Η εξαγγελθείσα συνεδρίαση της 2 Ιανουαρίου 2013 του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, θα μπορούσε να αποτελέσει, και όχι μόνο σημειολογικά, σημείο καμπής για την εθνική άμυνα.
Η ανάλυση που ακολουθεί έχει συνταχθεί από το Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (www.i-sda.eu) .
Για να συμβεί όπως αυτό η συνεδρίαση του οργάνου θα έπρεπε να ασχοληθεί πρωτίστως με δύο βασικά ζητήματα της εθνικής άμυνας, που εδώ και πολλά χρόνια είτε παραμένουν σε εκκρεμότητα χωρίς να έχουν ληφθεί αποφάσεις σχετικά με αυτά ή έχουν αντιμετωπιστεί πρόχειρα, αποσπασματικά ή εμβαλωματικά.
Τα δύο ζητήματα είναι:
1. Πολιτική Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΠΕΑΑ)
Κανονικά η ΠΕΑΑ θα έπρεπε να αποτελούσε μέρος της ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα όμως μέχρι σήμερα έχει δείξει ότι αδυνατεί να αρθρώσει ολοκληρωμένο στρατηγικό όραμα και σχέδιο για τη χώρα. Αρκείται σε γενικόλογες και αόριστες διακηρύξεις, οι οποίες μέχρι σήμερα φαίνεται ότι βρίσκουν «ευήκοον ους» στους ψηφοφόρους πολίτες. Στο σημερινό όμως ταχέως μεταβαλλόμενο διεθνές γεωπολιτικό και οικονομικό περιβάλλον οι γενικολογίες, οι αοριστολογίες και ειδικότερα η άκρατη «υποσχεσιολογία» έχει αποδειχθεί ότι ούτε τα προβλήματα και τις προκλήσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν ούτε να χαράξουν «ρότα» για τη χώρα.
Η νέα ΠΕΑΑ θα πρέπει να αναλύσει σε βάθος το ζήτημα του δόγματος της χώρας, των εθνικών αντικειμενικών σκοπών της και βέβαια τη νέα διάσταση που προσθέτει η επέκταση των ζωτικών συμφερόντων της χώρας στην Ανατολική Μεσόγειο (με την ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης – ΑΟΖ). Η τελευταία συνεπάγεται ΑΥΤΟΜΑΤΑ τη στρατηγική ανάπτυξη – αναδιάταξη των ΕΕΔ στο νέο εξαιρετικά απαιτητικό θέατρο επιχειρήσεων της Ανατολικής Μεσογείου και φυσικά αποτελεί στην πράξη την «αναγέννηση» του Δόγματος Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (ΔΕΑΧ) Ελλάδος – Κύπρου.
Δυστυχώς συνεπάγεται και τεράστιο οικονομικό κόστος για την απόκτηση των αναγκαίων, με βάση την απειλή, επιχειρησιακών δυνατοτήτων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της.
2. Μελλοντική Δομή Δυνάμεων
Η σύνταξη της μελέτης για τη Μελλοντική Δομή Δυνάμεων (ΜΔΔ) των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων έχει ήδη ολοκληρωθεί. Όμως για να ξεκινήσει η εφαρμογή της, είναι απαραίτητη η επικύρωση της από το ΚΥΣΕΑ. Δυστυχώς από το 2005 μέχρι σήμερα δεν έχει καταστεί δυνατόν να επικυρωθεί μία νέα ΜΔΔ (!), ενώ ας σημειωθεί ότι από το 2001 μέχρι σήμερα καμία ΜΔΔ δεν έχει εφαρμοστεί πλήρως.
Η νέα ΜΔΔ αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση εξαλείφοντας περιττά επίπεδα διοίκησης, σχηματισμούς και μονάδες «σκελετούς». Όμως, προς το παρόν παραμένει μετέωρη, αφού δεν έχει επικυρωθεί από το ΚΥΣΕΑ και οι ΕΕΔ αναγκάζονται να «καταναλώνουν» τους πολύ περιορισμένους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους υποστηρίζοντας πεπαλαιωμένες και αναποτελεσματικές οργανωτικές δομές.
Άμεσα συνδεδεμένα με τη ΜΔΔ είναι τα ακόλουθα δύο υπο-ζητήματα, που στην πράξη αποτελούν τους δύο πυλώνες της:
>Ανθρώπινοι Πόροι. Σε σχέση με τις ισχύουσες προβλέψεις για την οροφή οι ΕΕΔ παρουσιάζουν έλλειμμα οροφής περί τα 13.000 άτομα, με τον Ελληνικό Στρατό να παρουσιάζει το σημαντικότερο πρόβλημα, και ιδιαίτερα σε ότι αφορά τις αποκαλούμενες στρατηγικές εφεδρείες.
Οι στρατηγικές εφεδρείες αποτελούν το μέσο υλοποίησης του ΕΛΙΓΜΟΥ σε στρατηγικό, επιχειρησιακό και τακτικό επίπεδο, και για αυτό τον λόγο η ύπαρξη τους και οι υψηλές επιχειρησιακές δυνατότητες αποτελούν εκ των ουκ άνευ προϋπόθεση για την υπεράσπιση της εθνικής ακεραιότητας και των ζωτικών συμφερόντων της χώρας.
Χωρίς την υιοθέτηση του ΕΛΙΓΜΟΥ η χώρα αναγκάζεται να περιοριστεί σε μία στρατηγική στατικής αντιπαράθεσης «φθοράς» όπου φυσικά ο αντίπαλος που διαθέτει περισσότερους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους, και φυσικά την πρωτοβουλία, εξ ορισμού βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση. «Μαγικές» λύσεις δεν υπάρχουν.
Είτε θα αυξηθεί το προσωπικό των ΕΕΔ είτε θα μειωθεί η οροφή τους με ότι αυτό συνεπάγεται σε σχηματισμούς και μονάδες των τριών Κλάδων. Στην πρώτη περίπτωση οι επιλογές είναι δύο: Επανεκκίνηση της διαδικασίας των προσλήψεων των ΕΠΟΠ (Επαγγελματίες Οπλίτες), που ούτως ή άλλως σε κάποιο, έστω και μικρό βαθμό, θα πρέπει να γίνει για την ανανέωση του ήδη υπηρετούντος προσωπικού και η δεύτερη επιλογή είναι η αύξηση της θητείας. Και οι δύο επιλογές υπέχουν οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό κόστος, πλέον όμως εξαντλείται η πολυτέλεια της καθυστέρησης λήψης απόφασης.
>Οικονομικοί Πόροι. Ακόμα και αν λάβουν σημαντικές αποσύρσεις πεπαλαιωμένων επιχειρησιακών μέσων και περιορισμός του αποτυπώματος της υποδομής, η μαχητική ικανότητα των ΕΕΔ, είναι βέβαιο ότι θα επηρεαστεί αρνητικά αν και το 2014 ο προϋπολογισμός θα κυμανθεί στο ίδια επίπεδα με αυτά του 2013. Ιδιαίτερη σημασία θα πρέπει να δοθεί στον προϋπολογισμό ανάπτυξης (δηλαδή αυτό το τμήμα που αφορά την προμήθεια νέων οπλικών συστημάτων) καθώς η μη εκτέλεση προγραμμάτων σχεδόν για μία δεκαετία οδηγεί στη μαζική παλαίωση και κατά συνέπεια επιχειρησιακή απαξίωση των κύριων οπλικών συστημάτων δομής.
Οι οικονομικές δυνατότητες της χώρας για το άμεσο και μεσοπρόθεσμο μέλλον μπορούν να προβλεφθούν και ο προγραμματισμός των προγραμμάτων υψηλής προτεραιότητας να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ανεκτή η οικονομική εξυπηρέτηση τους. Τα πάρα πολλά… παθήματα και λάθη του παρελθόντος θα πρέπει να γίνουν μαθήματα ώστε οι όποιοι οικονομικοί πόροι που θα διατεθούν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη δυνατή επιχειρησιακή ανταποδοτικότητα.
Όλες οι παραπάνω αποφάσεις είναι εξ ορισμού δύσκολες αλλά θα πρέπει να ληφθούν σήμερα ώστε να δημιουργηθεί το θεσμικό πλαίσιο για την ανάπτυξη των εθνικών αμυντικών δυνατοτήτων.
Αν πάλι από την άλλη πλευρά το ΚΥΣΕΑ αποφασίσει, σύμφωνα με ότι έχει δει το φως της δημοσιότητας μέχρι σήμερα, μόνο για τα ανταλλακτικά των κινητήρων των μαχητικών αεροσκαφών F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας, τότε θα συγχαρούμε τους συμμετέχοντες, αφού το θέμα ΚΑΡΚΙΝΟΒΑΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 2007 και επιτέλους θα ληφθεί απόφαση για αυτό, αλλά δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε, αν ήταν ανάγκη να έρθουμε κατά μέτωπο αντιμέτωποι με την καθήλωση όλου σχεδόν του στόλου, που αν συμβεί θα έχει ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ για να δώσουμε την προφανή (και φυσικά μοναδική) λύση στο πρόβλημα;
πηγή
Δημοσίευση σχολίου