόντρα του Ερντογάν με τους Κεμαλικούς είναι η σύγκρουση δύο διαφορετικών κόσμων, ενώ η σύγκρουση Γκιουλέν-Ερντογάν είναι ένα power game μέσα στον ίδιο κόσμο.
Ο Γκιουλέν με τον Ερντογάν είχαν και διαφορές σε σχέση με την εξωτερική πολιτική. Ο Γκιουλέν διαφωνούσε, και είχε αρχίσει να ασκεί έντονη κριτική στην εξωτερική πολιτική του Ερντογάν, και θεωρούσε ότι ήταν λάθος η αποστολή του Μαβί Μαρμαρά στην Γάζα, καθώς και οι παρεμβάσεις στην Συρία, οι οποίες έφεραν την Τουρκία σε πόλεμο με την Ρωσία, το Ισραήλ, το Ιράν, και την Συρία.
Ο Γκιουλέν ήταν πολύ στενός συνεργάτης του Ερντογάν αλλά τα έσπασαν οριστικά το 2013. Σήμερα ο Ερντογάν θεωρεί τον Γκιουλέν τρομοκράτη. Επομένως είναι πολύ βασικό να μην συγχέετε τον Γκιουλέν με τους Κεμαλικούς. Μήλο με πορτοκάλι.
Βέβαια δεν είναι μόνο οι Κεμαλικοί που θέλουν ένα κοσμικό κράτος, είναι και οι Κομμουνιστές, είναι φαντάζομαι και άλλες ομάδες, αλλά όταν μιλάμε για Τουρκία και κοσμικό κράτος μιλάμε για Κεμαλισμό, με τις όποιες διαφοροποιήσεις ενδεχομένως υπάρουν και στο εσωτερικό των Κεμαλικών.
Ο Φετουλάχ Γκιουλέν ευθύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό για τον εκτροχιασμό της Τουρκίας από τον κοσμικό της χαρακτήρα, γιατί τα δικά του σχολεία δεν προωθούν τον Κεμαλισμό αλλά τον Ισλαμισμό, και το ίδιο κάνουν τα στελέχη που βγαίνουν από τα σχολεία του Γκιουλέν που ανεβαίνουν κοινωνικά τις τελευταίες δεκαετίες.
Τα σχολεία που λειτουργούν στον Μουσουλμανικό κόσμο τουλάχιστον, γιατί τα σχολεία που λειτουργούν στην Δύση δίνουν έμφαση στις θετικές επιστήμες ώστε να μην προκαλούν, και να λειτουργούν περισσότερο στο πλαίσιο της “civilazied Jihad” (Civilization Jihad).
Επομένως όταν λέμε ότι ο Γκιουλέν είναι μετριοπαθής Ισλαμιστής εννοούμε ότι πιστεύει στην “αθόρυβη” Τζιχάντ για να επιβληθεί ο Μουσουλμανικός κόσμος στους απίστους πχ ανοιχτά σύνορα, πολύ υψηλά επίπεδα γεννητικότητας των Μουσουλμάνων του Δυτικού κόσμου κλπ.
Ο Φετουλάχ Γκιουλέν πήγε αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ το 1997 όχι επειδή φοβόταν τον Ερντογάν. Ο Ερντογάν ανέβηκε στην εξουσία το 2002. Ο Gulen φοβόταν τους Κεμαλικούς, και το 1999 ήταν έτοιμοι να τον κυνηγήσουν επειδή υποστήριζε την δημιουργία Χαλιφάτου. Βλέπε BBC “Turkish investigation into Islamic sect expanded”, Ιούνιος 1999.
Μέσα σε όλο αυτό το παιχνίδι προφανώς εμπλέκονται και τα ενεργειακά, γιατί η συνεργασία Τουρκίας-Ρωσίας στον τομέα της ενέργειας δεν είναι έργο των Ισλαμιστών αλλά βασίζεται στην γεωγραφία. Άλλωστε ο πρώτος Ρωσοτουρκικός αγωγός Blue Stream είχε ξεκινήσει να συζητείται από το 1997, και η σύμβαση είχε υπογραφεί το 1999, πριν την άνοδο του κόμματος του Ερντογάν στην εξουσία το 2002, και ο αγωγός ξεκίνησε να στέλνει αέριο το 2003. Για την ιστορία του Blue Stream βλέπε Wikipedia “Blue Stream”.
Δεν ξέρω τις θέσεις του Γκιουέν στα ενεργειακά, αλλά για να μπορέσει να συνεργαστεί με τον Ερντογάν τόσο στενά μέχρι το 2013 μάλλον οι θέσεις τους δεν απείχαν και πάρα πολύ.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου