Σάββας Καλεντερίδης
Πριν περάσουμε στα νέα από το μέτωπο και από τη γραμμή αντιπαράθεσης Ερντογάν - Γκιουλέν, να σημειώσουμε και πάλι ότι πρόκειται για έναν αδυσώπητο πόλεμο εξουσίας με πρωταγωνιστές δύο ηγετικές φυσιογνωμίες. Ο ένας είναι επικεφαλής ενός κόμματος με ισχυρή αποδοχή από τη σουνιτική κοινωνία, ισχυρό κομματικό μηχανισμό, ελεγχόμενα ΜΜΕ και σοβαρά επιχειρηματικά συμφέροντα που τον στηρίζουν, και ο άλλος θρησκευτικός ηγέτης μιας σέχτας που διαθέτει σοβαρές προσβάσεις στον κρατικό μηχανισμό, κυρίως στους τομείς της ασφάλειας, της Δικαιοσύνης και της παιδείας, ισχυρό μηχανισμό κοινωνικής επιρροής μέσω των εκπαιδευτικών του ιδρυμάτων και των φροντιστηρίων, ελεγχόμενα ΜΜΕ και επιχειρηματικά συμφέροντα που τον στηρίζουν.
Εκεί που υπολείπεται ο Ερντογάν είναι οι διεθνείς σχέσεις και προσβάσεις, αφού τη στιγμή που ο ίδιος αμφισβητείται από ισχυρές χώρες και άλλα διεθνή υπερκρατικά κέντρα εξουσίας ο Γκιουλέν, πέραν του ότι κατοικοεδρεύει στις ΗΠΑ, διαθέτει ένα απίστευτο δίκτυο πανεπιστημίων και κολεγίων σε 160 χώρες (Μουμτάζ Τουρκονέ, Ζαμάν, 4/12/2013), καθώς και εφημερίδες που εκδίδονται σε δεκάδες χώρες στις τοπικές γλώσσες.
Αυτός είναι ο συσχετισμός δυνάμεων των εμπολέμων, οι οποίοι και την τρέχουσα εβδομάδα συνέχισαν τις βολές και τους κανονιοβολισμούς ο ένας εναντίον του άλλου, με τον Γκιουλέν να εξέρχεται μάλλον νικητής στα σημεία.
Η κυβέρνηση στις αρχές της εβδομάδας φερόταν αποφασισμένη να φέρει στους πρώτους μήνες του 2014 τον νόμο με τον οποίο απαγορεύεται πλέον η λειτουργία των φροντιστηρίων που προετοιμάζουν τους φοιτητές για την είσοδό τους στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, μέσω των οποίων το κίνημα Γκιουλέν επεκτείνει την επιρροή του στα πανεπιστήμια -ελέγχει ήδη 16 από αυτά- αλλά και στην κοινωνία.
Οταν όμως η εφημερίδα «Ταράφ» δημοσίευσε άκρως απόρρητο έγγραφο-απόφαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του 2004, με την οποία οριζόταν ως «στόχος» το κίνημα Γκιουλέν και καθοριζόταν το πλαίσιο παρακολούθησης και συλλογής στοιχείων για τη δράση των σχολείων και των φροντιστηρίων, στην οποία απόφαση φαίνονταν ξεκάθαρα οι υπογραφές του Ερντογάν και του Αμπντουλάχ Γκιουλ (τότε υπέγραψε ως υπουργός Εξωτερικών), το κλίμα άρχισε να αλλάζει. Οταν δε ο Ερντογάν διά στόματος και γραφίδος στενών συνεργατών του διαβεβαίωσε ότι η εν λόγω απόφαση δεν εφαρμόστηκε ποτέ, η ίδια εφημερίδα τις επόμενες ημέρες δημοσίευσε και πάλι κρατικά απόρρητα έγγραφα που αποδείκνυαν ότι η κυβέρνηση Ερντογάν παρακολουθούσε τις δραστηριότητες των στελεχών του κινήματος Γκιουλέν. Παράλληλα, μερικές κασέτες σεξουαλικού περιεχομένου στελεχών του ΑΚΡ άρχισαν να φτάνουν σε βαριά ονόματα της τουρκικής δημοσιογραφίας.
Αυτό ήταν το σημείο καμπής στον πόλεμο Ερντογάν - Γκιουλέν, με τον πρώτο να κάνει τακτική υποχώρηση δηλώνοντας αρμοδίως ότι τελικά ο νόμος για την απαγόρευση της λειτουργίας των φροντιστηρίων θα έρθει προς ψήφιση στο τουρκικό Κοινοβούλιο το 2015!!!
Αυτά σε γενικές γραμμές τα νέα από το μέτωπο, υπάρχει όμως και κάτι άλλο, που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για Ελλάδα και Κύπρο.
Σοβαροί πολιτικοί αναλυτές στην Τουρκία προσπαθούν να ανακαλύψουν τη διεθνή πτυχή αυτού του ιδιότυπου πολέμου, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο Γκιουλέν, παρότι διεκδικεί μερίδιο εξουσίας για τη μετά Ερντογάν ημέρα, ίσως να εξυπηρετεί και άλλα συμφέροντα, εννοώντας της χώρας που τον φιλοξενεί και της εβραϊκής κοινότητας.
Οτι δηλαδή ο Ερντογάν ενόχλησε με τις επιλογές του τις ΗΠΑ και το εβραϊκό λόμπι, και τώρα πληρώνει το ανάλογο τίμημα.
Δεν θα υιοθετήσουμε τις απόψεις αυτές, πλην όμως είμαστε υποχρεωμένοι να εξετάσουμε όλα τα ενδεχόμενα, ιδιαίτερα όταν αυτά θα επηρεάσουν σοβαρότατα τα συμφέροντα της Κύπρου και της Ελλάδας.
Ο Γκιουλέν, όταν η Τουρκία διοργάνωσε την ειδική επιχείρηση «Μαβί Μαρμαρά», που είχε τη γνωστή κατάληξη, είχε δηλώσει ότι η τουρκική κυβέρνηση έπρεπε να είχε κινηθεί αφού πρώτα είχε έρθει σε συμφωνία με το κράτος του Ισραήλ.
Με βάση αυτό αλλά και τις καλές σχέσεις που διαθέτει ο ίδιος με το εβραϊκό λόμπι, μας επιτρέπεται να υποθέσουμε ότι σε περίπτωση που ο τελικός νικητής στον πόλεμο Ερντογάν - Γκιουλέν είναι ο δεύτερος, οι σχέσεις Ισραήλ - Τουρκίας θα ακολουθήσουν άλλη ρότα, όπως και ο αγωγός φυσικού αερίου, από τα οικόπεδα της Κύπρου.
Και αυτή η ρότα μάλλον δεν θα είναι η Ελλάδα.
Πιάστε τα μολύβια σας, λοιπόν, στρατηγιστές της Ελλάδας μας.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου