του Guntram B. Wolf
Το 2014 θα το θυμόμαστε για δύο μεγάλες απροσδόκητες εξελίξεις. Πρώτον, η Ευρωπαϊκή Ένωση πιάστηκε στον ύπνο από την επιστροφή των γεωπολιτικών. Η προσάρτηση της Κριμαίας, η στρατιωτική διαμάχη στην Ουκρανία και η αύξηση των εντάσεων μεταξύ της Ρωσίας του Putin και των δυτικών ηγετών, ήταν απροσδόκητη. Οι διαμάχες στο Ιράκ και στη Συρία και η άνοδος των εξτρεμιστών της ISIS, βρήκε τη Δύση απροετοίμαστη. Μπορεί κανείς να σκεφτεί εάν η οικονομική και πολιτική αδυναμία της Δύσης τα τελευταία χρόνια έχει συμβάλει στην άνοδο εναλλακτικών πολιτικών εννοιών. Αλλά ασφαλώς, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτές οι διαμάχες στο κατώφλι τους, έχουν σημασία. Από οικονομικής άποψης, αυτές οι εξελίξεις έχουν αναμφισβήτητα αρνητικές επιδράσεις στην εμπιστοσύνη και έχουν -μαζί με τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία- συμβάλει στους απογοητευτικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ανησυχία προκαλούν επίσης οι άμεσες επιπτώσεις στο εμπόριο και ιδίως στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού,
Δεύτερον, οι οικονομικές επιδόσεις της ευρωζώνης είναι κατώτερες των επίσημων προβλέψεων. Το Νοέμβριο του περασμένου έτους η Κομισιόν προέβλεψε πραγματικό ρυθμό ανάπτυξης 1,1% για την ευρωζώνη το 2014, αλλά αυτοί οι αριθμοί έχουν αναθεωρηθεί πτωτικά στο 0,8%. Ο πληθωρισμός έχει υποστεί παρόμοιες αναθεωρήσεις, και είναι επικινδύνως χαμηλός για να επιτευχθεί βιωσιμότητα του χρέους και προσαρμογή των τιμών. Έχει γίνει κάποια πρόοδος στην ανεργία αλλά είναι αργή και τα νούμερα συνεχίζουν να απογοητεύουν, ιδιαίτερα στην Ιταλία.
Με δεδομένο αυτό το πλαίσιο, είναι σαφές ότι η απόφαση της Ευρώπης για το Νέο Έτος θα πρέπει να είναι η εφαρμογή των πολιτικών που απαιτούνται για να μειωθούν οι στρατιωτικές συγκρούσεις στις γειτονικές με την ΕΕ χώρες, και να αυξήσει την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας.
Σίγουρα, αποτελεί σαφή προτεραιότητα για το 2015 η διαχείριση της κρίσης από μια πιθανή συνέχιση της διαμάχης με τη Ρωσία. Θα ήθελα να τονίσω τη σημασία της μείωσης της συλλογικής μας εξάρτησης από τις εισαγωγές αερίου και της ενίσχυσης της ενιαίας μας αγοράς ενέργειας. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να διασφαλίσουμε την ενεργειακή ασφάλεια όλων των κρατών-μελών της ΕΕ. Η δουλειά της Κομισιόν στην λεγόμενη ενεργειακή ένωση, είναι κεντρική σε αυτό το θέμα. Η συνεχής επανεξέταση για το εάν οι κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας έχουν στα αλήθεια αποτέλεσμα, είναι επίσης απαραίτητη για να δικαιολογήσει τη συνέχισή τους, παρά τις αρνητικές επιδράσεις στην οικονομική ανάπτυξη της ΕΕ και της Ρωσίας.
Επιπλέον, η ζώνη του ευρώ πρέπει να ενισχύσει τις προσπάθειες ανάκαμψης της οικονομίας και να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες για θέσεις εργασίας. Για να αναπτυχθεί, η Ευρώπη χρειάζεται να επενδύσει. Η μείωση των επενδύσεων τα τελευταία επτά χρόνια ήταν ουσιαστική και η ΕΕ είναι τώρα πολύ χαμηλότερα των μακροπρόθεσμων επενδυτικών τάσεων. Ένας μεγάλος λόγος για τέτοιες χαμηλές επενδύσεις, είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης και πίστης. Κατά συνέπεια, μια από τις πιο σημαντικές προκλήσεις για τους φορείς χάραξης πολιτικής, θα είναι η εστίαση στην αύξηση της εμπιστοσύνης του ιδιωτικού κλάδου. Η προβλεψιμότητα της πολιτικής είναι κεντρικής σημασίας. Ακόμη πιο σημαντικό, είναι η ανάκτηση της εμπιστοσύνης μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων.
Αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης προκαλείται εν μέρει από διαφορετικές πνευματικές παραδόσεις και από αποκλίνουσες ερμηνείες γύρω από τις βασικές αιτίες της τρέχουσας κρίσης και τις αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με τα κατάλληλα μέτρα που απαιτούνται για την αντιμετώπισή της. Αυτές οι διαφορές στην ανάλυση μεταξύ κυρίως των Γερμανών και άλλων οικονομολόγων, μεταφράζονται σε διαφορετικές εκτιμήσεις και υπονομεύουν την αμοιβαία εμπιστοσύνη. Αυτή η δυσπιστία μεταξύ των Ευραπαίων εταίρων, εκλαμβάνεται με τη σειρά της αρνητικά από τους επενδυτές.
Πρέπει να ξεπεράσουμε την πόλωση αυτής της συζήτησης και να αναγνωρίσουμε ότι η ευρωζώνη έχει εξίσου σημαντικά διαρθρωτικά προβλήματα και προβλήματα από την πλευρά της ζήτησης. Η χαμηλή αύξηση της παραγωγικότητας και οι σημαντικές αποκλίσεις της ανταγωνιστικότητας και του κόστους εργασίας σε διάφορες χώρες της ΕΕ, απαιτούν τολμηρές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Τέτοιες μεταρρυθμίσεις θα μπορούν να περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, καλύτερη εκπαίδευση για να βοηθήσει άτομα να βρουν θέση εργασίας σε διαφορετικούς κλάδους. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις θα είναι κατά κύριο λόγο εθνικές αλλά επίσης, νέες πρωτοβουλίες που βαθαίνουν την ενιαία αγορά, για παράδειγμα στις ψηφιακές υπηρεσίες, είναι θεμελιώδεις για την τόνωση της παραγωγικότητας και τη δημιουργία νέων επενδυτικών ευκαιριών.
Πρωτοβουλίες που βοηθούν στην τόνωση της ζήτησης στην ευρωζώνη, είναι επίσης εξίσου σημαντικές. Η ΕΚΤ άργησε πολύ να αντιδράσει στην επιδείνωση των προοπτικών του πληθωρισμού και χρειάζεται να είναι πιο δραστική το 2015. Ωστόσο, η νομισματική πολιτική από μόνη της δεν θα είναι αρκετή. Μαζί με την βελτίωση των συνθηκών για τις ιδιωτικές επενδύσεις, η ΕΕ θα πρέπει να κινητοποιήσει δημόσιους πόρους για δημόσια επενδυτικά projects. Ενώ το επενδυτικό πλάνο που θέσπισε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Jean Claude Juncker, είναι μια βελτίωση από αυτή την άποψη, οι δημόσιοι πόροι που διατίθενται είναι σαφώς ανεπαρκείς και θα χρειαστούν ενίσχυση. Η ΕΕ θα πρέπει επίσης να γίνει μια τολμηρή στην αντιμετώπιση των τραπεζικών προβλημάτων που επιβαρύνουν ακόμη την πίστωση και τον δανεισμό και αρκετές χώρες. Απαιτούνται περισσότερες πρωτοβουλίες πολιτικής για να αναζωπυρωθεί η ανάπτυξη στην ΕΕ.
πηγή
πηγή
Δημοσίευση σχολίου