Της Judy Dempsey
Η διατλαντική σχέση θα μπορούσε να είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ό, τι είναι. Αυτό ήταν σαφές κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου που διεξήχθη μεταξύ 6ης και 8ης Φεβρουαρίου και έφερε τη σχέση στο φως της δημοσιότητας, σχετικά με ένα θέμα που κυριάρχησε στις τριήμερες συζητήσεις.
Το θέμα ήταν αν πρέπει ή όχι να εφοδιάσουν την Ουκρανία με αμυντικά όπλα για να σταματήσουν την περαιτέρω αρπαγή εδαφών από τους φιλορώσους αυτονομιστές που υποστηρίζονται από τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin.
Ορισμένα μέλη της αντιπροσωπείας των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των Ρεπουμπλικανών γερουσιαστών Bob Corker και John McCain, δεν είχαν επιφυλάξεις σχετικά με τον οπλισμό της Ουκρανίας. Είπαν ότι πρόκειται για ένα αναγκαίο και ηθικό θέμα που πρέπει να κάνουν, αν η Δύση πραγματικά επιθυμεί να υπερασπιστεί τις αξίες της, το απαραβίαστο των συνόρων της και να αντιμετωπίσει τους δυνάστες. Αν η διπλωματία δεν υποστηριχθεί από σκληρή δύναμη, γιατί θα πρέπει ο Putin να βρει κάποιον λόγο να σταματήσει στην ανατολική Ουκρανία;
Στο Μόναχο, διατυπώθηκαν πολλά επιχειρήματα υπέρ και κατά της αποστολής όπλων στο Κίεβο, με την Angela Merkel, την Γερμανίδα καγκελάριο, να ηγείται του στρατοπέδου του ΟΧΙ και τον McCain να ηγείται του στρατοπέδου του Ναι.
Η Merkel επρόκειτο να θέσει το θέμα στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Barack Obama, τον οποίο συνάντησε στην Ουάσιγκτον, στις 9 Φεβρουαρίου. Χωρίς χαλάρωση στις διπλωματικές της προσπάθειες (ή τις μάχες), στις 11 Φεβρουαρίου πετά στο Μινσκ για να λάβει μέρος στη τετράπλευρη σύνοδο κορυφής που θα διεξαχθεί, με τους προέδρους της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Η ελπίδα είναι ότι το ειρηνευτικό σχέδιο που παρουσίασε στον Putin στη Μόσχα στις 6 Φεβρουαρίου θα γίνει δεκτό και θα εφαρμοστεί. Αν δεν γίνει αυτό, οι εκκλήσεις για τον εξοπλισμό των Ουκρανών θα ενισχυθούν.
Αυτό που επίσης προέκυψε από τη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου ήταν η συνειδητοποίηση ότι επειδή ακριβώς ο Putin επιδιώκει να διασπάσει την διατλαντική σχέση, είναι ακόμα πιο σημαντικό για τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς να παραμείνουν ενωμένοι.
Ο Putin, ήδη, επιθυμούσε, αλλά δεν κατάφερε να διασπάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά την διάρκεια των κυρώσεων που επιβλήθηκαν μετά την επέμβαση της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία. Η Merkel έπαιξε ένα καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση της ενότητας των Ευρωπαίων.
Ο Putin έχει επίσης αποτύχει να διασπάσει το ΝΑΤΟ. Η συμμαχία τώρα λαμβάνει υπ’ όψιν της σοβαρά τις απειλές που αντιμετωπίζουν τα μέλη της στην Ανατολή από τη Ρωσία. Οι υπουργοί Άμυνας του ΝΑΤΟ, οι οποίοι συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες, στις 5 Φεβρουαρίου, συμφώνησαν να αυξήσουν τη νέα Δύναμη Αντίδρασης της συμμαχίας σε 30.000 στρατιώτες. Η δύναμη θα χρησιμοποιηθεί για να ενισχύσει την άμυνα των κρατών της Βαλτικής, της Πολωνίας και της Ρουμανίας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο Μόναχο, ο John Kerry, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, και ο Laurent Fabius, ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, ήταν πρόθυμοι να διαλύσουν κάθε υποψία διχασμού μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης.
«Επιτρέψτε μου να διαβεβαιώσω τους πάντες, δεν υπάρχει διαίρεση, δεν υπάρχει διχασμός. Είμαστε ενωμένοι, συνεργαζόμαστε στενά», είπε ο Kerry απευθυνόμενος στους συμμετέχοντες του συνεδρίου. «Όσο περισσότερο συνεχίζεται [η σύγκρουση στην Ουκρανία], τόσο περισσότερο θα αυξάνουμε το κόστος για την Ρωσία. Οπωσδήποτε, θα σταθούμε στο πλευρό της Ουκρανίας. Τα διεθνή σύνορα δεν μπορούν να αλλάξουν δια της βίας».
Ο Fabius βρέθηκε στη Μόσχα στις 6 Φεβρουαρίου με την Merkel και τον Γάλλο πρόεδρο, François Hollande. Μιλώντας στο Μόναχο, είπε, «Οι παράμετροι είναι σαφείς: η Ουκρανία πρέπει να αισθανθεί ασφαλής από τις στρατιωτικές απειλές του γείτονά της μέσω του αποτελεσματικού ελέγχου των συνόρων και να διατηρήσει τον έλεγχο του πεπρωμένου της».
Για τον Υπουργό Εξωτερικών μιας χώρας που μέχρι πρόσφατα είχε επιδείξει ελάχιστο ενδιαφέρον για την Ανατολική Ευρώπη, ο Fabius ήταν εξαιρετικά σαφής σχετικά με το τί διακυβεύεται για τη Δύση. Αναφερόμενος στη Ρωσία, είπε, «Από τη μία πλευρά, έχετε μια χώρα με τεράστιες στρατιωτικές δυνατότητες, έναν ηγέτη που δεν ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές της δημοκρατίας». Και από την άλλη πλευρά, «υπάρχει μια ομάδα χωρών που δρουν σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας, των διαπραγματεύσεων και του κράτους δικαίου. Αυτό εξηγεί γιατί η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη».
«Πρέπει να μείνουμε ενωμένοι, να δείξουμε την αποφασιστικότητά μας και να μην συμφωνήσουμε με τις παραχωρήσεις που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής ασφάλειας», πρόσθεσε ο Fabius. Λοιπόν, τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής ασφάλειας έχουν ήδη υπονομευθεί. Και οι Ουκρανοί γνωρίζουν ότι σε αντάλλαγμα για μια κατάπαυση του πυρός και για τον τερματισμό των εχθροπραξιών, θα πρέπει να κάνουν παραχωρήσεις δίνοντας ακόμα περισσότερο έδαφος στους φιλορώσους αντάρτες στην ανατολική Ουκρανία.
Η ενότητα μεταξύ των υπερατλαντικών εταίρων έχει καταστεί ακόμη πιο σημαντική, όχι μόνον λόγω της δράσης του Putin στην Ουκρανία, αλλά και λόγω του Ισλαμικού Κράτους. Η απόλυτη βαρβαρότητα της τζιχαντιστικής οργάνωσης, συμπεριλαμβανομένων κατά και των επιθέσεων της 7ης και 9ης Ιανουαρίου στη Γαλλία, αρχίζουν να κινητοποιούν τη Δύση.
Οι Kerry και Fabius ήταν ανένδοτοι για το ότι η Δύση, με την υποστήριξη από τις χώρες που δέχονται επίθεση από το Ισλαμικό Κράτος και εντολοδόχους υποστηρικτές του, πρέπει να ενισχύσουν την πληροφόρησή τους, την ασφάλεια τους, καθώς και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις τους εναντίον των μαχητών.
Η Δύση, τόνισαν και οι δύο, πρέπει να καταλάβει ότι πρέπει να δοθούν ευκαιρίες και ελπίδα στους νέους δυσαρεστημένους ανθρώπους. Όμως, οι Δυτικές κυβερνήσεις έπρεπε επίσης να αντιμετωπίσουν την ύπουλη προπαγάνδα των ριζοσπαστικών ιστοσελίδων που υποκίνησαν το μίσος και τις επιθέσεις εναντίον της Δύσης. Με λίγα λόγια, όπως το έθεσε ο MacCain, η Δύση πρέπει να εξηγήσει και να υπερασπιστεί τις αξίες της, αν επιθυμούσε να υπερασπιστεί την φιλελεύθερη τάξη.
Η Ρωσία και το Ισλαμικό Κράτος δοκιμάζουν τώρα την ανθεκτικότητα της Δύσης και της φιλελεύθερης τάξης της. Περιέργως, ο Putin θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η πραγματική απειλή για τη Ρωσία δεν είναι μια ευημερούσα, δημοκρατική και σταθερή Ουκρανία, αλλά ένα εύφλεκτο νότιο μέτωπο στο βόρειο Καύκασο.
Όσο για την Merkel και τον Obama, δεν τρέφουν αυταπάτες σχετικά με τις απειλές που αντιμετωπίζει η Δύση. Το μεγάλο θέμα είναι να συμφωνήσουν σχετικά με τα μέσα για την αντιμετώπισή τους και να αποδεχτούν ότι αυτό θα απαιτήσει ένα πολύ, πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου