GuidePedia

0

Ενδείξεις ότι οι δυο χώρες βρίσκονται πιο κοντά από ποτέ στο τυπικό τουλάχιστον κλείσιμο της εκκρεμότητας με την αποζημίωση των οικογενειών των θυμάτων της επέμβασης των ειδικών δυνάμεων στο πλοίο των «ακτιβιστών», το Μαβί Μαραμαρά, αφού η ισραηλινή πλευρά ανέβασε σημαντικά την προσφορά της.
Σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα «Haaretz», οι Ισραηλινοί κατέθεσαν προσφορά για την καταβολή αποζημίωσης ύψους 20 εκατομμυρίων δολαρίων, κάτι που δείχνει ότι η διαδικασία της διαπραγμάτευσης είναι ζωντανή και οι δυο πλευρές κινούνται προς την κατεύθυνση γεφύρωσης του χάσματος, ενώ θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει, ότι η συγκυρία είναι ευνοϊκή για να καταλήξουν σε συμφωνία, όπως θα εξηγήσουμε στη συνέχεια.
Ας δούμε όμως τι γράφαμε στις 27 Ιουνίου του 2013 (βλ. http://www.defence-point.gr/news/?p=79101): «Η διαπραγμάτευση για το θέμα των αποζημιώσεων των θυμάτων του επεισοδίου ξεκίνησε με τους Ισραηλινούς να προσφέρουν 5 εκατομμύρια δολάρια και τους Τούρκους να ζητούν 40 εκατ.
»Στην πορεία οι Ισραηλινοί ανέβασαν την προσφορά τους στα 14 εκατομμύρια, ενώ οι Τούρκοι μείωσαν τις απαιτήσεις τους στα 24 εκατομμύρια δολάρια. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι δυο πλευρές θα τα βρουν γύρω στα 20 εκατομμύρια δολάρια.
»Με ανατολίτικα παζάρια όμως ‘εταιρικές σχέσεις’ δεν μπορούν να χτιστούν, ενώ δεν είναι διόλου βέβαιο ότι επιθυμούν οι δυο πλευρές να διατηρήσουν κάτι περισσότερο από μια επαφή και διαβούλευση σε ζητήματα όπου τα συμφέροντα συγκλίνουν.»
Είναι προφανές, ότι βρισκόμαστε κοντά σε ένα επίπεδο όπου οι δυο πλευρές θα μπορούσαν να συμφωνήσουν. Όμως, όπως προαναφέρθηκε, η πολιτική συγκυρία είναι αυτή που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ίσως έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου, ενώ όλα δείχνουν ότι η ισραηλινή προσφορά δεν θα μπορούσε να κινηθεί πολύ υψηλότερα από τα παρόντα επίπεδα. Το πιθανότερο είναι να μοιράσουν τη διαφορά και η τελική συμφωνία να κλείσει στα 22 εκατομμύρια δολάρια, αφήνοντας την Τουρκία να κομπάζει ότι πήρε έστω κάτι παραπάνω από τη μέση οδό, με βάση τις αρχικές θέσεις των δυο χωρών.

Το κίνητρο της τουρκικής κυβέρνησης για το κλείσιμο της υπόθεσης, σχετίζεται με τις εξελίξεις στο εσωτερικό μέτωπο στην Τουρκία και την ασφυκτική πίεση που δέχεται ο Ερντογάν από το κίνημα «Χιζμέτ» του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν. Μια από τις κατηγορίες που εκτοξεύει ο κατά τα άλλα δεδηλωμένος – με βάση τα γραπτά του και τα κηρύγματά του στο παρελθόν – αντισημίτης ιμάμης, είναι ότι χειρίστηκε με λανθασμένο τρόπο τις σχέσεις με το Ισραήλ, «σπονσονάροντας» την αποστολή του Μαβί Μαρμαρά και υποδαυλίζοντας χωρίς λόγο και αιτία την ένταση.
Όσο και να επιχειρούσαν να «δασκαλέψουν» τα μέλη του κινήματος Γκιουλέν τις οικογένειες, το δέλεαρ ενός πολύ σεβαστού ποσού σε εποχές που η τουρκική οικονομία έχει πάρει την κατιούσα λίγους θα άφηνε ασυγκίνητους, ενώ θα ακυρωνόταν στην πράξη και η κριτική του Γκιουλέν για τις σχέσεις με το εβραϊκό κράτος.

Για τους λόγους αυτούς εκτιμάται ότι η συγκυρία είναι ευνοϊκή για οριστικό κλείσιμο της υπόθεσης, κάτι που ασφαλώς δεν θα επαναφέρει τις σχέσεις στο σημείο που βρίσκονταν κάποτε, όμως θα συμβάλλει στην περιφερειακή εκτόνωση της κατάστασης, με τους Τούρκους επίσης να ευελπιστούν, ότι θα μπορέσουν να πείσουν τους Ισραηλινούς για τα πλεονεκτήματα αγωγού που θα μεταφέρει μέσω των κατεχομένων και της Τουρκίας τους υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου…
πηγή

Δημοσίευση σχολίου

 
Top