Στις κάλπες προσέρχεται την Κυριακή η Τουρκία, σε μια προεδρική εκλογική αναμέτρηση που θεωρείται χρονικό ορόσημο για το Κυπριακό.
Του Κυριάκου Πομηλορίδη
Μετά τη θετική τροπή που φαίνεται να παίρνει το θέμα της ενεργότερης εμπλοκής της ΕΕ στις διεργασίες για το Κυπριακό, το ενδιαφέρον Αθηνών και Λευκωσίας μετατοπίζεται πλέον στις επικείμενες προεδρικές εκλογές στην Τουρκία.
Οι προσδοκίες ωστόσο, κυρίως των Αμερικανών, από την αναμενόμενη εκλογή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον προεδρικό θώκο, έχουν εξασθενήσει αισθητά, σε σημείο που ο ισχυρός άντρας της Τουρκίας, να θεωρείται από τον Λευκό Οίκο «αστάθμητος παράγοντας».
Όπως χαρακτηριστικά τον αποκάλεσε προσφάτως ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Έλληνα πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Παρά ταύτα οι τεχνοκράτες του στέιτ Ντιπάρτμεντ εξακολουθούν να θεωρούν ότι μπορεί να υπάρξει ένα παράθυρο ευκαιρίας για το κυπριακό.
Από τον προσεχή Σεπτέμβριο, όταν δηλαδή κοπάσει ο κουρνιαχτός από την εκλογική αντιπαράθεση στην Τουρκία, μέχρι και τις γενικές εκλογές στη χώρα.
Όπως εκτιμάται, ακόμα και στη περίπτωση που ο κος Ερντογάν επιλέξει να οδηγήσει την Τουρκία σε πρόωρες εκλογές προκειμένου να ενισχύσει τις συνταγματικές τους εξουσίες, θα υπάρξει και πάλι ένα ικανοποιητικό διάστημα για εκδήλωση της φημολογούμενης αμερικανικής πρωτοβουλίας, η οποία θα πάρει την μορφή έντονων παρεμβάσεων προς όλες τις πλευρές.
Ο κος Μπάιντεν, όπως έχει ανακοινώσει, έκλεισε ήδη ραντεβού με τον Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη, στις αρχές Σεπτεμβρίου, ενώ στο στάδιο του προγραμματισμού βρίσκεται και η επίσκεψη του προέδρου Αναστασιάδη στον Λευκό Οίκο όπου αναμένεται να συναντηθεί με τον πρόεδρο Ομπάμα και τον Αντιπρόεδρο Μπάιντεν.
Κινητήριος δύναμη, πίσω από το ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον παραμένει το θέμα της ενέργειας. Η αξιοποίηση του Φ.Α. από τη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και η απεξάρτηση της Ε.Ε. από το ρωσικό αέριο. Συνεπώς όλα τα ανοιχτά προβλήματα, μεταξύ των οποίων και το κυπριακό, θα πρέπει να διευθετηθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Καθώς το δέλεαρ είναι μεγάλο, για όλες τις χώρες της περιοχής.
Συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας, η οποία σ’ αντίθεση με την Κύπρο βρίσκεται σε σύγκρουση με όλες τις χώρες της περιοχής. Και εδώ ακριβώς, σύμφωνα με αμερικανούς αναλυτές, υπεισέρχεται και ο παράγοντας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Κατά πόσο δηλαδή, «εν τη παντοδυναμία του» θα επιλέξει τον δύσκολο δρόμο της ουσιαστικής συνδρομής στην επίλυση του κυπριακού και της εξομάλυνσης των σχέσεων του με τον Ισραήλ, ή εάν θα επιμείνει στον ακόμα πιο δύσβατο δρόμο της σύγκρουσης, με κίνδυνο να τεθεί εκτός των Αμερικανικών ενεργειακών σχεδιασμών.
Επί του παρόντος ωστόσο ο τούρκος πρωθυπουργός συνεχίζει από τα προεκλογικά μπαλκόνια την πολεμική κατά του Ισραήλ και την δημόσια στήριξη της ΧΑΜΑΣ.
Στον αντίποδα ο κύριος αντίπαλος του ο πρώην Γενικός Γραμματέας της Ισλαμικής Διάσκεψης Εκμελεντίν Ιχσάνογλου, δηλώνει στο προεκλογικό του μανιφέστο πως «η Τουρκία θα πρέπει να τηρήσει πιο ουδέτερη στάση σε σχέση με τις επιθέσεις του Ισραήλ στη Γάζα.»
Ο κος Ιχσάνογλου, υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) και του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP), δηλώνει και είναι προσωπικός φίλος του προέδρου Αμπτουλάχ Γκιουλ. Ανήλθε δε στη θέση του Γενικού Γραμματέα της Ισλαμικής Διάσκεψης, με τη στήριξη του κυβερνητικού κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.
Απέναντι δε στο στέρεο ποσοστό του 46% που πιστοποιημένα διαθέτει ο Ερντογάν, ο Ιχσάνογλου έχει να αντιτείνει ένα ποσοστό της τάξης του 43% το οποίο αποτελεί το άθροισμα της εκλογικής δύναμης των κομμάτων που τον στηρίζουν στις δημοτικές εκλογές του Μαρτίου. Θεωρητικά, καθώς ένας στους τρείς ψηφοφόρους του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος δηλώνουν πως δεν τους πείθει η υποψηφιότητα του.
Την τριάδα των προεδρικών υποψηφίων συμπληρώνει ο συν-πρόεδρος του φιλοκουρδικού Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας Σελαχαττίν Ντεμιρτάς. Κανένας ωστόσο εκ των τριών δεν προέρχεται από το πολιτικό περιβάλλον του Κεμαλισμού, γεγονός που από μόνο του θεωρείται νίκη του πολιτικού Ισλάμ στην Τουρκία.
Δεδομένου ότι όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν νίκη του Ταγίπ Ερντογάν, το ενδιαφέρον μετατοπίζεται στο κατά θα έχουμε εκλογές ενός γύρου ή εάν ο κος Ερντογάν θα αναγκαστεί να αναζητήσει συνεργασίες για τον δεύτερο γύρο των εκλογών.
Σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο για να εκλεγεί ο νέος Πρόεδρος της χώρας χρειάζεται να εξασφαλίσει το 50% συν μία ψήφο. Σε περίπτωση που αυτό δεν γίνει κατορθωτό, θα διεξαχθεί δεύτερος γύρος στις 24 Αυγούστου ανάμεσα στους δύο επικρατέστερους υποψηφίους και Πρόεδρος θα εκλεγεί αυτός που θα πάρει τις περισσότερες ψήφους.
Δημοσίευση σχολίου