Réseau International (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν)
Είχαμε την υποψία ότι οι τελευταίες ημέρες πριν από τη Διάσκεψη της Γενεύης 2 θα ήταν πλούσιες σε περιπετειώδη, βρώμικα κόλπα και εκπλήξεις της τελευταίας στιγμής.
Λοιπόν, τα είχαμε όλα αυτά, και ακόμα λίγο περισσότερο.
Το παιχνίδι αποτελούταν, για τους εχθρούς της Συρίας, να φέρουν τις ομάδες στο γήπεδο, αλλά προπαντός το παιχνίδι να μη λαμβάνει χώρα.
Το παιχνίδι αποτελούταν, για τους εχθρούς της Συρίας, να φέρουν τις ομάδες στο γήπεδο, αλλά προπαντός το παιχνίδι να μη λαμβάνει χώρα.
Και αν, παρ 'όλα αυτά υπήρχε παιχνίδι, έπρεπε να μεριμνήσουν για να υπάρχουν όσο μπορούν πιο πολύ λίγοι αντίπαλοι παίκτες, και, αν είναι δυνατόν, να έχουν το απέναντι αντίπαλο τέρμα μόνιμα άδειο, τέρμα που θα είναι όσο πιο αδύναμο δυνατόν, χρησιμοποιώντας διάφορους μικρούς προκαταρτικούς ελιγμούς αποδυνάμωσης. Ούτε λόγος να μπορέσει ο αντίπαλος να αμυνθεί με οποιονδήποτε τρόπο, ούτε καν να μπορεί να παίξει.
Το κυριότερο είναι προπαντός να μπορέσει ο καθένας να δει ότι ήταν όντως παρόν ή εκπροσωπείται.
Σε τέτοια παιχνίδια, η Δύση υπακούει σε δύο κανόνες:
- Κανένας κανόνας του παιχνιδιού δεν ισχύει για τον αυτόν της. Και μετά τι άλλο θέλετε; Ο στόχος του κάθε παιχνιδιού στο οποίο εμπλέκεται είναι ότι στο τέλος κερδίζει, το ίδιο το παιχνίδι είναι μόνο μια τυπική διαδικασία με σκοπό τη γρήγορη νίκη. Εξαπάτηση, ψέμα, απάτη, προδοσία, εν ολίγοις, όλα τα πράγματα που απαγορεύουμε στα παιδιά μας και τους τα παρουσιάζουμε ως το απόλυτο κακό, εδώ αποτελούν τα εργαλεία και παρουσιάζονται ως τις υψηλότερες αρετές.
- Ο αντίπαλος υποχρεώνεται να συμμορφωθεί με όλους τους κανόνες, συμπεριλαμβανομένων, και των πιο περιοριστικών που εφευρέθηκαν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Η μη τήρηση τους είναι δείγμα χυδαιότητας και ατίμωσης και είναι, μετά την εξασφάλιση της νίκης, σίγουρο εισιτήριο για το Ποινικό Δικαστήριο
Όπως γνωρίζουμε τους άγιους μας, τους τιμούμε, λέει η παροιμία. Ήταν αναμενόμενο λοιπόν. Ξέραμε ότι δεν θα μπορούσαν να μη κάνουν κάτι χωρίς στριμμένο κτύπημα, επειδή είναι η φύση τους, αλλά δεν ξέραμε από πού θα προερχόταν η βολή.
Στην πραγματικότητα, υπήρχαν τρία κτυπήματα σχεδόν ταυτόχρονα.
Το πρώτο μας ήρθε από το Λονδίνο με το αιώνιο κατηγορητήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που ξεκίνησε εναντίον του Άσαντ.
Θα μπορούσαμε να είχαμε σκεφτεί ότι η κατηγορία αυτή θα προερχόταν από τον Λίβανο, όπου συγκροτήθηκε αυτές τις μέρες, το Ειδικό Δικαστήριο για το Λίβανο (STL), που έχει σχεδιαστεί ως εργαλείο για να λειτουργήσει σύμφωνα με τις ανάγκες της στιγμής.
Προτίμησαν να χρησιμοποιήσουν έναν άλλο φάκελο έτοιμο από καιρό που απλά περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να εμφανιστεί.
Αυτός ο φάκελος μας παρέχει το δικαίωμα μας για το σύνηθες έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, με αναμεταδότες δύο τενόρους «της πληροφόρησης» ήτοι The Guardian και (ποιος άλλος;) το CNN.
Πρόκειται για τίποτα λιγότερο από 11.000 πτώματα που φωτογραφήθηκαν από ένα Σύρο λιποτάκτη.
Ένα Τιμισοάρα, αλλά γιγαντιαίο, μια πραγματική γενοκτονία, το τελειότερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που κατασκευάστηκε από τα mainstream μέσα μαζικής ενημέρωσης, ήτοι ένα εικονικό έγκλημα κατά μιας εικονικής ανθρωπότητας.
Την ίδια ώρα, ο Μπαν Κι-μουν (Ban Ki-moon) ετοιμαζόταν να εμποδίσει το Νο 10 του αντιπάλου για να εισέλθει στον αγωνιστικό χώρο.
Ακόμα κι αν του έλειπε η φαντασία για να βρει καλές δικαιολογίες, το αποτέλεσμα είναι εκεί. Το Ιράν δεν θα συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις, στην αρχή τουλάχιστον.
Για να ακυρώσει την τελευταία στιγμή, τη πρόσκλησή του προς το Ιράν, ο Μπαν Κι-μουν (Ban Ki-moon) βασίστηκε στο γεγονός ότι το Ιράν δεν αποδεχόταν πλήρως τις δυτικές ερμηνείες της Διάσκεψης Γενεύης 1 –στην οποία δεν είχε προσκληθεί- οι οποίες συνεπάγονται την αποχώρηση του Μπασάρ αλ Άσαντ.
Τι γίνεται όμως με τη Ρωσία, η οποία έχει ακριβώς την ίδια στάση σε σχέση με αυτές τις ερμηνείες;
Σσσς! Αυτό δεν είναι το ίδιο πράγμα, σοβαρευτείτε!
Αφού μας έπαιξαν διάφορα σενάρια για εβδομάδες για το ποιος θα έρθει και ποιος δεν θα έρθει από τις τρομοκρατικές ομάδες, σχημάτισαν τελικά μια ομάδα αποδεκτών ατόμων που μπορούν να έρθουν στη Γενεύη, χωρίς να κρυφτούν πίσω από μάσκες και που θα διαδραματίσουν τέλεια το ρόλο τους του κομπάρσου.
Μόλις σχηματίστηκε η ομάδα (οι κομπάρσοι μπροστά και οι πραγματικοί παίκτες πίσω), το παιχνίδι μπορεί να ξεκινήσει.
Μένει μόνο να περιμένουμε το τι απέμεινε από την αντίπαλη ομάδα, ήτοι τη συριακή αντιπροσωπεία.
Αλλά ... η αντιπροσωπεία έχει αποκλειστεί στην Αθήνα.
Για να φτάσεις κάπου με αεροπλάνο, συνήθως προσγειώνεσαι στο αεροδρόμιο της πόλης όπου παγαίνεις. Πάντα γινόταν έτσι, εκτός και αν θέλεις να κάνεις τη ζωή σου δύσκολη.
Δυστυχώς, ένα μέρος του αεροδρομίου της Γενεύης είναι υπό γαλλική επικράτεια.
Και η Γαλλία, βλέποντας την ευκαιρία να επαναλάβει τον άθλο της με τον Έβο Μοράλες στην υπόθεση Snowden, έσπευσε να τους απαγορεύσει τον εναέριο χώρο της.
Με αυτή την άρνηση, η Γαλλία, τους δήλωσε σαφώς: ελάτε στη Γενεύη, αλλά δεν μπορείτε να προσγειώσετε στη Γενεύη.
Μάλιστα! Τέτοια είναι η διεθνής πόλη της Γενεύης… Δεν είναι δυνατή η πρόσβαση είτε με αεροπλάνο είτε με πλοίο, ή ακόμα και με ένα γαϊδουράκι, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των γειτονικών χωρών.
Η συριακή αντιπροσωπεία έπρεπε επομένως να περάσει από την Αθήνα, όπου σταμάτησε το αεροπλάνο για ανεφοδιασμό με καύσιμα. Και τότε, απλά για να χάσουν οι Σύροι διπλωμάτες πέντε επιπλέον ώρες, το αεροδρόμιο αρνήθηκε να παράσχει καύσιμα, επικαλούμενο το εμπάργκο που υφίσταται κατά της Συρίας.
Τους άφησαν να φύγουν, αλλά από δω και στο εξής γνωρίζουν, αν είχαν αμφιβολίες, ότι μόλις ξεκίνησαν τα βάσανα τους.
Το Αεροδρόμιο των Αθηνών
Ό τι δεν μπορούσαν να τους δώσουν τα όπλα, θα κάνουν τα πάν για να το πάρουν στα ελβετικά παλάτια.
Μετά από 3 χρόνια πολέμου, μετά την ήττα του εχθρού και την επανάκτηση μεγάλου μέρους του εδάφους του, ο συριακός στρατός μπορεί να δηλώσει ότι κέρδισε τον πόλεμο.
Αλλά αν ο Μπασάρ αλ-Άσαντ και οι σύμμαχοί του δεν προσέχουν, αυτή η νίκη κινδυνεύει να είναι μια πύρρειος νίκη.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου