Του Χρήστου Καπούτση
Το εκλογικό αποτέλεσμα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, κυρίως, λόγω του ειδικού πολιτικού βάρους του Ισραήλ, στις γεωπολιτικές, τις κοινωνικές και γεωοικονομικές εξελίξεις στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Βόρειας Αφρικής , της Ανατολικής Μεσογείου και του Περσικού Κόλπου (Αίγυπτος, κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, Λίβανος, Συρία, Τουρκία, Ιράν και φυσικά τα υποθαλάσσια ενεργειακά αποθέματα της ανατ. Μεσογείου και ανατολικότερα).
Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι Ισραηλινοί είναι ηλικίας 18 ετών και άνω. Η Βουλή, που ονομάζεται "Κνέσετ", έχει 120 μέλη, εκλέγεται με το σύστημα της απλής και άδολης αναλογικής. Οι ψηφοφόροι ψηφίζουν κόμμα και όχι βουλευτές, οι οποίοι εκλέγονται με λίστα. Ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ εκλέγεται από τα μέλη της Κνέσετ. Και η Κυβέρνηση συγκροτείται από συνασπισμό κομμάτων.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο συνασπισμός του Δεξιού κόμματος ΛΙΚΟΥΝΤ του Πρωθυπουργού Β.Νετανιάχου με το εθνικιστικό κόμμα «Ισραέλ Μπεϊτένου» του (υπόδικου) πρώην ΥΠΕΞ, Αβιγκντορ Λίμπερμαν, θα είναι οι νικητές των Βουλευτικών εκλογών. Θα συγκεντρώσουν από 34 μέχρι 40 έδρες. Σε αυτό τον συνασπισμό μάλλον θα προστεθεί και το νέο κόμμα «Εβραϊκή Εστία» του πρώην κομάντο του ισραηλινού στρατού, πρώην επικεφαλής των Εβραίων εποίκων στη Δυτική Όχθη και πολυεκατομμυριούχου επιχειρηματία, Ναφτάλι Μπένετ. Το κόμμα αυτό αναμένεται να πάρει από 13 μέχρι 16 έδρες.
Από την άλλη πλευρά τώρα, το χώρο της κεντροαριστεράς , η κατάσταση είναι προβληματική, επειδή δεν κατέληξαν σε εκλογική συμφωνία τα κόμματα.
Το Εργατικό κόμμα που θα είναι και το δεύτερο σε εκλογικά ποσοστά κόμμα αφού θα εξασφαλίσει από 18-20 έδρες. Το επίσης κεντρώο κόμμα Γες Ατίντ ΠΟΥ θα έχει 8-10 έδρες, και το νέο κόμμα της Τζιπι λίβνι «το κίνημα» που φαίνεται να καταλαμβάνει με 9-12 έδρες στη νέα Κνεσέτ. Τα κόμματα αυτά της κεντροαριστεράς, δεν κατόρθωσαν να συμφωνήσουν.
Η αιτία της διαφωνίας είναι , η επιμονή της Προέδρου των Εργατικών, που είναι η δημοσιογράφος Σέλι Γιασίμοβιτς, να μην συμμετέχει σε κυβέρνηση Νετανιάχου στην περίπτωση που ο συνασπισμός της κεντροαριστεράς χάσει τις εκλογές. Αντίθετα, η πρώην ΥΠΕΞ του Ισραήλ Τζιπι Λίβνι, ήθελε συμμετοχή στην Κυβέρνηση ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ – ΛΙΜΠΕΡΜΑΝ.
Επίσης θρησκευτικά, υπερ-εθνικιστικά , όπως το υπερορθόδοξο Σας που υπολογίζεται να πάρει γύρω στις 10 έδρες και κόμματα της Εβραϊκή Ακροδεξιάς αναμένεται να συγκεντρώσουν από 11 μέχρι 14 έδρες συνολικά, λόγω του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής και κάποια από αυτά θα μπουν και στην Κυβέρνηση.
Οι ισραηλινοί Άραβες (20% του πληθυσμού) αντιπροσωπεύονται ισότιμα στη Βουλή. Μέχρι 12 είναι οι έδρες που θα καταλάβουν στην ΚΝΕΣεΤ οι Άραβες Βουλευτές. Στην εκλογική διαδικασία μετέχει και η Παλαιστίνια βουλευτής του αραβικού κόμματος Μπάλαντ, η Χανίν Ζοάμπι, που αρχικά είχε αποκλειστεί επειδή ήταν επιβάτης στο πλοίο με τουρκική σημαία « Mavi Marmara», όπου 10 τούρκοι ακτιβιστές έχασαν τη ζωή τους από ισραηλινούς κομάντος στα γνωστά επεισόδια. Τελικά το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ επέτρεψε τη συμμετοχή της στην εκλογική διαδικασία.
Έτσι, ο κερδισμένος τον εκλογών θα είναι μάλλον η δεξιά και ακροδεξιά παραταξιακή ιδεολογία.
Ο Μέγας χαμένος των ισραηλινών εκλογών, θα είναι το Παλαιστινιακό. Οι ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ – ΛΙΜΠΕΡΜΑΝ έχουν δηλώσει ότι δεν εν πρόκειται να επιτρέψουν τη δημιουργία Ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου δήλωσε ακόμη ότι δεν θα προχωρήσει σε καμιά εκκένωση εβραϊκού οικισμού στη Δυτική Όχθη τα επόμενα τέσσερα χρόνια αν παραμείνει στην εξουσία!
Σε άλλη συνέντευξή του στην αγγλόφωνη εφημερίδα Jerusalem Post, ο πρωθυπουργός παραδέχεται ότι υπάρχουν "διαφορές" μεταξύ αυτού και του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα σχετικά με τον τρόπο προώθησης της ειρηνευτικής διαδικασίας. Άρα η αμερικανο-ισραηλινή κυβερνητική συμμαχία πιθανόν περάσει μια φάση εσωστρέφειας, που είναι αντιπαραγωγική σε πολιτικά και διπλωματικά και στρατιωτικά αποτελέσματα.
Σχετικά με το ΙΡΑΝ , ο Νετανιάχου δήλωσε ότι, «το Ισραήλ πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να εμποδίσει το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, κάτι το οποίο θα είναι η πρώτη μου προτεραιότητά μετά την επανεκλογή μου». Συνεπώς, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, αφήνει ορθάνοικτο το ενδεχόμενο αεροπορικής επιδρομής στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Και τέλος, σε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση στον Guardian, επισημαίνεται ότι: «Η επανεκλογή του Νετανιάχου θα σηματοδοτήσει πιθανότατα την επιτάχυνση μιας μακράς διαδρομής του Ισραήλ, προς τον ηγεμονικό εθνικισμό, αντίστοιχο με αυτόν του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική». Και όλα αυτά, σε Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική και Περσικό Κόλπο , που κυριολεκτικά φλέγονται …
Στα αρνητικά των ισραηλινών εκλογών είναι το εξής: τα τελευταία χρόνια είχε κάνει μια σημαντική παρουσία ένα φιλειρηνικό κίνημα στο Ισραήλ που ζητούσε την ΕΙΡΗΝΗ και την αρμονική συνύπαρξη με τους Παλαιστινίους. Το κίνημα αυτό, μάλλον δεν θα αποτυπωθεί στο εκλογικό αποτέλεσμα …
Θυμίζω ότι μεταξύ Ελλάδας και συμμαχίας έχουν αναπτυχθεί σχέσεις υψηλού πολιτικού επιπέδου.
Στην θεμελίωση της Στρατηγικής συμμαχίας της Ελλάδας με το Ισραήλ, ειδικά στο στρατιωτικό και ενεργειακό τομέα, έχουν πρωταγωνιστήσει οι κύριοι Β. Νετανιάχου και Γ. Παπανδρέου, ως Πρωθυπουργοί, από το καλοκαίρι του 2010. Και η σημερινή Κυβέρνηση του Α.Σαμαρά συνεχίζει την πολιτική ενίσχυσης της ελληνο-ισραηλινής Στρατηγικής Συμμαχίας, που περιλαμβάνει και τον στρατιωτικό τομέα.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου