Τουρκία προς ΗΠΑ: Πρέπει να μας πληρώνετε

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTD1dTF_FcylxJ_rTYXIYt33jvY0oZMTTCtvHMrk_k3gFIlP7mqkWAFR6Q1bA" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTD1dTF_FcylxJ_rTYXIYt33jvY0oZMTTCtvHMrk_k3gFIlP7mqkWAFR6Q1bA" width="550" /></a></div><br /> <i>Μετά από πάρα πολύ καιρό, δηλαδή  χρόνια, επανέρχομαι να σχολιάσω ένα κείμενο του Τούρκου μεγαλοδημοσιογράφου Mehmet Ali Birand , τη μετάφραση του οποίου διαβάσαμε στην αγγλόφωνη </i><i>Turkish </i><i>Daily </i><i>News. μέλος εδώ και αρκετό χρόνο του δημοσιογραφικού συγκροτήματος της Χουριέτ. </i><br /> <i><br /> </i><br /> Το κείμενο του Μπιράντ τιτλοφορείται “Turkey will not be the cute boy anymore” και δημοσιεύθηκε στις 6 Οκτωβρίου. Είναι επίσης σημαντικό σημειολογικά αλλά και ουσιαστικά ότι αυτά που υποστηρίζει ο Μπιράντ τα γράφει στη Χουριέτ, μια εφημερίδα ταυτισμένη απόλυτα με τον τουρκικό σοβινισμό η οποία συνδημιούργησε και <span id="more-28303"></span>πρωτοστάτησε στα Σεπτεμβριανά του 1955 κατά των Ελλήνων της Πόλης και της Σμύρνης, που σήμερα παρουσιάζεται μαζί με τους Κεμαλιστές ως το αντίπαλο δέος κατά  των ισλαμιστών του Ερντογάν και του συναφιού του. Αυτά που γράφει και υποστηρίζει ο Μπιράντ σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και τη σχέση Τουρκίας με τη Δύση, δεν διαφέρουν κατά ένα ιώτα  απο την ατζέντα των νέο-οθωμανών Ερντογάν – Νταβούτογλου. Απλά άλλαξε ο Μανωλιός.<br /> Και δυο λόγια για τον Μπιράντ για τους νεότερους που δεν τον γνωρίζουν. Υπήρξε για πολλούς, για να μην πώ  σχεδόν όλους εμάς που δεν γνωρίζουμε τουρκικά το «παράθυρό» μας προς την Τουρκία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Υπήρξε ίσως ο πρώτος Τούρκος που έγινε ανταποκριτής στο εξωτερικό με πρώτο πόστο τις Βρυξέλλες τη δεκαετία του 1970. Αλλά πιο σημαντικό υπήρξε προνομιούχος συνομιλητής των κεμαλιστών πασάδων. Μας έδωσε επίσης σημαντικά έργα για την τουρκική εισβολή (Απόφαση – Απόβαση) για τον Τουρκικό Στρατό (Διατάξτε Στρατηγέ μου) για το Αιγαίο (παζαρέματα) και για το πραξικόπημα του 1980, το μόνο που δεν μεταφράστηκε δυστυχώς στα ελληνικά, αλλά ευτυχώς μεταφράστηκε στα αγγλικά από τις εκδόσεις Brassey’s (The General’s Coup in Turkey). Σε ό,τι μας αφορά μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού τεκμηριώνεται και η αιμομεικτική σχέση του Μπιράντ με τους πασάδες και γενικά με την κατεστημένη εξουσία της Τουρκίας, παρά το γεγονός ότι για κάποιο χρονικό διάστημα οι πασάδες τον ηρωοποίησαν φυλακίζοντάς τον.<br /> Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ο Μπιράντ ήταν κυριολεκτικά ο γκουρού των ελληνικών και κυπριακών ΜΜΕ. Φιλοξενήθηκε στα κανάλια, στις στήλες των εφημερίων και σε πολλά συνέδρια, όπου οι πλείστοι τον άκουγαν με δέος, ορισμένοι δε, σχεδόν αποσβολωμένοι. Η εικόνα δε που περνούσε για την Τουρκία συναγωνιζόταν αυτήν των τουρκικών σήριαλ που συνωστίζονται σήμερα στα ελληνικά κανάλια, όπως το Μέγα, τον Αντέννα, τον Άλφα  και άλλα μικρότερα. Ήταν μια εικόνα της Τουρκίας εκδυτικισμένης, ώριμης, αστικής κλπ.<br /> Έρχομαι τώρα στο υπό αναφορά κείμενό του το οποίο είναι κυριολεκτικά σουρεαλιστικό. Συγκρούεται σχεδόν με την πραγματικότητα την οποία ο Μπιράντ περιγράφει. Και είναι ενδεικτικό ότι οι Τούρκοι και σίγουρα η τουρκική ελίτ ζεί σε μια παράλληλη πραγματικότητα την οποία περιοδικά ανακατασκευάζει και προσαρμόζει στις περιπτώσεις.<br /> Ο Μπιράντ περιγράφει την Τουρκία του Ψυχρού Πολέμου και μέχρι πρόσφατα, δηλαδή μέχρι την εποχή των Ερντογάν – Νταβούτογλου ως το “cute boy” των Αμερικανών και της Δύσης. Ήταν λέει μια Τουρκία  ο καλύτερος και φρονιμότερος μαθητής της τάξης: επιμελής, ήσυχη, υπάκουη, ευάγωγη. «Κάτσε» της έλεγε η Ουάσιγκτον, καθόταν, «Σήκω», σηκωνόταν, «Ψήφισε έτσι στον ΟΗΕ», ψήφιζε. «Πρόβαλλε τα στήθη σου κατά των άπιστων κομμουνιστών», τα πρόβαλε. Ποτέ δεν σήκωνε το κεφάλι της να διαμαρτυρηθεί. Ποτέ δεν έκανε ερωτήσεις. Ήταν μια Τουρκία που αναγνώρισε το Ισραήλ που έμεινε έξω από εμπλοκές στη Μέση Ανατολή και που δεν υποστήριξε τους Παλαιστινίους, όχι όσο έπρεπε.<br /> Και τι έπαιρνε η Τουρκία από Δύση και τις ΗΠΑ όλες αυτές τις δεκαετίες; Όλα αυτά τα χρόνια που η Τουρκία ήταν “cute boy” , υπάκουη, ενάγωγη κλπ (What do you think Turkey got in exchange for that?). Τίποτα, ή σχεδόν τίποτα γράφει ο Μπιράντ. Λίγα λεφτά λέει πήρε, ψίχουλα. Λίγη βοήθεια από το ΔΝΤ όταν είχε οικονομικά προβλήματα. Πήρε πλεονάζον αμερικανικό οπλισμό που ήταν για τα σκουπίδια, έλαβε Αμερικανικές πιστώσεις για αγορά παρακατιανού αμερικανικού στρατιωτικού υλικού με υψηλά επιτόκια. Ποτέ η Τουρκία, γράφει ο Μπιράντ, δεν έλαβε την υποστήριξη του της άξιζε από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Αντίθετα εισέπραττε επικρίσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία για δημοκρατικό έλλειμμα, και αρνητική δημοσιότητα όπως έγινε με το κινηματογραφικό έργο Εξπρές του Μεσονυκτίου (Midnight Express) κλπ.<br /> Τώρα, υπογραμμίζει ο Μπιράντ, που τα βλέπω εκ των υστέρων αντιλαμβάνομαι ότι το να είσαι “cute boy” δεν αξίζει. Πρέπει να είσαι “naughty child”. Πρέπει να είσαι λέει ο Μπιράντ αυτό που είναι σήμερα η Τουρκία των Ερντογάν – Νταβούτογλου. Τώρα, λεέι ο Μπιράντ, όλοι τρέχουν από πίσω μας. Τώρα κάνουμε κόντρα στην Ουάσιγκτον και ορθώνουμε το ανάστημά μας απέναντι στην Ευρώπη. Συμβαίνει λέει κάτι διαφορετικό στην Τουρκία σήμερα σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο. Όλοι  τρέχουν από πίσω να μας «επαναφέρουν» στο «σωστό δρόμο». Αλλά οι φτωχοί και καταπονημένοι της περιοχής μας θαυμάζουν και μας χειροκροτούν. Χρειάζεται, ολοκληρώνει ο Μπιράντ, λίγη προσοχή, ευλυγισία και μια ισχυρή οικονομία και η Τουρκία θα μεγαλουργήσει. Εφόσον μπορούμε, πρέπει να είμαστε «ταραξίες», καταλήγει για να έχουμε και τα οφέλη που μας στέρεψαν μέχρι τώρα. Αλλιώς πρέπει να πάμε πίσω και να γίνουμε “cute boy”.<br /> Αυτά λοιπόν από τον κ. Μπιράντ, τα οποία για να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα των σχέσεων «Τουρκίας – Δύσης» μεταπολεμικά θα πρέπει κυριολεκτικά να αναποδογυριστούν. Γι’ αυτό τα χαρακτήρισα σουρεαλιστικά και ενδεικτικά των εξωπραγματικών παραστάσεων που έχουν οι Τούρκοι για τον  εαυτό τους και τον κόσμο.<br /> Υποστήριξα σε παλαιότερα κείμενά μου και θα επαναλάβω και τώρα συνοπτικά, ότι το ιστορικό της σχέσεων Τουρκίας – Δύσης αποδεικνύει τεκμηριωμένα ότι η Τουρκία, το πιο «κακομαθημένο παιδί» (spoiled boy) της Δύσης – πιο «κακομαθημένο» ακόμη και από το Ισραήλ. Υπογραμμίζω ότι αθροιστικά, η Τουρκία εισέπραξε από τις δυτικές κυβερνήσεις, μεταπολεμικά, πολλά περισσότερα λεφτά από αυτά που εισέπραξε το  Ισραήλ.<br /> Χωρίς την αρωγή, στήριξη και υποστήριξη της Δύσης κυρίως ως προνομιούχου εταίρου του ΝΑΤΟ και προνομιούχου συμμάχου των ΗΠΑ, η Τουρκία σήμερα θα ήταν μια χώρα μεταξύ Αιγύπτου (υπερπληθυσμό) και Πακιστάν (πραξικοπήματα).<br /> Ας πάρουμε συνοπτικά τα περισσότερα από αυτά που ισχυρίζεται ο Μπιράντ. Θα  αρχίσω όμως με κάτι που ο ίδιος δεν αναφέρει και το οποίο από μόνο του ανατρέπει τον όλο συλλογισμό του. Αφού η Τουρκία ήτανε το “cute boy”, ήταν «πιστή σύμμαχος» και πρότασσε τα στήθη της κατά των κομμουνιστών, γιατί τότε υπήρξε εκτός κομμουνιστικού στρατοπέδου όπως αυτό τεκμηριώνεται από τις εκθέσεις της CIA; (Central Intelligence Agency, National Assessment Center, “Communist Aid Activities in Non Communist Less Development Countries 1954-79. “ER 80-10318U, October 1980, σελ. 2,6,9). Τόσο μεγάλοι μακάκες ήτανε δηλαδή οι αρχικομμουνιστές της Μόσχας ή ήξεραν κάτι περισσότερο από τον Μπιράντ;<br /> Ως προς τα πλείστα υπόλοιπα που αναφέρει ο Μπιράντ.<br /> Η Τουρκία στηρίχθηκε περισσότερο από καμία άλλη χώρα από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα (πάνω από 20 προγράμματα) με εκατομμύρια δολάρια  δανεικά και αγύριστα. Υπογραμμίζω ότι την περίοδο που η Αργεντινή αφέθηκε να χρεοκοπήσει,  η Τουρκία με παρόμοια οικονομικά προβλήματα διασώθηκε από την κυβέρνηση Κλίντον και το ΔΝΤ.<br /> Οι Τούρκοι αφέθηκαν να καταστρέψουν τον ελληνισμό της Τουρκίας (1955, 1964) χωρίς κανένα κόστος.  Όλος,  κυριολεκτικά, ο τουρκικός στόλος της εισβολής στην Κύπρο το 1974 είχε παραχωρηθεί δωρεάν ή με μίσθωση  (lease) που δεν πληρώθηκε ποτέ προς τις ΗΠΑ. Στη διάρκεια του μερικού εμπάργκο όπλων (που επέβαλλε το Κογκρέσο και όχι η αμερικανική κυβέρνηση) η Τουρκία εισέπραξε μέσω υπόγειων διαδρομών (ΝΑΤΟ, Γερμανία, Αγγλία, Ιαπωνία κλπ) περισσότερη βοήθεια σε λεφτά και υλικό από όσο έπαιρνε – και ήταν πολλά- πρίν το μερικό εμπάργκο (1975-78).<br /> Επί κυβέρνησης Ρέηγκαν (1981-1989) εισέπραξε 18 δις δολάρια ώστε να κατασκευάσουν οι Αμερικάνοι βάσεις στην Ανατολική Τουρκία για επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο όταν το 2003 οι Αμερικανοί ζήτησαν τις βάσεις αυτές για επίθεση κατά του Ιράκ πήραν … τον πούλο.<br /> Στη Μέση Ανατολή, γράφει ο Μπιράντ, η Τουρκία δεν ανακατεύθηκε μέχρι πρόσφατα. Μα τότε ποιος (ο Μεντερές) είχε σχεδιάσει εισβολή στη Συρία (1957) και Ιράκ (1958); Η λιτανεία είναι ατέλειωτη αναφορικά με το  πόσο “cute boy” υπήρξε η Τουρκία όλη αυτήν την περίοδο, πάντα με το αζημίωτο. Όσο για το <i>Εξπρές του Μεσονυχτίου </i>αυτό υπήρξε απότοκο του γεγονότος ότι τότε η Τουρκία ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός ηρωίνης που έφθανε στην Αμερική. Το 1971 υπέγραψε συμφωνία με τις ΗΠΑ για περιορισμό της καλλιέργειας της παπαρούνας αλλά το 1974 ο πρωθυπουργός της εισβολής Ετσεβίτ την καταπάτησε. Το Εξπρές του Μεσονυχτίου αντικατόπτριζε την  Τουρκία της εποχής.<br /> «Πρέπει να μας πληρώνετε τους λογαριασμούς γιατί μας έχετε ανάγκη» έλεγε Τούρκος Πρωθυπουργός σε υψηλόβαθμο Αμερικανό αξιωματούχο στην Άγκυρα το 1979 (“you must pay our bills because you need us”). Και τότε πλήρωναν οι Αμερικανοί, πλήρωναν τον Μπιράντ και τους ομοεθνείς του όπως συνεχίζουν να τους πληρώνουν και σήμερα. Είναι όμως λίγα, πολύ λίγα αυτά που εισπράττουν, κατά τον Μπιράντ και τους Ισλαμοπασάδες. Η μεγάλη (Buyuk) Τουρκία δικαιούται περισσότερα, πολύ περισσότερα. Και θα τα αρπάξει μόνη της, μας αποκαλύπτει κυνικά ο Μπιράντ.<br /> Υ.Γ.: όπως μας πληροφορεί ο πάντοτε καλά πληροφορημένος για την Τουρκία, Gareth Jenkins (Al Ahram weekly on line, 25/31 December 2003, Issue No. 670), το 2003 μια τουρκική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Υπουργό Ali Babacan εμφανίστηκε στο σπίτι του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον Colin Powel και απαίτησε 96 δις δολάρια πακέτο βοήθειας ώστε να επιτρέψουν στους Αμερικανούς να χρησιμοποιήσουν τις βάσεις που οι ίδιοι πλήρωσαν εναντίον του Ιράκ. Στο παζάρι που ακολούθησε, οι Αμερικανοί τους προσέφεραν 30 δις σε χαμηλότοκα δάνεια συν την Κύπρο υπό τη μορφή του Σχεδίου Ανάν όπως παραδέχθηκε ο τότε Αμερικανός αξιωματούχος Daniel Fried. Προφανώς τα 30 δις συν  η Κύπρος δεν ήταν ικανοποιητική αμοιβή για τα «καλά παιδιά» που μας περιγράφει ο Μπιράντ.<br /> <br /> <a href="http://agora-dialogue.com/">ΠΗΓΗ</a>

Τουρκία προς ΗΠΑ: Πρέπει να μας πληρώνετε

Μετά από πάρα πολύ καιρό, δηλαδή  χρόνια, επανέρχομαι να σχολιάσω ένα κείμενο του Τούρκου μεγαλοδημοσιογράφου Mehmet Ali Birand , τη μετά...

Διαβάστε την συνέχεια

ΡΚΚ: Η Τουρκία θα πληγεί εντονότερα σε περίπτωση επιχειρήσεων εκτός συνόρων της

<center><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzwi2LgPO7hK81rX83FRTyv2QusFyDNKvukX5q8sVKWNKPrZe9t-jReSIO9cJoYipFK2GNHn6pf5PsXDxVzp5O9re_59GIZc50zjiMghfi8pJCIkm4SINo-POPlrxx9Q_Z1Do4IkqF3AXX/s400/gerilla_gozcu.jpg" width="550" /></center><br /> <br /> <i>Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP)</i><br /> Ερμπίλ (Ιράκ) - Η Τουρκία κινδυνεύει να χτυπηθεί σκληρότερα αν διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτός των συνόρων της, δήλωσε την Τετάρτη ο Ahmed Denis, εκπρόσωπος του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK).Ο τουρκικός στρατός θα κτυπηθεί σκληρότερα αν προσπαθεί να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτός των τουρκικών συνόρων, δήλωσε ο ίδιος στο Γαλλικό Πρακτορείο μετά το θάνατο των είκοσι τεσσάρων Τούρκων στρατιωτών σε πολλαπλές επιθέσεις των Κούρδων ανταρτών στα σύνορα με το Ιράκ,<br /> Έχουμε ανακοινώσει προηγουμένως ότι αν ξεκίνησουν στρατιωτικές επιχειρήσεις πέρα από τα σύνορά τους, θα αντιμετωπίσουν μια στρατιωτική αντιπαράθεση. Εμείς δεν θα τους επιτρέψουμε να διεξαγάγουν μια στρατιωτική εισβολή στο ιρακινό Κουρδιστάν. Σε περίπτωση που εκτελούν αυτή την επιδρομή, δεν θα μπορούν να ξεφύγουν, συνέχισε ο Denis.<br /> Κατά τον ίδιον, οι συγκρούσεις μεταξύ ανταρτών και Τούρκων ξεκίνησαν την προηγούμενη ημέρα όταν ο τουρκικός στρατός προσπάθησε να διασχίσει τα σύνορα με το Ιράκ για να τους καταδιώξει. Αυτό που συνέβη δεν ήταν προγραμματισμένο από το PKK, είπε.<br /> Η μάχη συνεχίζεται σε ορισμένες περιοχές και υπάρχουν βομβαρδισμοί από πολεμικά αεροσκάφη και ελικόπτερα. Οι τουρκικές δυνάμεις επιχείρησαν να διασχίσουν τα σύνορα, αλλά οι μαχητές μας τους αντιμετώπισαν, είπε.<br /> Σύμφωνα με τον Τούρκο Πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, "τα τουρκικά στρατεύματα ελίτ εισήλθαν στο ιρακινό έδαφος για να καταδιώξουν τους Κούρδους δράστες, όπως το επιτρέπει το διεθνές δίκαιο".<br /> <a href="http://www.blogger.com/goog_18061033"><br /> </a><br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/">ΠΗΓΗ</a>

ΡΚΚ: Η Τουρκία θα πληγεί εντονότερα σε περίπτωση επιχειρήσεων εκτός συνόρων της

Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP) Ερμπίλ (Ιράκ) - Η Τουρκία κινδυνεύει να χτυπηθεί σκληρότερα αν διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ενας προφητικός λόγος: Ανδρέας, Γερμανία, Ελλάδα και κοινό νόμισμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://vstatic.doldigital.net/vimawebstatic/9A34DB4BE102619CD1ED805B93DA1A32.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Ενας προφητικός λόγος: Ανδρέας, Γερμανία, Ελλάδα και κοινό νόμισμα" border="0" src="http://vstatic.doldigital.net/vimawebstatic/9A34DB4BE102619CD1ED805B93DA1A32.jpg" /></a></div><br /> Ο Α. Παπανδρέου στην ομιλία του στην ελληνική Βουλή κατά την κύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ<br /> <i></i><br /> <i>«Πορευόμαστε προς μια ευρωπαϊκή Γερμανία, ή προς μια Γερμανική Ευρώπη;»</i><br /> <i> «Ηδη προβλέπονται, έστω και αν δεν ομολογούνται, δύο ταχύτητες στην Ενωμένη Ευρώπη, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη μας το τεράστιο κοινωνικό κόστος και τις εκρηκτικές κοινωνικές καταστάσεις, τις οποίες θα αντιμετωπίζουμε σε αυτήν την πορεία, τουλάχιστον για τις χώρες του Νότου». </i><br /> <i>«Θα πρέπει ο έλληνας πολίτης να ξέρει τι να περιμένει στο τέλος της πορείας, αλλά και τι θα έχει καταβάλει για να φθάσει στο τέρμα αυτής της δύσκολης και άνισης πορείας». </i><br /> <i>«Σοβεί πάντα η σύγκρουση βορρά και νότου και αυτό γιατί η ενιαία αγορά στην απουσία μιας άλλης πολιτικής σύγκλισης και συνοχής πολύ υψηλότερου επιπέδου, οξύνει τις αντιθέσεις, οξύνει τις ανισότητες». </i><br /> <i></i><br /> <i>                                                                                         Ανδρέας Παπανδρέου<br /> </i><br /> 28 Ιουλίου 1992: η Βουλή των Ελλήνων κυρώνει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που γέννησε το κοινό νόμισμα, πριν καν περάσουν δύο χρόνια από την επανένωση της Γερμανίας, τον Οκτώβριο του 1990. Σε αντίθεση με ό,τι είχε πράξει το 1979 με τη Συνθήκη Ενταξης της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, ο <i>Ανδρέας Παπανδρέου</i>, και πάλι τότε αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ψηφίζει την κύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Και είναι εντυπωσιακό ότι στην ομιλία του στη Βουλή επιχειρεί όχι να αντιτεθεί στο κοινό ευρωπαϊκό όραμα, αλλά, αντιθέτως, να το διαχωρίσει και να το «προστατεύσει» από την πλήρη επικράτηση των τραπεζών και των εθνικών εγωισμών όπως αποτυπώνονται στην ουσία της Συνθήκης, θυμίζοντας πολύ περισσότερο τον μετέπειτα ξεχασμένο Ανδρέα Παπανδρέου που το 1960, έχοντας επιστρέψει από την Αμερική υπερασπιζόταν με πάθος την προσπάθεια του <i>Κωνσταντίνου Καραμανλή</i> να συνδέσει την Ελλάδα με την ΕΟΚ, ειδικά στο σχετικό βιβλίο του για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, παρά τα μετέπειτα… <br /> Θέτει έτσι μια σειρά από ζητήματα, τα οποία ίσως τέθηκαν τότε για πρώτη φορά διεθνώς, τουλάχιστον σε αυτό το πολιτικό επίπεδο, σχετικά τόσο με το ρόλο της Ενωμένης Γερμανίας στην Ευρώπη, όσο και με την προοπτική που εξασφάλιζε στην Ευρώπη το κοινό νόμισμα, παρά το γεγονός ότι και ο ίδιος ρητά αναγνώριζε πως για την Ελλάδα αυτός ήταν μονόδρομος: πρόκειται για μια σειρά από αναφορές που σήμερα, σχεδόν είκοσι χρόνια μετά, μοιάζουν περίπου προφητικές. Το ίδιο δε συμβαίνει και με μία αναφορά του τότε πρωθυπουργού <b>Κωνσταντίνου Μητσοτάκη</b>, ο οποίος, απαντώντας στον Ανδρέα Παπανδρέου εκφράζει την πεποίθησή του ότι η Γερμανία έχει επιλέξει τον ευρωπαϊκό δρόμο, αλλά αναρωτιέται για το αν κάτι τέτοιο θα ισχύει μετά από μερικά χρόνια – γι’ αυτό και ζητά από το ελληνικό κοινοβούλιο να μη χρονοτριβήσει η Ελλάδα στην πρόσδεσή της στο άρμα του κοινού νομίσματος!...<br /> Σε αντίθεση με τα πλείστα όσα μπορεί να πει κανείς για τον τρόπο που κυβέρνησε ο Ανδρέας Παπανδρέου και παρά τις αντιρρήσεις που μπορεί να υπάρχουν και ως προς τις επιλογές του σε θέματα διεθνούς πολιτικής τοποθέτησης της Ελλάδας, ουδείς αμφισβήτησε ότι υπήρξε ένας από τους πιο διορατικούς έλληνες πολιτικούς, ειδικά στα διεθνή δρώμενα. Κάτι που στο λόγο του αυτό, στη συγγραφή του οποίου, για λόγους ιστορικής ακρίβειας πρέπει να σημειωθεί ότι καθοριστική ήταν η συμμετοχή του Κώστα Λαλιώτη, αυτή η διάσταση του Παπανδρέου αναδεικνύεται σε όλη της την έκταση, παρά το γεγονός ότι πολλές πτυχές του λόγου του έχουν υπερκεραστεί από τις εξελίξεις.  <br /> Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά, ο υιός και δεύτερος διάδοχός του στην πρωθυπουργία <b>Γιώργος Παπανδρέου</b>, επί των ημερών του οποίου συμβαίνουν αυτά για τα οποία μιλούσε ο πατέρας του, θα άξιζε να διαβάσει αυτό τον λόγο που εκείνος εξεφώνησε την ημέρα της κύρωσης, ειδικά τώρα, πριν πάρει την άγουσα για την καθοριστική για το μέλλον της Ελλάδας σύνοδο της Κυριακής. <br /> Ισως, ο λόγος του πατρός του, που δημοσιεύεται εδώ αυτούσιος, τον βοηθήσει να καταλάβει κάτι περισσότερο και, έστω και την τελευταία στιγμή, πράγμα λίαν αμφίβολο φυσικά, να πράξει ανάλογα... Θα δει εκεί, ότι τα ζητήματα που έφτασαν την Ελλάδα και την Ευρώπη ως εδώ, έχουν πολύ μεγαλύτερο βάθος και οι ευθύνες είναι πολύ διαφορετικά κι ευρύτερα κατανεμημένες από ό,τι ο ίδιος επί δύο χρόνια τώρα θεωρεί… Θα αντιληφθεί ίσως γιατί η ενδοτική και εν πολλοίς αλλοπρόσαλλη στάση της κυβέρνησης όλο αυτό τον καιρό, δεν οδηγούσε πουθενά…<br /> Επειδή το κείμενο παρατίθεται αυτούσιο, τα πιο σημαντικά σημεία του λόγου του Ανδρέα Παπανδρέου καθώς και των διαλόγων του με τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, σημειώνονται με μαύρα γράμματα:<b> </b><br /> <div style="text-align: center;"><b>Βουλή των Ελλήνων, 28 Ιουλίου 1992. </b></div><div style="text-align: center;"><b>Ανδρέας Γ. Παπανδρέου:</b></div><div style="text-align: center;">Κυρίες και κύριοι, ως γνωστό, δεδομένο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσει για την κύρωση της συνθήκης του Μάαστριχτ. Όμως το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να πει στο Λαό μόνο τα αναμενόμενα οφέλη, ούτε να ωραιοποιήσει την εικόνα. Αντίθετα πρέπει να τονίσει με ειλικρίνεια το κόστος αυτής της προσαρμογής. </div><b>Θα πρέπει ο Έλληνας πολίτης να ξέρει τι να περιμένει στο τέλος της πορείας, αλλά και τι θα έχει καταβάλει για να φθάσει στο τέρμα αυτής της δύσκολης και άνισης πορείας.</b><br /> Με την κατάρρευση του Ανατολικού μπλοκ άλλαξε πράγματι η παγκόσμιος ισορροπία. Και είναι κοινός τόπος, ότι υπάρχει μόνο μία στρατιωτική υπερδύναμη, οι ΗΠΑ. Είναι όμως ταυτόχρονα γνωστό, ότι από οικονομικής πλευράς δεν είναι η μόνη υπερδύναμη. Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις. Αυτή η ίδια, οι ΗΠΑ, η Ευρώπη – Γερμανία, η Γερμανία – Ευρώπη, αυτό θα κριθεί στην πορεία, και τρίτον η Ιαπωνία με Νοτιοανατολική Ασία. Το σημαντικό για μας είναι, ότι οι ΗΠΑ είναι σε στάση μάχης, τόσο απέναντι στην Ιαπωνία όσο και απέναντι στην Ευρώπη, στην ΕΟΚ.  Η σύγκρουση ΗΠΑ – ΕΟΚ είναι μια σύγκρουση που, πού και πού, φανερώνεται, άλλες φορές γίνεται στα κρυφά, αλλά αφορά τρεις τουλάχιστον τομείς.<br /> Πρώτον, την συμφωνία GATT.  Φυσικά αν αποτύχουν αυτές οι διαπραγματεύσεις, υπάρχουν διαφορές απόψεων οξύτατες μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, ιδιαίτερα Γαλλίας, θα πρέπει να αναμένουμε έναν εμπορικό πόλεμο άνευ προηγουμένου με συνακόλουθο την ύφεση και ανεργία σε μεγάλη κλίμακα.<br /> Υπάρχει επίσης διαφωνία σημαντική σε ό,τι αφορά το σύστημα ασφάλειας της Ευρώπης, αν θα είναι ευρωπαϊκό ή αν θα είναι στην ουσία ατλαντικό. Υπάρχει το θέμα και δεν έχει κλείσει, αν και ουσιαστικά νομίζω κινείται προς ένα μείγμα ευρωπαϊκού-ατλαντικού, ίσως σε σχήμα διαφορετικό, θεσμικά διαφορετικό, αλλά στην ουσία ανάλογο με αυτό που ίσχυε στο παρελθόν. Και υπάρχει επίσης η προσπάθεια των ΗΠΑ να προχωρήσει η διεύρυνση το γρηγορότερο δυνατόν, ώστε τελικά με τη διεύρυνση να δυναμιτιστεί η προσπάθεια της ένωσης πολιτικής και οικονομικής της Ευρώπης και να μετατραπούμε ξανά, αν θέλετε, σε ζώνη ελευθέρων συναλλαγών.<br /> Τις θέσεις των ΗΠΑ ενστερνίζεται οπωσδήποτε η Αγγλία και σε ό,τι αφορά την ολοκλήρωση της ενωμένης Ευρώπης και μπαίνει και βγαίνει από τη Νομισματική Ένωση, δεν είναι σαφές και στον κοινωνικό τομέα έχει πάρει θέση αρνητική αλλά ταυτόχρονα και σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή ασφάλεια, στηρίζει την ατλαντική περίπτωση, εκδοχή σαφώς όπως και οι ΗΠΑ.<br /> <b>Η Γερμανία προωθεί ταυτόχρονα και την ολοκλήρωση αλλά και την διεύρυνση και μάλιστα σε μεγάλη κλίμακα.  Υπήρχε μία εποχή που ο Υπουργός Εξωτερικών Γκένσερ, γυρνούσε στην Ευρώπη και έδινε υποσχέσεις σε όλες τις χώρες ότι θα ενταχθούν στην ΕΟΚ. Είναι επίσης η Γερμανία που έχει ξεχωριστή πολιτική να αναπτύξει την πολιτική της παρουσία ισοδύναμα με την οικονομική της, τόσο στην Κεντρική Ευρώπη, τα Βαλκάνια και γενικότερα τις Παραδουνάβιες Χώρες.</b><br /> <b>Και αυτό, στα πλαίσια ενός αγώνα με τη δημιουργία σφαιρών επιρροής, που μας πάνε πίσω περίπου έναν ολόκληρο αιώνα.</b><br /> <b>Παραμένει, βέβαια, πάντα το ερώτημα, σε όλη αυτή την πορεία, εάν πορευόμαστε προς μία ευρωπαϊκή Γερμανία, ή προς μία γερμανική Ευρώπη.</b><br /> <b>Πρόσφατα η Γερμανία αύξησε το επιτόκιο, την ώρα που όλοι στην Ευρώπη και στην Αμερική ζητούσαν να μην το κάνουν, διότι η πορεία προς την ύφεση είναι σαφής. Και όμως το έκαναν. Και διερωτάται κανείς σε ποιο μέτρο μπορεί να στηρίζεται η Ευρώπη στην γερμανική αλληλεγγύη.</b><br /> <b>Ο στόχος της Γαλλίας είναι η ταχύτερη δυνατή ενσωμάτωση της Γερμανίας στην ενωμένη Ευρώπη και αυτό για λόγους μακροπρόθεσμης ισορροπίας και ασφάλειας στην Ευρώπη. Στα πλαίσια της ΕΟΚ σωβεί πάντα η σύγκρουση βορρά και νότου και αυτό γιατί η ενιαία αγορά στην απουσία μιας άλλης πολιτικής σύγκλισης και συνοχής πολύ υψηλότερου επιπέδου, οξύνει τις αντιθέσεις, οξύνει τις ανισότητες, όχι μόνο ανάμεσα σε κράτη – μέλη, αλλά και σε περιοχές, οι οποίες είναι καθυστερημένες και περιοχές που είναι προχωρημένες.</b><br />  <b>Αυτό είναι η τύχη μιας ενιαίας αγοράς πάντοτε.  Εάν δεν υπάρξουν κάποια μέτρα, κάποιες παρεμβάσεις θα οξύνει τις αποστάσεις ανάμεσα στις πλούσιες και τις φτωχές περιφέρειες.</b><br /> Αναφέρομαι σε όλα αυτά, σε αυτές τις αποκλίσεις συμφερόντων και στρατηγικών, για να τονίσω τους κινδύνους που ελλοχεύουν στην πορεία προς τη δημιουργία της ενωμένης Ευρώπης, μιας πραγματικής ευρωπαϊκής ομοσπονδίας. Αλλά και να τονίσω ταυτόχρονα πως κάθε κράτος – μέλος διεκδικεί τα δικά του συμφέροντα, έχει τη δική του εθνική στρατηγική και αυτή η εθνική στρατηγική λείπει στην Ελλάδα, δεν διαμορφώθηκε από την Κυβέρνηση ποτέ.  Όσο καιρό βρίσκεται στην εξουσία δεν διαμόρφωσε μία σαφή εθνική στρατηγική, που περιλαμβάνει, φυσικά, και την πορεία μας προς την ενωμένη Ευρώπη.<br />  Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Δύσης που μπορεί να έχει το προνόμιο να είναι η μόνη βαλκανική χώρα που είναι στην ΕΟΚ, αλλά είναι και η μόνη χώρα της Δύσης που αντιμετωπίζει νέα και έντονα προβλήματα ασφάλειας, ως αποτέλεσμα του τερματισμού του ψυχρού πολέμου. Το τόξο απειλής τώρα εκτείνεται από την Άγκυρα μέχρι τα Τίρανα, μέσω Σόφιας, αλλά, δυναμικός πυρήνας είναι και παραμένει η Άγκυρα. Και εμείς επιμένουμε, με όλα τα εθνικά μας θέματα ανοικτά, να υπογράψουμε σύμφωνο φιλίας με την Τουρκία και να της παραχωρήσουμε πιστοποιητικό καλής διαγωγής, πριν ακόμη κλείσουν οι συζητήσεις για το Κυπριακό.<br />  Σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική της ΕΟΚ πρέπει να λέμε την αλήθεια. Υπέστη μεγάλη δοκιμασία κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου. Στάθηκε, όμως, ενωμένη πού; Μόνο στην περίπτωση της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας και στην πορεία εξουθένωσης της Σερβίας. Οι συνέπειες είναι οδυνηρές και το μέλλον αβέβαιο στα Βαλκάνια. Και έχει τεράστια ευθύνη η Κοινότητα, τα μέλη της, όλα ανεξαιρέτως, ιδιαίτερα η Γερμανία, γι’ αυτές τις εξελίξεις.<br /> Είναι βέβαιο, ότι η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας εγκυμονεί κινδύνους και για μας. Και γι’ αυτό πρέπει με κάθε τρόπο, αν θέλουμε να παίξουμε τον πρωταγωνιστικό ρόλο που μας ανήκει, θα πρέπει να κινηθούμε μόνο στα πλαίσια ειρηνευτικών προσπαθειών, να είμαστε παντού ο πρόμαχος της ειρήνης, να μην αναμειχθούμε σε στρατιωτικές επεμβάσεις –δυστυχώς το πρώτο βήμα έγινε με τον ναυτικό αποκλεισμό- γιατί το μέλλον για την Ελλάδα στη βαλκανική μπορεί να είναι πράγματι σημαντικότατο.<br /> Η ενδοχώρα των Βαλκανίων είναι μεγάλη υπόθεση. Η Θεσσαλονίκη σαφώς είναι μια πόλη με τεράστιους ορίζοντες για το μέλλον. Προϋπόθεση, ειρήνη και ασφαλή σύνορα. Η Ελλάδα είναι και βαλκανική και μεσογειακή χώρα και είναι τώρα αναπόσπαστο τμήμα της νέας Ευρώπης που γεννιέται. Στην ευρωπαϊκή πρόκληση δεν χωράει παρά μόνο θετική απάντηση. Ναι, θα συμμετάσχουμε ενεργά στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. <b>Δεν υπάρχει πράγματι εναλλακτική πορεία, παρά μόνο η περιθωριοποίηση της Χώρας μας, όσα και αν είναι τα εμπόδια που στέκονται στο δρόμο μας. Το Μάαστριχτ, αυτή η συνθήκη, απλώς αποτελεί για μας ένα εισιτήριο σε ένα δύσκολο και άνισο αγώνα. Ο αγώνας είναι άνισος, γιατί στην εκκίνηση είμαστε οι τελευταίοι.  Ο αγώνας είναι άνισος, γιατί η συνθήκη του Μάαστριχτ εκφράζει σχεδόν απόλυτα τα συμφέροντα και την οπτική γωνία του πλούσιου βορρά. Το όραμα της ενωμένης Ευρώπης δεν χωράει μέσα στο Μάαστριχτ. Το Μάαστριχτ για μας αποτελεί ένα σταθμό σε μία πορεία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ένα σταθμό που θα ξεπεραστεί και ίσως αλλοιωθεί στην ίδια την πορεία.</b><br /> Τι περιλαμβάνει το όραμα της ενωμένης Ευρώπης για μας; Το σεβασμό της λαϊκής κυριαρχίας, της δημοκρατίας και σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Συνάδελφοι έχουν τονίσει επαρκώς το μεγάλο δημοκρατικό έλλειμμα και την ανάγκη γρήγορα να καλυφθεί. Δε θα μιλήσω παραπάνω σ’ αυτό το θέμα. Τη διασφάλιση των ατομικών και συλλογικών ελευθεριών. Την ανάδειξη της εθνικής πολιτιστικής ταυτότητας των κρατών-μελών. Την οικονομική ανάπτυξη και πλήρη απασχόληση του εργατικού δυναμικού. Τη δωρεάν Παιδεία και ιατρική περίθαλψη. Την κοινωνική μέριμνα. Την προστασία των ευρωπαϊκών συνόρων από οποιαδήποτε επιβουλή, την προστασία του περιβάλλοντος. Αυτό είναι το όραμα της ενωμένης Ευρώπης.<br /> Στη συνθήκη του Μάαστριχτ υπάρχουν διακηρύξεις. Ουσιαστικές δεσμεύσεις, υπάρχουν κατά κύριο λόγο για την ΟΝΕ. Δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί το θεσμικό πλαίσιο για την πολιτική, ούτε για την ενιαία –όχι απλώς κοινή- εξωτερική πολιτική, ούτε για την ενιαία άμυνα.<br /> <b>Στις προϋποθέσεις για τη συμμετοχή στην ΟΝΕ δεν υπάρχει αναφορά καν στο τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας, τη χειρότερη μορφή ανισότητας που μπορεί να γνωρίσει μία σύγχρονη χώρα. Οι δείκτες – στόχοι συνιστούν το όραμα, όπως ελέχθη ήδη στην Αίθουσα αυτή, ενός ευρωπαίου τραπεζίτη και εκφράζουν κατά κύριο λόγο τις συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις της σημερινής Ευρώπης.</b><br />  <b>Λυπούμαι να πω ότι αυτό που είπε ο κ. Μητσοτάκης ότι η Ελλάδα έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της συνθήκης, δεν μπορώ να το δεχθώ.  Δεν έχω δει τίποτα ιδιαίτερα ελληνικό, ελληνική πρωτοβουλία που να είναι εμφανής στη διαμόρφωση αυτής της συνθήκης.</b><br /> Κατά τη γνώμη μας, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παρακολούθησε ως παθητικός αποδέκτης αποφάσεις που έχουν αρνητικές επιπτώσεις και για τη Χώρα μας και για την ισότιμη συμμετοχή μας στην Ενωμένη Ευρώπη.<br /> Υπάρχει εδώ κάτι που θέλω να τονίσω. Σε πολλές ερωτήσεις σε κυβερνητικά στελέχη, αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, αναφερόμενος στο γιατί κάνει κάτι ή όχι σε θέματα εξωτερικής πολιτικής όπως είναι, παραδείγματος χάριν, ο ναυτικός αποκλεισμός ή αύριο κάποια στρατιωτική επέμβαση, η απάντηση είναι "ακολουθούμε τους συμμάχους και εταίρους μας".  Μα είναι λάθος ρήση. Δεν ακολουθούμε, συμμετέχουμε. Έχουμε άποψη, έχουμε δυνατότητες ακόμα και βέτο. Δεν μπορούμε να λέμε "ακολουθούμε".  Συμμετέχουμε και συνδιαμορφώνουμε.  Αυτός είναι ο ρόλος. Και ελπίζω να μην ακουστεί ξανά ότι ακολουθούμε. Είμαστε μέσα, δεν είμαστε απ’ έξω. Ας το αξιοποιήσουμε αυτό. <br /> <div style="text-align: center;"><i>(Χειροκροτήματα από την Πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)</i></div>Και βέβαια είναι εσπευσμένη αυτή η σύγκλιση της Ολομέλειας.  Ακόμα δεν γνωρίζουμε πού θα πάει το πακέτο Ντελόρ.  Θα πω μερικά πράγματα.  Δεν το γνωρίζουμε, έτσι χάνουμε κάθε διαπραγματευτική δυνατότητα και σε μία κρίσιμη περίοδο που προεδρία έχει η Μεγάλη Βρετανία.  Η Βρετανική Προεδρία έχει δεδομένες σκέψεις και στόχους.<br /> Σε ό,τι αφορά το πακέτο Ντελόρ συγκεκριμένα, θα έχουμε έναρξη των διαπραγματεύσεων από μηδενική βάση.  Προσέξτε το αυτό. Δηλαδή αυτά που έγιναν μέχρι την Λισσαβόνα, ξεχνιούνται. Από μηδενική βάση θα αρχίσει η διαπραγμάτευση για το πακέτο Ντελόρ. Αυτή είναι η αλήθεια.<br /> Δεύτερον, η ευθύνη για την διαμόρφωσή του δεν θα είναι στα χέρια των Υπουργών Εξωτερικών, όπως ήταν στο πακέτο Ντελόρ 1, αλλά είναι στα χέρια των Υπουργών Οικονομικών (Ecofin) όπου θα έχουμε μόνο τεχνοοικονομικά κριτήρια και όχι πολιτικά κριτήρια. Η Κυβέρνηση ασφαλώς γνωρίζει, στόχος είναι η οροφή των ίδιων πόρων να αυξηθεί αλλά όχι πέραν του 1,37%, το οποίο τώρα η Αγγλική Προεδρία προσπαθεί να το κάνει 1,35%. Στόχος που δεν λύνει τα προβλήματα. Όπως ελέχθη εδώ ήδη στην Αίθουσα αυτή, αυτό το ποσοστό ιδίων πόρων είναι ανήμπορο να λύσει τα προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα γυρίσω σε αυτό.<br /> Οι 4 χώρες του στόχου 1 δεν θα διπλασιάσουν τους πόρους των διαρθρωτικών ταμείων και του ταμείου συνοχής. Αυτά είναι οι προθέσεις της Αγγλικής Προεδρίας.  Η αύξηση θα είναι 60%, όχι 100%.  Το ταμείο συνοχής αναμένεται να λειτουργήσει χωρίς ενδεικτική κατανομή των πιστώσεων μεταξύ των 4 χωρών. Και θα γίνει με βάση κριτηρίων που αφορούν την εφαρμογή των προγραμμάτων σύγκλισης του κάθε κράτους μέλους. Και η Ελλάδα έτσι κινδυνεύει να εισπράξει ελάχιστα.<br /> <b>Και έρχομαι στο σημείο της διεύρυνσης. Και βέβαια η Αγγλική πλευρά την υποστηρίζει μετά πάθους. Όπως είπε ο κ. Μητσοτάκης, ορθώς, η ελληνική πλευρά στη Λισσαβόνα στις 26 και 27 Ιουνίου, υποστήριξε την ταυτόχρονη διεύρυνση και εμβάθυνση της Κοινότητας. Αυτό όμως ήταν υπαναχώρηση από μία θέση που είχε πάρει νωρίτερα, πρώτα η εμβάθυνση και ύστερα η διεύρυνση.</b><br /> <b> Για μας αυτό είναι τεράστιο θέμα. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να μιλάμε για θέση ισότιμου μέλους στην Ενωμένη Ευρώπη αν πρώτα δεν κλείσει ο κύκλος της εμβάθυνσης, αν δεν ολοκληρωθεί η Ενωμένη Ευρώπη.  Και είναι λάθος ιστορικό να υπαναχωρήσουμε απ’ αυτή τη θέση. Γι’ αυτό μάλιστα το ΠΑΣΟΚ προτείνει στο Κοινοβούλιο, στην Εθνική Αντιπροσωπεία, να αποφασίσει ότι δεν θα στέρξει η Ελλάδα να υπάρξει έναρξη διαπραγματεύσεων - έναρξη διαπραγματεύσεων- για νέες εντάξεις πριν περάσει το πακέτο Ντελόρ, τουλάχιστον αυτό, χωρίς περικοπές.</b><br /> <div style="text-align: center;"><i>(Χειροκροτήματα από την Πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)</i></div>Δεν είναι όρος, εμείς θα ψηφίσουμε "Ναι" είτε γίνει, είτε δεν γίνει.<br />  <b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης):</b> Αυτό το έχουμε επιτύχει ήδη, κύριε Πρόεδρε. Είναι κεκτημένο σας πληροφορώ. Αν δεν σας αρέσει, κύριοι συνάδελφοι να το ακούτε, είναι πραγματικότητα.<br /> <b>ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ):</b> Δεν είναι δυστυχώς. Αν είμαστε σύμφωνοι, τότε κύριε Μητσοτάκη, να στηρίξετε την πρότασή μου. Είμαι έτοιμος να αποδεχθώ την δική σας θέση.<br /> <div style="text-align: center;"><i>(Χειροκροτήματα από την Πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)</i></div>Τότε ελπίζω ότι όλο το Κοινοβούλιο σχεδόν θα στηρίξει αυτή τη θέση πολύ καλά.<br /> <b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): </b>Γι’ αυτό, μετά την 1η Ιανουαρίου θα αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις.<br /> <b>ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ):</b> Αλλά πρέπει να τονίσουμε ότι επίσης η Αγγλία, η Μεγάλη Βρετανία, προωθεί ραγδαία την αναβάθμιση των σχέσεων ΕΟΚ – Τουρκίας και η απόφαση της Λισσαβόνας υπερφαλαγγίζει τη δήλωση Δουβλίνου χωρίς να έχουν πληρωθεί οι προϋποθέσεις.<br /> <br /> Στην έκθεσή του ο κ. Χέρντ ονομάζει την Τουρκία περιφερειακή δύναμη δικαιούμενη προνομιακού καθεστώτος σχέσεων. Προνομιακού καθεστώτος σχέσεων! Γίνεται αναβάθμιση του πολιτικού διαλόγου και διείσδυση της Τουρκίας ουσιαστική στα Κοινοτικά όργανα. Και αυτά πριν έχουμε τη λεγόμενη λύση του Κυπριακού.<br /> Υπήρξε επίσης και η απόφαση της Κυβέρνησης να επιτρέψει την υιοθέτηση των οριζοντίων δράσεων της ανανεωμένης Μεσογειακής πολιτικής. Με ποια τουρκική ανταπόκριση;  Διερωτάται κανείς. Τι έχει δώσει ως αντάλλαγμα η Τουρκία;<br />  Και πρέπει να πω και κάτι άλλο. Η συμμετοχή της Ελλάδας στη ζώνη οικονομικής συνεργασίας των χωρών του Ευξείνου Πόντου ενισχύει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Τουρκίας στην Μέση Ανατολή.  Αυτό είναι παράγραφος 13 της έκθεσης Χερντ, όχι δικά μου λόγια.<br /> Και τώρα για την Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση.<br />  Εδώ πρέπει να συνεννοούμεθα, να λέμε ακριβώς ποια είναι η πραγματικότητα.<br /> Βεβαίως η Ελλάδα έχει γίνει δεκτή. Θα γίνει δεκτή από την Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση. Και βεβαίως η Τουρκία θα γίνει δεκτή ως συνδεδεμένο μέλος. Αλλά εδώ έχουμε μια τεράστια υπόθεση, ότι εδόθη επίσημα ερμηνεία στο άρθρο 5, το οποίο εξαιρεί τη σύγκρουση Τουρκίας – Ελλάδας από την αρμοδιότητα της ΔΕΕ βάσει του άρθρου 5.<br /> Και κοιτάξτε, είναι ένα τεράστιο θέμα αυτό διότι, πρώτον, θέλω να θυμίσω ότι το 1981 ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας το έθεσα στο ΝΑΤΟ και ζητούσα τότε απλώς να γραφεί ότι θα έλθουν εις αρωγήν κάθε κράτους μέλους όταν υπάρξει επίθεση από οπουδήποτε και αν έλθει. Η απάντηση στην αρχή ήταν, αυτό εξυπακούεται, προς το τέλος ήταν, δεν γίνεται. Και δεν γίνεται διότι υπάρχει το πρόβλημα δύο ετέρων σε συμμαχία, Τουρκίας και Ελλάδας, οι οποίες μπορεί να βρεθούν κάποια ημέρα σε σύγκρουση.<br /> Εδώ, αυτό που συνέβη με τη ΔΕΕ είναι χειρότερο απ’ αυτό που συνέβη τον Δεκέμβρη του 1981. Γιατί τώρα για πρώτη φορά, ειδικά με σφραγίδα, λέει η ΔΕΕ: Ένας τέτοιος πόλεμος δεν με αφορά. Και είναι δυνατόν κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, να λέμε ότι τα σύνορα της Ευρώπης είναι τα σύνορα της Ελλάδος; Θα ήταν αν δεν υπήρχε αυτή η ερμηνεία για το άρθρο 5. Γιατί η κύρια επεκτατική δύναμη, που αντιμετωπίζουμε, με τεράστιο δυναμισμό, με μεγάλες Ένοπλες Δυνάμεις, με έξοχο διπλωματικό Σώμα, είναι η Τουρκία. Η ΔΕΕ δεν μας καλύπτει.<br /> Επομένως δεν μπορούμε να μιλούμε σήμερα για τα σύνορα της Ευρώπης και τα σύνορα της Ελλάδος.<br /> Και πρέπει να πω ότι ο κ. Μητσοτάκης στις 3 Δεκέμβρη 1991 είπε ο ίδιος, πως "η συμπερίληψη στο κεφάλαιο της εξωτερικής πολιτικής άμυνας ρύθμισης, για την αμοιβαία συνδρομή, θα έπρεπε να αποτελέσει πρωταρχική προϋπόθεση, για την τελική συγκατάθεσή μας στο σχέδιο συνθήκης Μάαστριχτ".<br /> Και ερωτώ σήμερα: Τι λέει γι’ αυτή του τη θέση, η οποία είναι αρίστη;  Και δεν λέω δυστυχώς εγκατελείφθη, γιατί και πάλι θα έπρεπε να ψηφίσουμε για το Μάαστριχτ. Αλλά δεν θα έπρεπε να είχε ειπωθεί.<br /> Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν γνωρίζω τι προσέφερε στη μάχη για το Μάαστριχτ.  Το ΠΑΣΟΚ στα 8 χρόνια, που κυβέρνησε, κέρδισε σημαντικότατες μάχες:<br /> Πρώτον, είχε δύο πετυχημένες προεδρίες.<br /> Δεύτερον, με το μνημόνιο που κατέθεσε, μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Χώρας, έκανε ουσιαστική αναδιαπραγμάτευση της συνθήκης ένταξης.<br /> Τρίτον, στο ΠΑΣΟΚ οφείλεται η θεσμοθέτηση των Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων, τα οποία τα πήραμε για τη Νότια Ευρώπη, αρνούμενοι να πούμε ναι στη διεύρυνση τότε, με Ισπανία, Πορτογαλία. Γίναμε αντιπαθητικοί, αλλά εξυπηρετήσαμε τα συμφέροντα και της Χώρας μας και του Νότου!<br /> <div style="text-align: center;"><i>(Χειροκροτήματα από την Πλευρά του ΠΑΣΟΚ)</i> </div>Και προωθήσαμε σημαντικά, τόσο το θέμα της συνοχής, όσο και την Κοινωνική Ευρώπη.<br /> Και τώρα πηγαίνω στο τεχνικότερο θέμα της Νομισματικής Οικονομικής Ένωσης. Οι όροι για τη συμμετοχή είναι γνωστοί και δεν θα τους επαναλάβω. Αλλά θέλω να τονίσω, αρχίζοντας ότι η Κυβέρνηση δεν έχει καταθέσει μέχρι τώρα πρόγραμμα σύγκλισης. Έτσι δεν είναι η στιγμή για να μπούμε σε λεπτομέρειες.  Όμως, έχουμε δικαίωμα να καλέσουμε την Κυβέρνηση, πριν στείλει κάποιο κείμενο στην ΕΟΚ, να το θέσει υπόψη της Εθνικής Αντιπροσωπείας, ώστε να υπάρξει διάλογος ουσιαστικός πριν κατατεθεί ως πρόταση της Ελλάδος, για τα επόμενα 5 χρόνια.<br /> Το περίγραμμα των κυβερνητικών εμπειρογνωμόνων, για την σύγκλιση που δόθηκε στη Βουλή, δεν στηρίζεται ούτε καν σε στοιχειώδη οικονομική λογική. Πώς είναι δυνατόν να προσδοκάται μια ετήσια αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,5%, όταν η δημοσιονομική ώθηση στην οικονομία μειώνεται κάθετα και το πραγματικό εισόδημα, από μισθούς και ημερομίσθια, συμπιέζεται συστηματικά, σύμφωνα με τις γνωστές κυβερνητικές προθέσεις, δηλώσεις και πράξεις;<br /> <b>Έτσι, η εμβάθυνση της ύφεσης είναι μονόδρομος, όπως βέβαια είναι και η αποτυχία της δημοσιονομικής πολιτικής, ώστε να μιλούμε όχι για σύγκλιση, αλλά για απόκλιση από τους στόχους του Μάαστριχτ.</b><br /> Εκεί πραγματικά μας οδηγεί η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης.  Είναι φυσικό γενικά, οι οικονομέτρες, στα μοντέλα σύγκλισης να μη συμπεριλαμβάνουν το κοινωνικό κόστος της επίτευξης των στόχων της ΟΝΕ και είναι αυτό μέσα στο βασικό μου επιχείρημα ότι αυτοί οι στόχοι, με αυτήν την πολιτική που ακολουθείτε, είναι ανέφικτοι.<br /> Το κοινωνικό κόστος για την Ελλάδα της επίτευξης των στόχων στα χρονικά πλαίσια που προβλέπει η συνθήκη του Μάαστριχτ, είναι τεράστιο για τις χώρες του Νότου.<br /> <br /> Ο κ. Αρσένης, μιλώντας, είχε κάποιες περικοπές από ένα άρθρο του κ. Πελετιέ στη MONDE στις 21 Ιουλίου.<br /> Αλλά θα ήθελα να διαλέξω δύο άλλες παραγράφους, από εκείνες που διάλεξε εκείνος, και θυμίζω ότι πρόκειται για τον οικονομικό διευθυντή του αντίστοιχου ΣΕΒ της Γαλλίας: <b>"Οι προϋποθέσεις που προβλέπονται από την Συνθήκη δεν είναι πραγματόσημες στα χρονικά πλαίσια που προβλέπει για την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα και την Ισπανία". Προσθέτει όμως, ότι "οι υπολογισμοί που αφορούν την Πορτογαλία και την Ελλάδα φέρνουν ίλιγγο".  Αυτές οι εκτιμήσεις νομίζω ότι είναι σωστές. Και για μένα σημαίνουν ότι ήδη προβλέπονται, έστω και αν δεν ομολογούνται, δύο ταχύτητες στην Ενωμένη Ευρώπη, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη μας το τεράστιο κοινωνικό κόστος και τις εκρηκτικές κοινωνικές καταστάσεις, τις οποίες θα αντιμετωπίζουμε σε αυτήν την πορεία, τουλάχιστον για τις χώρες του Νότου. Τότε μπορείτε να μου πείτε, μοιρολατρικά να δεχθούμε αυτήν την πορεία;  Γιατί ψηφίζουμε "ναι", μία πορεία συνεχιζόμενης ύφεσης, μεγέθυνσης της ανεργίας και της ανισοκατανομής του πλούτου και του εισοδήματος της βίαιης δημιουργίας μιας κοινωνίας των 2/3, για να μην φθάσω να λέω του 1/3.  Και η απάντηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία έχει την πολιτική της, είναι ναι. Ναι, στην συνεχιζόμενη μονόπλευρη λιτότητα για 7 ακόμα χρόνια. Ναι, στη βίαιη ταξική επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους, ναι, τελικά, στην αποτυχία.</b> Η απάντηση του ΠΑΣΟΚ είναι : όχι. Υπάρχουν   και   άλλοι   δρόμοι. Δρόμοι, που  θα  οδηγήσουν  στην  προσέγγιση  –παρακαλώ υπογραμμίστε το "προσέγγιση"- των ονομαστικών στόχων του Μάαστριχτ, με δίκαιη επιμέτρηση του κόστους της προσαρμογής. Δρόμοι, που οδηγούν ακόμα και στην επίτευξη -υπογραμμίστε το "επίτευξη"- των στόχων, εφόσον όμως πληρωθούν ορισμένες προϋποθέσεις ή θα υπάρξει επιμήκυνση του χρονικού πλαισίου ή θα υπάρξει γενναία μεταφορά πόρων από τον πλούσιο βορρά στο φτωχό νότο.  Κάτι τέτοιο απαιτεί συνεχιζόμενη διεκδίκηση στην πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. <b>Απαιτεί, επίσης, μια άλλη οικονομική πολιτική, διότι η Νέα Δημοκρατία, η ΕΟΚ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο ΟΟΣΑ αποτελούν το άλλοθι για να συνεχίζει τη δική της αντιφατική, αναποτελεσματική, μυωπική πολιτική της. Μία καθαρά εισπρακτική πολιτική, που ρίχνει όλο το κόστος της προσαρμογής στους εργάτες, στους ανέργους, στους μισθωτούς, στους μικρομεσαίους, στους αγρότες, στους συνταξιούχους.</b><br /> Μια πολιτική όχι μόνο αντικοινωνική, αλλά και αντιαναπτυξιακή. <br /> Και ας μη μας πει η Κυβέρνηση πως η πολιτική της είναι μονόδρομος. Διακεκριμένοι οικονομολόγοι, ο κ. Ζολώτας, ο κ. Αγγελόπουλος, έχουν επισημάνει την πλήρη αναποτελεσματικότητα του περίφημου "μονόδρομου".  Μα κυβερνητικά στελέχη επίσης, ο σημερινός Υπουργός Εθνικής Οικονομίας –θέλω να υπενθυμίσω τη ρήση του, δεν την έχω ακριβώς- μίλησε για τα δύο χαμένα χρόνια της Νέας Δημοκρατίας.<br /> Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας, βαθαίνει η ύφεση, αυξάνεται η ανεργία αποσαθρώνεται και ανθελληνίζεται η παραγωγική βάση της οικονομίας. Κατεδαφίζεται το κράτος πρόνοιας, αποψιλώνονται ολόκληρες περιοχές, αποδυναμώνεται κάθε ικμάδα περιφερειακής ανάπτυξης, εκποιείται και ανθελληνίζεται ο δημόσιος τομέας.<br /> Μ’ αυτές τις συνθήκες εκκίνησης που είναι το έργο της Νέας Δημοκρατίας, έχει υπονομευθεί η μάχη για την ισότιμη ένταξή μας στην ΟΝΕ. Είναι μια τεράστια ιστορική ευθύνη που θα καταλογιστεί στη Νέα Δημοκρατία, από το Λαό και την ιστορία.<br /> <b>Έχει επίσης τεράστια ευθύνη η Κυβέρνηση, γιατί ως θεατής αποδέχθηκε την ομογενοποιημένη πορεία για όλους τους Ευρωπαίους, προς το ’97 άσχετα από το σημείο εκκίνησης.  Αυτό είναι ένα τεράστιο λάθος διαπραγματευτικό, όχι μόνο ελληνικό, δυστυχώς όλος ο Νότος ευθύνεται γι’ αυτό.  Προσαρμόστηκε η Κυβέρνηση πλήρως στις κοινοτικές επιταγές.  Δεν διεκδίκησε καμιά δέσμευση, δεν εξασφάλισε το πακέτο Ντελόρ. Και το είχαμε πει όχι στη Βουλή κατ’ ανάγκη, αλλά πολλές φορές δημόσια, πως υπογράφεται η συνθήκη του Μάαστριχτ, χωρίς ταυτόχρονα να περιέχεται και το πακέτο Ντελόρ 2, να ξέρουμε πού πάμε.</b><br /> Δεν διαπραγματεύτηκε ειδικά μέτρα προσαρμογής που δικαιούται η Ελλάδα. Μην ξεχνάμε η Ελλάδα έχει 7% του ΑΕΠ σε στρατιωτικές δαπάνες, διότι ακριβώς ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε η ΔΕΕ μπορούν να μας προστατεύσουν ή θέλουν να μας προστατεύσουν από τη μεγάλη εξ ανατολών απειλή. Ειδικότερα δεν ζητήθηκε αναγνώριση ενός χρυσού κανόνα στα δημοσιονομικά, της εξαίρεσης της χρηματοδότησης των δημοσίων επενδύσεων από τους περιορισμούς του δανεισμού του δημοσίου.<br /> <b>Ουσιαστικά, έμμεσα αποδέχθηκε την θεσμοθέτηση των δυο ταχυτήτων. Αφού θα έπρεπε να γνωρίζει ότι χωρίς αυτές τις αναπροσαρμογές, θα ήταν ανέφικτο να πετύχουμε τους στόχους.</b><br /> Σε ό,τι αφορά τη θέση του ΠΑΣΟΚ για την ακολουθητέα οικονομική πολιτική έχουμε τονίσει με όλους τους δυνατούς τρόπους πως χωρίς ανάπτυξη η πολιτική της σταθεροποίησης οδηγεί την οικονομία σε ναυάγιο – ο Λαός έχει ένα ρητό που λέει "από τη μύγα ξύγκι δεν βγάζεις", είναι η πραγματικότητα – και επίσης το ότι χωρίς κοινωνική πολιτική, κλονίζεται η κοινωνική συνοχή και καθίστανται πράγματι ανέφικτη η αύξηση της παραγωγικότητας.<br /> Σε ό,τι αφορά την πορεία προς την ΟΝΕ, μια πορεία που με τα σημερινά δεδομένα φαίνεται αδιέξοδη για τις χώρες του νότου, η θέση του ΠΑΣΟΚ είναι πως η Ελλάδα σε συνεργασία με τις χώρες του νότου, πρέπει να δώσει τη μεγάλη μάχη για την επίτευξη των παρακάτω στόχων:<br /> Πρώτον, το πακέτο Ντελόρ 2 να ισχύσει στο σύνολό του, χωρίς αλλοιώσεις και περικοπές. Δεύτερον, όπως έχει τονιστεί στη Βουλή απ’ άλλους, με την ολοκλήρωση της ΟΝΕ η νομισματική και συναλλαγματική πολιτική ασκείται πλέον –θα ασκηθεί δηλαδή- σε ευρωπαϊκό, όχι σε εθνικό επίπεδο.<br /> Στα κράτη-μέλη παραμένει η δημοσιονομική πολιτική, που όμως ουσιαστικά περιορίζεται σε αναδιανεμητικό ρόλο. Εδώ πραγματικά βρίσκεται το κλειδί.<br /> <b>Σε μια ομόσπονδη Ευρώπη ο Ευρωπαϊκός Προϋπολογισμός πρέπει να είναι μεγέθους ικανού για την άσκηση αποτελεσματικής αναδιανεμητικής πολιτικής προς όφελος των κρατών-μελών του ευρωπαϊκού νότου και των οικονομικά καθυστερημένων περιοχών.  Μόνο κάτω από τέτοιες συνθήκες θα καταστεί δυνατή η σύγκλιση στα επίπεδα οικονομικής ανάπτυξης και εισοδημάτων, που δεν αφορούν τους στόχους τους τραπεζικούς, είναι άσχετα με τους τραπεζικούς στόχους, που έχει θέσει η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Και εδώ σαφώς πρέπει να δοθεί η μάχη, από την έκβαση της οποίας θα κριθεί και το μέλλον της Χώρας μας.</b><br /> <b>Εδώ, ήθελα να φέρω ένα παράδειγμα:  Όταν υπάρχει ενοποίηση του νομίσματος σε πέρα από μια χώρα, σε 2, σε 3, σε 5 χώρες αυτό λειτουργεί κατά τρόπο αρνητικό για όλες τις καθυστερημένες ή ασθενέστερες χώρες ή περιοχές. Και θα δώσω το απλό παράδειγμα των δύο Γερμανιών. Μόλις έγινε το ενιαίο νόμισμα, εμφανίστηκαν αμέσως τα τραγικά προβλήματα της Ανατολικής Γερμανίας. Και η Δυτική Γερμανία αναγκάζεται, τώρα, να κάνει μεταφορές πόρων, πραγματικά αστρονομικών διαστάσεων, στην τέως Ανατολική Γερμανία, γιατί έχει την ευθύνη και μπορεί να ασκήσει δημοσιονομική πολιτική.</b><br /> <b>Σκεφθείτε, χωρίς τη δημοσιονομική πολιτική της Ευρώπης, τι θα συμβεί στις καθυστερημένες περιοχές. Γι’ αυτό και είναι απαραίτητο και κλειδί, να ολοκληρωθεί ο ομοσπονδιακός χαρακτήρας της Ευρώπης, έτσι ώστε η ευθύνη να είναι εκεί όπου υπάρχουν τα μέσα.  Τα μέσα θα τα έχουν οι Βρυξέλλες μετά την ένωση.  Δεν θα τα έχουν τα κράτη-μέλη. Και εκεί υπάρχει η ευθύνη, η οποία βεβαίως πρέπει και να ελέγχεται δημοκρατικά.  Αλλά επ’ αυτού έχουν μιλήσει άλλοι δια μακρόν.</b><br /> Εδώ είναι, κατά τη γνώμη μου, και η κύρια δικαίωση, όχι η μόνη, για την πραγματοποίηση της Πολιτικής Ένωσης. Μόνο με μια Πολιτική Ένωση θα αναλυθούν αυτές οι ευθύνες, ώστε ο Κοινοτικός Προϋπολογισμός να μπορεί να καλύπτει τις ανισότητες οι οποίες δημιουργούνται από την ίδια τη διαδικασία και λειτουργία της ελεύθερης και ενιαίας αγοράς.<br /> Αλλά πέρα απ’ αυτά, μιλώντας τώρα για την Ευρώπη και όχι για την Ελλάδα, -στο μέτρο βέβαια που είναι και η Ελλάδα αφορά και αυτήν-  δεν αρκεί η ενιαία αγορά και το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, για να αντιμετωπίσει η Ευρώπη τις προκλήσεις του μέλλοντος και σε ό,τι αφορά τις ΗΠΑ και σε ό,τι αφορά την Ιαπωνία. Απαιτείται η διαμόρφωση μιας αναπτυξιακής Ευρωπαϊκής Πολιτικής της ίδιας της Κοινότητας για την αντιμετώπιση της ανεργίας, καθώς και μια βιομηχανική πολιτική, που να εξασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας απέναντι στα άλλα εμπορικά μπλοκ.<br /> Η πρότασή μας, απλοποιημένη για την περίπτωση, -δεν είναι κύριο θέμα- η πρότασή μας, διεξόδου για την ελληνική οικονομία και κοινωνία, κινείται στους εξής άξονες:<br /> Πρώτον– έχουμε πάθει πλέον όλοι ένα είδος μυωπίας, δεν γνωρίζω, βλέπουμε πληθωρισμό, χρέος, ελλείμματα, επιτόκια, τα άλλα έχουν χαθεί από την οθόνη και πρέπει επιτέλους να δούμε και εκείνα που δεν είναι στην οθόνη, να τα φέρουμε ξανά στην οθόνη- διαμόρφωση ενός διεθνώς ανταγωνιστικού βιομηχανικού τομέα με την ανάπτυξη εκείνων των κλαδικών πολιτικών που θα συμβάλουν στην αύξηση της παραγωγικότητας και στην εκπαίδευση και εξειδίκευση του εργατικού δυναμικού και βέβαια στους τομείς, όπου έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα.<br /> <br /> Δεύτερον, η αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής ώστε να γίνουμε ανταγωνιστικοί και να μπορέσει η γεωργία μας να προσαρμοστεί χωρίς απώλειες ή χωρίς μεγάλες απώλειες στη νέα κοινοτική αγροτική πολιτική.<br /> Τρίτον, εκσυγχρονισμό και επέκταση του τριτογενούς τομέα για να απορροφήσει την απασχόληση που θα απελευθερωθεί μέσα από την αλλαγή της οικονομικής δομής.<br /> Τέταρτον, αυτή η πολιτική αναδιάρθρωσης πρέπει να συνοδεύεται από μια αναδιανεμητική πολιτική, που θα εξασφαλίζει ένα επίπεδο κοινωνικών παροχών που να ικανοποιούν τις βασικές ανάγκες κάθε Έλληνα πολίτη, να διασώζουν δηλαδή το κράτος πρόνοιας.<br /> Πέμπτον, την θεσμοθέτηση ενός δίκαιου και αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος που επιτέλους θα συρρικνώσει την παραοικονομία στη Χώρα μας.<br /> Αυτά, για μας, προϋποθέτουν την ταχύτερη δυνατή αναβάθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, την πραγματοποίηση μιας ριζικής αποκέντρωσης στα πλαίσια ενός αποκεντρωμένου δημοκρατικού προγραμματισμού που θα εκπορεύεται από μια εθνική κοινωνική συμφωνία, από ένα κοινωνικό συμβόλαιο.<br /> Είναι σαφές ότι το πεδίο της δράσης και αναμέτρησης ανάμεσα στις συντηρητικές και τις προοδευτικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις μεταφέρεται σε μεγάλο βαθμό στο ευρωπαϊκό επίπεδο.<br /> Τόνισα πως το όραμα της ευρωπαϊκής ένωσης δεν χωράει στη συνθήκη του Μάαστριχτ και αυτό γιατί διαμορφώθηκε, κατά κύριο λόγο, από τις συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης.  Όταν το πολιτικό σκηνικό αλλάξει στην Ευρώπη, τότε θα ανοίξουν οι ορίζοντες για τη δημιουργία μιας πραγματικά ομόσπονδης Ευρώπης. Μόνο οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις μπορούν να μετατρέψουν το όραμα της ενωμένης Ευρώπης σε χειροπιαστή πραγματικότητα.  Και είμαστε βέβαιοι πως η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού θα έρθει σύντομα με πρωτοπόρα την Ελλάδα, όταν σύντομα θα μιλήσει ο κυρίαρχος Λαός.<br /> <div style="text-align: center;"><i> (Όρθιοι οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)</i></div><b>ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Αθανάσιος Τσαλδάρης) :</b> Η Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, κα Δαμανάκη, έχει το λόγο. <br /> <b>Τοποθέτηση κυρίας Δαμανάκη  …………………………………………………</b><br /> <b> Τοποθέτηση κ. Μητσοτάκη  ……………………………………………….</b><br /> <b>ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ) :</b> Με λίγα λόγια, σε ό,τι αφορά την Γερμανία, δεν ακούσατε καλά αυτό που είπα, ότι η Γερμανία ταυτόχρονα ακολουθεί πολιτική ενσωμάτωσης και διεύρυνσης. Είναι μια αντιφατική πολιτική, κρατάει τα μπόσικα, να δει πού θα πάει το πράγμα.<br /> Σε ό,τι αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες, έχετε άδικο γιατί είναι πολλές οι καμπάνιες και οι δηλώσεις αμερικανών αξιωματούχων σε ό,τι αφορά την Ενωμένη Ευρώπη.<br /> <br /> Σε ό,τι αφορά την ΔΕΕ, τη Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση, χαίρω ότι δεχθήκατε ότι υπήρξε μια δήλωση, που ακυρώνει την αρωγή προς τη Χώρα μας σε περίπτωση επίθεσης από την Τουρκία, η οποία είναι και ο κύριος αντίπαλος με επεκτατική πολιτική και ιμπεριαλιστική πολιτική, θα έλεγε κανείς, σε όλη την περιοχή.  Ασφαλώς δεν είμαστε μέλη της ΔΕΕ, αλλά είναι εντυπωσιακό ότι αντί να μας δεχθούν, όπως όφειλαν, γιατί είμαστε μέλος της Κοινότητας, μας έθεσαν ένα χρόνο διορία για να εγκριθεί η Ελλάδα ως μέλος της ΔΕΕ.<br /> Εύχομαι να αλλάξουν τα πράγματα, αλλά ως έχουν τα σύνορα της Ευρώπης δεν είναι τα σύνορα της Ελλάδος, ως την ώρα εκείνη που θα ανατραπεί αυτή η ερμηνεία, αυτή η δήλωση.<br /> Μιλήσατε για αρνητικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ σε προτάσεις που επί κυβερνήσεώς του έγιναν για εξωτερική πολιτική.<br /> Ναι. Το ΠΑΣΟΚ ξέρει και να διαπραγματεύεται και να λέει όχι. Και αυτό για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του Έθνους και του Λαού μας.<br /> <div style="text-align: center;"><i> (Χειροκροτήματα από την Πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)</i></div>Γιατί μιλάμε για το σύμφωνο φιλίας και συνεργασίας με την Τουρκία; Ασφαλώς έχετε πει ότι πρέπει μετά τη λύση –ποια λύση, άλλο θέμα- του Κυπριακού, να προχωρήσετε σε σύμφωνο φιλίας. Πολλές φορές το ίδιο γράφεται αλλιώς από τους επιτελείς σας. Μιλάνε για πρόοδο του Κυπριακού, αλλά εκείνο το οποίο πραγματικά είναι επικίνδυνο και το οποίο το έχετε διαπράξει είναι να αναφέρεστε στην επίλυση διαφορών των δύο χωρών, στα πλαίσια μιας τέτοιας συμφωνίας, όταν μόνο μια διαφορά υπάρχει που έχει νομικό αντικείμενο: Η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.<br /> Δεν υπάρχει άλλο θέμα, υπάρχουν άλλες τουρκικές διεκδικήσεις. Διεκδικήσεις του κ. Οζάλ για τα Δωδεκάνησα, διεκδικήσεις στη Θράκη, διεκδικήσεις στο Αιγαίο. Μεγάλη λίστα. Και θα κουβεντιάσουμε πάνω σ’ αυτά;<br /> Δε διασώζει την υπόθεση της Κυβέρνησης, την υπόθεση της Ελλάδος το να πούμε ότι θα είναι σεβαστό το Διεθνές Δίκαιο. Δε διασώζει αυτή η φράση, όταν μπαίνουμε στο θέμα του διαλόγου για εναέριο χώρο, για όρια επιχειρησιακής ευθύνης, για όλα αυτά τα θέματα.<br /> Αναφέρεστε στο ρόλο που μπορεί να παίξει η Άγκυρα με επιρροές στον κ. Ντενκτάς.  Μα, πριν από δύο μέρες είχαμε τις δηλώσεις του κ. Τσετίν, ο οποίος είπε ότι αν επιμείνουν σε μη ρεαλιστική λύση θα υπάρξει αιματοχυσία και ίσως πόλεμος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.  Αυτό σας ενθαρρύνει να πιστεύετε ότι θα βοηθήσει η Άγκυρα;  Δεν είναι αληθές ότι η Άγκυρα έγραψε στα πέντε μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας καλύπτοντας πλήρως τον κ. Ντενκτάς;<br /> Τότε θα έκανα το σχόλιο ότι ακολουθείτε, δεν συμβάλλετε. Και απαντήσατε. Απαντήσατε ότι συμμετέχετε. Προτείνω από εδώ και πέρα, τόσο εσείς, όσο και τα στελέχη σας να μιλούν για "συμμετέχουμε" και όχι για "ακολουθούμε". Έχει πολλές φορές γραφεί και ειπωθεί το "ακολουθούμε".  Έρχομαι στο ναυτικό αποκλεισμό. Μην παίζουμε με τα λόγια. Είναι στρατιωτική επιχείρηση.  Κλίνω και εγώ στην άποψη ότι μπορεί να αποφευχθεί στρατιωτική επέμβαση στο χώρο της Γιουγκοσλαβίας.  Όμως, αν δεν συμβεί αυτό, ο ναυτικός αποκλεισμός θα είναι πράγματι το πρώτο βήμα. <br /> Θέσατε το θέμα ποιος είναι υπεύθυνος για το σημείο εκκίνησης.  Αυτό το έχουμε κουβεντιάσει στη Βουλή πολλές φορές. Αρκούμαι να πω: Κοιτάξτε τι παραλάβαμε το ’81. Μακροοικονομικά μεγέθη. Κοιτάξτε τι παραδώσαμε το ’89 σε μακροοικονομικά μεγέθη. Και κοιτάξτε ποια είναι τα μακροοικονομικά μεγέθη σήμερα. Αυτή η σύγκριση αρκεί για να σας πείσει εάν μιλήσετε τη γλώσσα της ειλικρίνειας.  Αλλά δεν είναι το θέμα της ημέρας.<br /> Ασφαλώς η επιθυμία μας είναι να είμαστε στην πρώτη ταχύτητα. Ποιος θέλει τη δεύτερη ή την τρίτη;  Όμως, υπάρχουν προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο.  Δεν θα επαναλάβω το λόγο, γιατί ο λόγος μου αφορά τις εναλλακτικές λύσεις και πορείες, την οικονομική πολιτική, τις παρεμβάσεις στην ΕΟΚ, την αλλαγή ορισμένων συνθηκών.<br /> Δεν είναι αυτόματη η πρώτη ταχύτητα.  Αλλά και η πρώτη ταχύτητα και το σημείο εκκίνησης και ο μη αποκλεισμός της διεύρυνσης, η αποδοχή ότι είναι δυνατή η διεύρυνση μαζί με την εμβάθυνση, είναι λάθος. Όταν εμείς ζητάμε από το Κοινοβούλιο να πάρει μια θέση, να μην αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για διεύρυνση πριν κλείσει το πακέτο Ντελόρ και το θέμα της μεταφοράς πόρων και χρηματοδότησης της Κοινότητας, εννοούμε όχι την επίσημη φάση, που είναι η ανταλλαγή μηνυμάτων μεταξύ ΕΟΚ και χώρας που ζητάει ένταξη, αλλά ακόμη και την ανεπίσημη συζήτηση και διάλογο μέσα στα πλαίσια της ΕΟΚ σε ό,τι αφορά την ένταξη άλλων χωρών, διότι ύστερα είναι αυτόματη πλέον ουσιαστικά η ένταξη της εν λόγω χώρας.<br /> Σε ό,τι αφορά τη σοσιαλιστική Κυβέρνηση της Ιταλίας, θέλω να τονίσω ότι εκεί Πρωθυπουργός είναι σοσιαλιστής, αλλά η κυβέρνηση δεν είναι σοσιαλιστική, ούτε ήταν.<br /> Σε ό,τι αφορά το φίλο μου τον Γκονζάλες, δεν είναι η στιγμή να μιλήσουμε.  Έχει κάνει μεγάλο έργο για την Ισπανία. Υπάρχουν και πράγματα που ίσως εμείς δεν θα κάναμε στη θέση του.<br /> Θέλω να τελειώσω με τούτο:  Άκουσα την κα Δαμανάκη, η οποία μίλησε για κάποιο κοινό σχέδιο διεξόδου, για μια κοινή στρατηγική.  Ασφαλώς συμφωνούμε για το Μάαστριχτ, αλλά δε συμφωνούμε σ’ αυτό.  Πιστεύουμε ότι η μόνη λύση είναι η προσφυγή στον Ελληνικό Λαό.  Μόνο με μια νέα προοδευτική κυβέρνηση θα βγει πέρα ο αγώνας της Ελλάδας.<br /> <div style="text-align: center;"><i> (Χειροκροτήματα από την Πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)</i></div><b>ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Αθανάσιος Τσαλδάρης) :</b> Ο κύριος Πρόεδρος της Κυβερνήσεως έχει το λόγο. <br /> <b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης) : </b>Κύριε Παπανδρέου, θα είμαι σύντομος.<br /> <br /> Εγώ δεν θέλησα να επαναλάβω κάτι το οποίο είπα στην κα Δαμανάκη κατά τη διάρκεια της απουσίας σας από την Αίθουσα.<br /> <b>ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ) : </b>Παρακολουθούσα.<br /> <b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης) : </b>Ακριβώς. Το κατάλαβα από την απάντησή σας. Προσπαθήσατε να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα. Πέστε καλύτερα ότι εκάνατε λάθος. Είναι πολύ πιο απλό. Είναι βέβαιο ότι η Συνθήκη προβλέπει αυτό που σας είπα διακόπτοντάς σας.  Η απόφαση που ελήφθη στη Λισαβώνα προβλέπει αυτό που σας είπα. Και σας εδιάβασα το επίσημο ανακοινωθέν, ότι οι διαπραγματεύσεις θα αρχίσουν αμέσως, μόλις επικυρωθεί η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και επιτευχθεί συμφωνία για τη δέσμη μέτρων Ντελόρ-2.  Κατά συνέπεια…<br /> <div style="text-align: center;"><i> (Θόρυβος, διαμαρτυρίες από την Πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)</i></div><b>ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ :</b> Δεν διαβάζετε το κείμενο που είναι μπροστά σας. Λέει "επισήμως".<br /> <b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης) :</b> Αφήστε τα αυτά, κύριε συνάδελφε. Δεν καταλάβατε ότι ο Πρόεδρός σας έκανε λάθος;  Αλλά εις την Βουλή είναι καλύτερα να ομολογεί κανείς το λάθος.<br /> <b>ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ :</b> Λέει "επισήμως".<br /> <b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης) :</b> Κύριε Πάγκαλε, αφήστε, να χαρείτε. Κάντε μου τη χάρη.<br /> <b>ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Αθανάσιος Τσαλδάρης) :</b> Σας παρακαλώ, κύριε Πάγκαλε.<br /> <b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης) :</b> Τώρα για τα υπόλοιπα.<br /> <b>Εις ό,τι αφορά τη διεύρυνση, εγώ σας είπα για τη Γερμανία ότι έχει μια ξεκάθαρη θέση.  Έχει επιλέξει την Ευρώπη, κύριε Παπανδρέου, η Γερμανία. Εγώ τουλάχιστον είμαι βαθύτατα πεπεισμένος γι’ αυτό. Και γι’αυτό, είναι ένας πρόσθετος λόγος να προχωρήσει η Ευρώπη γρήγορα, διότι αυτό που θέλει σήμερα η Γερμανία, δεν ξέρω αν θα το θέλει μετά από 2 ή 3 χρόνια.</b><br /> Όπως γνωρίζετε, γίνονται πολιτικές αλλαγές παντού και αλλάζει καμιά φορά η τάση των λαών. Μην ξεχνάτε, ότι, περίπου πριν από 30 χρόνια, η Ενωμένη Ευρώπη  ήταν στα πρόθυρα της πολιτικής ένωσης. Ήταν έτοιμες να προχωρήσουν τότε –όχι στην αριθμητική έκταση που είμαστε σήμερα- οι βασικές χώρες που απετέλεσαν στη συνέχεια την πρώτη Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα στην πολιτική ένωση. Και αυτό κατέρρευσε. Και είχε πει τότε ο μακαρίτης ο Αντενάουερ ότι η μια γενιά θα περάσει για να είναι πάλι η Ευρώπη έτοιμη για ενοποίηση. <b>Τίποτα δεν μας εγγυάται ότι αν σήμερα η Ευρώπη δεν ενωθεί, που πράγματι το επιθυμεί πρώτη η Γερμανία, όπως σας εξήγησα, και η Γαλλία και όλες οι άλλες χώρες, με ταλαντευόμενες ορισμένες χώρες όπως είναι η Βρεταννία, χωρίς καμία αμφιβολία, ότι θα έχουμε εξασφαλίσει την ευρωπαϊκή ενότητα και στο μέλλον.</b><br /> Γι’ αυτό πρέπει να ξεκαθαρίσουμε απόλυτα και σταθερά τη θέση μας.<br /> Και σε ό,τι αφορά τη διεύρυνση, η θέση της Ελλάδος δεν ήταν ποτέ αρνητική για τη διεύρυνση απέναντι των άλλων χωρών.  Κατ’ εξοχήν η Ελλάδα μικρή Χώρα δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να είναι αρνητική: "Μπήκαμε εμείς μέσα, να μην μπει κανένας άλλος". Δικαιολογημένα ζητούμε πρώτα να γίνει η εμβάθυνση και η εξασφάλιση των χωρών που είναι μέσα. Και γι’ αυτό βάλαμε το πακέτο Ντελόρ.<br /> Τώρα σε ό,τι αφορά την Τουρκία, κύριε Παπανδρέου, σας έχω πει πολλές φορές ότι είναι ανάγκη να προχωρήσουμε σε διάλογο με την Τουρκία και για άλλα θέματα πέραν της υφαλοκρηπίδας.  Άλλωστε και μόνη η υφαλοκρηπίδα απαιτεί μια συνεννόηση. Η συνθήκη της Λωζάνης, η εφαρμογή της συνθήκης της Λωζάνης, η ελληνική μειονότητα, η οποία ταλαιπωρείται και εξοντώθηκε ουσιαστικά εις την Κωνσταντινούπολη και εις την Ίμβρο και εις την Τένεδο, δεν αποτελεί θέμα συζήτησης με την Τουρκία;<br /> <div style="text-align: center;"><i> (Χειροκροτήματα από την Πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)</i></div>Αλλά και δεν είναι το μόνο. Υπάρχουν θέματα τα οποία θα συζητήσουμε για να ξεκαθαρίσουμε. Και το πρόβλημα είναι επάνω σε ποια βάση θα το συζητήσουμε.<br /> <b>ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:</b> Αυτό είναι τρικ.<br /> <b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης):</b> Κύριοι συνάδελφοι, είναι σαφές ότι και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν επιθυμεί τη συζήτηση για την Οικονομική και Νομισματική Ένωση σήμερα.  Και εγώ δεν την επιθυμώ.  Δεν είναι η ώρα της αντιπαράθεσης. Σ’ αυτό δεν θα συμφωνήσουμε εύκολα.  Θέλω όμως να ελπίζω ότι δεν θα αποφύγετε τη συζήτηση σε προσεχή ευκαιρία, μετά τις θερινές διακοπές.<br /> Και θα ήθελα άλλη μια φορά να σας πω ότι η Κυβέρνηση δεν πρόκειται να μασήσει τα λόγια της, ούτε να αναστείλει στο ελάχιστο τα μέτρα τα οποία κρίνει αναγκαία, για να πάμε στο τέρμα το οποίο όλοι αποφασίζουμε σήμερα.<br /> Αν έχετε να προτείνετε διαφορετικές λύσεις, περιμένω να τις ακούσω. Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να δεχθούμε ότι θα γίνουμε δεύτερης τάξης χώρα στην Ενωμένη Ευρώπη.<br /> <div style="text-align: center;"><i> (Χειροκροτήματα από την Πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)</i></div>Και λυπάμαι διότι και η ανταπάντησή σας σε ό,τι αφορά την Ευρώπη των δυο ταχυτήτων δεν ήταν σαφής. Η απάντησή σας ήταν, ποιος δεν θέλει την Ευρώπη της μιας ταχύτητας;  Τι θέλετε να πείτε;  Δεν εμπιστεύεστε στον Ελληνικό Λαό ότι μπορεί να τα βγάλει πέρα και να είναι μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη;<br /> <div style="text-align: center;"><i> (Χειροκροτήματα από την Πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)</i></div><div style="text-align: center;"><i>(Θόρυβος-διαμαρτυρίες από την Πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)</i></div>Εμείς, αγαπητοί συνάδελφοι, εμπιστευόμαστε στον Ελληνικό Λαό και θα προχωρήσουμε στην πολιτική εκείνη η οποία θα μας οδηγήσει στην Ενωμένη Ευρώπη.<br /> <b>ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:</b> Δεν σας πιστεύει κανένας πια.<b> </b><br /> <b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης):</b> Και αφού με προκαλείτε θα σας πω και κάτι άλλο. Είναι ανάγκη η Νέα Δημοκρατία να κυβερνήσει δυο τετραετίες, διότι πρέπει να εξασφαλίσει και τις προϋποθέσεις και πρέπει να ασφαλίσει μέχρι τέλους την είσοδο της Χώρας στην Ενωμένη Ευρώπη. Διότι ό,τι και να κάνουμε, ό,τι και αν προσπαθήσουμε, εάν πρόκειτο να ξαναγυρίσει το ΠΑΣΟΚ, για το οποίο δεν έχω πειστεί ότι έχει αλλάξει μυαλά, πολύ γρήγορα θα διαλύσει τα πάντα, όπως τα διάλυσε και την πρώτη φορά.<br /> <div style="text-align: center;"><i> (Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την Πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)</i></div><b>ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Αθανάσιος Τσαλδάρης):</b> Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, κ. Παπανδρέου, έχει το λόγο.<br /> <b>ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ): </b>Δεν χρειάζεται, νομίζω, να απαντήσω σε αυτά που είπε ο κ. Μητσοτάκης.  Μόνο μια σύσταση κάνω, επειδή αναφερθήκατε στην ΟΝΕ. Παρακαλώ να προσέξετε το λόγο μου. Περιέχει όλες τις θέσεις μας για την Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Δεν αποφεύγουμε. Τοποθετούμε το θέμα, το φέρνουμε στη Βουλή.  Αλλά δεν χρειάζεται να απαντήσω στα άλλα. Απαντάτε ο ίδιος. <br /> <br /> <a href="http://www.tovima.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Ενας προφητικός λόγος: Ανδρέας, Γερμανία, Ελλάδα και κοινό νόμισμα

Ο Α. Παπανδρέου στην ομιλία του στην ελληνική Βουλή κατά την κύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ «Πορευόμαστε προς μια ευρωπαϊκή Γερμανία, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσικό πολεμικό έρχεται στην Αλεξανδρούπολη

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiacMqjSf71XuePG2QegcfoMzuuJ24sVuYO-JLQd4fmgB5QEowSbcc8FoZQlMxscC0DPgJqLIzLzXDjt9OnyIwtl0zEIgdwXo0Xaat3q_-DOi60rXA99_3mkq5FbnbTQ1nBpP4WLmHP4S0/s1600/24283.jpg"><img alt="" border="0" height="300" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5664775785866418386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiacMqjSf71XuePG2QegcfoMzuuJ24sVuYO-JLQd4fmgB5QEowSbcc8FoZQlMxscC0DPgJqLIzLzXDjt9OnyIwtl0zEIgdwXo0Xaat3q_-DOi60rXA99_3mkq5FbnbTQ1nBpP4WLmHP4S0/s400/24283.jpg" style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center;" width="550" /></a><br /> <b>Θα καταπλεύσει στο λιμάνι μας στις 27 Οκτωβρίου 2011 για τα εγκαίνια του Ρωσικού Μνημείου</b><br /> <b>- Άγημα ναυτών θα παρελάσει στην Αλεξανδρούπολη, τιμώντας την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.</b><br /> <b>Πιθανή η άφιξη και της συζύγου του Ρώσου Προέδρου, Σβετλάνας Μεντβέντεφ.</b><br /> Ως εξέλιξη στο μέτωπο των σχέσεων Ελλάδας - Ρωσίας, μπορεί να χαρακτηρισθεί η επίσκεψη Πολεμικού πλοίου του Ρωσικού Στόλου στην Αλεξανδρούπολη.<br /> Και εδώ πρέπει να τονισθεί το άνοιγμα που έγινε από τον Δήμαρχο Αλεξανδρούπολης κ. Ευάγγελο Λαμπάκη με την αδελφοποίηση των Δήμων Αλεξανδρούπολης με τον Δήμο Σοσνόβυι Μπορ της Αγίας Πετρούπολης.<br /> Έτσι λοιπόν στην 27 Οκτωβρίου 2011 <a href="http://www.elthraki.gr/">σύμφωνα με πληροφορίες<span style="color: red;"></span></a>, αναμένεται το καταπλεύσει στο Λιμάνι μας το Ρωσικό Πολεμικό “Tsezar Kunikov” με 89 ναύτες και αξιωματικούς, για να λάβουν μέρος στην τελετή των εγκαινίων του ανακαινισθέντος Μνημείου των πεσόντων Ρώσων Στρατιωτών το 1878 στην Αλεξανδρούπολη.<br /> Το πολεμικό Tsezar Kunikov, ανήκει στο Στόλο της Μαύρης Θάλασσας.<br /> Τα εγκαίνια του Μνημείου, στο Πάρκο Εθνικής Ανεξαρτησίας, θα γίνουν την 28η Οκτωβρίου αμέσως μετά την παρέλαση.<br /> Σύμφωνα με πληροφορίες στην παρέλαση αυτή, θα λάβει μέρος και άγημα Ρώσων ναυτών, τιμώντας την ιστορική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, καθώς και τις θυσίες των δύο λαών (πρώτη σε αριθμό θυμάτων η Ρωσία και δεύτερη κατ' αναλογία πληθυσμού η Ελλάδα) στην κοινή μάχη κατά του Ναζισμού και του Φασισμού, στην διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου.<br /> Το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου θα γίνει εορτή με ρίψη πυροτεχνημάτων ενώ οι Ρώσοι ναύτες την επομένη ημέρα θα ξεναγηθούν στην πόλη και θα έχουν συναντήσεις με τοπικούς φορείς και σωματεία.<br /> Σημειώνουμε ότι στα πλαίσια αυτής της επίσκεψης θα γίνει, στις 30 Οκτωβρίου και ποδοσφαιρική συνάντηση των Ρώσων ναυτών και στρατιωτών της 12ης Μεραρχίας Πεζικού.<br /> Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει περίπτωση να αφιχθεί στην Αλεξανδρούπολη και ο Υπουργός Πολιτισμού της Ρωσίας Αλεξάντρ Αβντέεφ που θα συνοδεύσει την σύζυγο του Ρώσου Προέδρου κ. Μεντβέντεφ, λόγω της καταγωγή της από την ιδιαίτερη πατρίδα των Ρώσων στρατιωτών, που έπεσαν στην Αλεξανδρούπολη.<br /> Αυτές είναι οι μέχρι στιγμής πληροφορίες που έχουμε και δεν αποκλείεται η επίσκεψη της πρώτης κυρίας της Ρωσίας, Σβετλάνας Μεντβέντεφ, στην Αλεξανδρούπολη να συνδυάζεται με την επίσκεψη στην Αθήνα του Προέδρου της Ρωσίας κ. Ντμίτρι Μεντβέντεφ, η ημερομηνία της οποίας, δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί.<br /> Τις όλες εκδηλώσεις, θα καλύψει και Ρωσικό τηλεοπτικό συνεργείο.<br /> Θυμίζουμε τέλος πως το ρυμοτομικό σχέδιο της Αλεξανδρούπολης έχει συνταχθεί από Μηχανικούς του Ρωσικού Στρατού.<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.com/">ΠΗΓΗ</a>

Ρωσικό πολεμικό έρχεται στην Αλεξανδρούπολη

Θα καταπλεύσει στο λιμάνι μας στις 27 Οκτωβρίου 2011 για τα εγκαίνια του Ρωσικού Μνημείου - Άγημα ναυτών θα παρελάσει στην Αλεξανδρούπολ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προδοσία προ των πυλών: Η κυβέρνηση "σβήνει" δύο Στρατιές!

<center><img border="0" height="320" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/Parmenion2010-3.jpg" width="550" /></center><br /> <br /> <b>Aκάλυπτο από στρατιωτικές δυνάμεις μένει ολόκληρο το μέτωπο της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, αλλά και της Ηπείρου με απόφαση της κυβέρνησης, κατόπιν εντολής της τρόϊκας, ενώ ετοιμάζονται και ανάλογες κινήσεις σε Αεροπορία και Ναυτικό. Την απόφαση ανέλαβε να την εκτελέσει το ΓΕΕΘΑ με πρόταση που υποβλήθηκε στα Επιτελεία με αντικείμενο την αναδιοργάνωση του Ελληνικού Στρατού.</b> <br /> Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του defencenet.gr  το ΓΕΕΘΑ με έγγραφο που εστάλη στα επιτελεία ενημερώνει και  προωθεί προς λήψη απόφασης μέχρι το τέλος του μήνα <b>την κατάργηση της Α’ Στρατιάς και του Α' Σώματος Στρατού. Αποτέλεσμα αυτής της απόφασης θα είναι η διατήρηση μόνο του Δ’ Σώματος Στρατού, της ΑΣΔΕΝ και του Γ’ Σώματος Στρατού (NDC-GR) το οποίο ούτως ή άλλως  λειτουργεί ως ΝΑΤΟικο Στρατηγείο.  </b><br /> Πρακτικά ο ελληνικός Στρατός δεν θα διαθέτει επιχειρησιακό Στρατηγείο αφού θεωρείται ως πρακτικά αδύνατο να διοικείται από το Δ΄ Σώμα Στρατού και την ΑΣΔΕΝ. <br /> <b>Παράλληλα η πρόταση του ΓΕΕΘΑ περιλαμβάνει την σύνταξη μελέτης στο μέλλον για την κατάργηση του Β’ Σώματος Στρατού, ενώ προβλέπεται και η κατάργηση της ιστορικής 8ης Μεραρχίας Πεζικού στα Ιωάννινα, αφήνοντας μόνο την 9η Μεραρχία Πεζικού να διοικεί ολόκληρη την περιοχή της Ηπείρου και της Δ. Μακεδονίας. </b><br /> Το έγγραφο που εστάλη από το ΓΕΕΘΑ έχει ημερομηνία 17 Οκτωβρίου και όπως αναφέρεται στόχος είναι οι προτάσεις αυτές <b>να περάσουν μέχρι τις 24 Οκτωβρίου από το ΣΑΓΕ και μέχρι την 31 Οκτωβρίου από το ΣΑΜ. </b><br /> <b>Σημειώνεται, ότι όπως αποκαλύπτει η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί, το Α'ΣΣ έχει ως αποστολή όχι τόσο την προστασία των συνόρων από τον Βορρά, όσο την προστασία από αερομεταφερόμενες δυνάμεις του ενεργειακού κέντρου της χώρας που βρίσκεται στην Δυτική Μακεδονία! Και αυτό το Σώμα Στρατού το καταργούν! Είναι επικίνδυνοι ή όχι;</b><br /> <b>Αυτό όμως που δεν αναφέρεται στο έγγραφο είναι εάν στο μέλλον για λόγους ίσης μεταχείρισης  θα χρειαστούν να καταργηθούν το ΑΤΑ και το Αρχηγείο Στόλου. </b><br /> Προκαλεί  εντύπωση η χρονική συγκυρία που λαμβάνονται οι αποφάσεις αυτές <b>με την τουρκική στρατιωτική μηχανή στο απόγειο της ισχυροποίησης της και την τουρκική προκλητικότητα να ξεπερνά κάθε όριο</b> και δεύτερον το επείγον του θέματος λές και η απόφαση αυτή έχει επιβληθεί κάτω από πιέσεις. <br /> <b>Είναι πραγματικά απίστευτο ότι μία τόση σημαντική απόφαση για το μέλλον της ασφάλειας της χώρας λαμβάνεται με τέτοια προχειρότητα και ότι δεν έγινε σε 20 χρόνια γίνεται μέσα σε 10 ημέρες.</b>  <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Προδοσία προ των πυλών: Η κυβέρνηση "σβήνει" δύο Στρατιές!

Aκάλυπτο από στρατιωτικές δυνάμεις μένει ολόκληρο το μέτωπο της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, αλλά και της Ηπείρου με απόφαση της κυ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παγίδα θανάτου από τουρκικά πολεμικά στους ουρανούς του Αιγαίου

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1xh1fwHSrLvR6JIAQlbq3p4kYXruisa-FdCJPSrMEKJ6wCnpS6zV5Do1PWhyphenhyphen7jvV-41RbJ2hPvft0XYqve0GvcSjqPEF5zCa83qikLBmKv-Kci_u_tMcqqmosrwdQEyIWxmOq9rLoqnc/s1600/d1d605cc67c184ecdc0a0f80f199a389n360.jpg"><img alt="" border="0" height="300" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5664912051541718482" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1xh1fwHSrLvR6JIAQlbq3p4kYXruisa-FdCJPSrMEKJ6wCnpS6zV5Do1PWhyphenhyphen7jvV-41RbJ2hPvft0XYqve0GvcSjqPEF5zCa83qikLBmKv-Kci_u_tMcqqmosrwdQEyIWxmOq9rLoqnc/s640/d1d605cc67c184ecdc0a0f80f199a389n360.jpg" style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center;" width="540" /></a><br /> <br /> Πολύ σημαντικό αεροπορικό επεισόδιο που λίγο έλειψε να μετατραπεί σε "θερμό", μια εξέλιξη που αποτράπηκε την τελευταία στιγμή χάρη στην ψυχραιμία των Ελλήνων πιλότων ήταν τελικά η σημερινή αποστολή COMAO των τουρκικών μαχητικών.<b><br /> </b> Όπως αναφέρουν απόλυτα ασφαλείς πηγές του ΓΕΕΘΑ, τα τουρκικά μαχητικά προσπάθησαν να στήσουν ενέδρα στα ελληνικά που έσπευσαν να τα αναχαιτίσουν, με "δόλωμα" τα F-4 Terminator που εκτελούσαν την εικονική προσβολή στα δύο νησιά.<b><br /> </b> Συγκεκριμένα, τα τέσσερα F-16 καλύπτοντας τα F-4, περίμεναν τα ελληνικά μαχητικά να κάνουν την εμφάνισή τους περιμένοντάς τα σε ύψος μεγαλύτερο από αυτό που επιχειρούσαν τα F-4. Και τα τέσσερα F-16 ήταν οπλισμένα. Σε συνάντησή τους έσπευσαν δύο ελληνικά Mirage 2000-5 Mk2 από την 331 Μοίρα της Τανάγρας, οπλισμένα με μικτό φορτίο βλημάτων αέρος-αέρος MICA IR και EM. <b><br /> </b> Τα τουρκικά μαχητικά, φυσικά είχαν εντοπιστεί από το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης από την ώρα που απογειώθηκαν από τα τουρκικά αεροδρόμια (μάλλον Μπαλίκεσιρ τα F-16 και Εσκί Σεχίρ τα F-4). Τα ελληνικά Mirage 2000-5 πλησίασαν τα τουρκικά στο ύψος των τελευταίων και κατευθύνθηκαν προς τα F-4 που είχαν πάρει θέση βομβαρδισμού. <b><br /> </b> Τότε δύο τουρκικά F-16 κατευθύνθηκαν εναντίον τους και προσπάθησαν να πετύχουν εικονικές καταρρίψεις! <b><br /> </b> Ακολούθησε σκληρή αερομαχία, αλλά τα δύο Mirage δεν ήταν μόνα τους: Άλλα δύο ελληνικά μαχητικά εκσυγχρονισμέρνα F-4 AUP της 339 Μοίρας που εδρεύει στην Ανδραβίδα, είχαν απογειωθεί από την Σκύρο και με το πανίσχυρο ραντάρ AGM-65GY (το καλύτερο ραντάρ σε υπηρεσία στην Π.Α. σήμερα) είχαν εγκλωβίσει με βλήματα AIM-120 AMRAAM, τόσο τα δύο εναποπείναντα τουρκικά F-16 που εξακολουθούσαν να κινούνται σε μεγάλο ύψος, όσο και τα άοπλα F-4 που πραγματοποιούσαν εικονικό βομβαρδισμό στους Φούρνους και το Αγαθονήσι.<b><br /> </b> Η κατάσταση είχε γίνει αρκετά επικίνδυνη και αμέσως άλλα τέσσερα ελληνικά μαχητικά έλαβαν εντολή να απογειωθούν, αλλά τελικά τα τουρκικά μαχητικά αποχώρησαν, μετά την "ολοκλήρωση" της αποστολής των F-4.<b><br /> </b> Επιτελείς του ΓΕΕΘΑ και του ΓΕΑ τόνιζαν ότι "Τέτοιες εμπλοκές είχαν να γίνουν από το καλοκαίρι του 2009, όταν στο Αιγαίο όλοι ξέραμε ότι οι Τούρκοι "κάτι ετοίμαζαν". Τις επόμενες ημέρες θα δούμε που το πάνε"...<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.com/">ΠΗΓΗ</a>

Παγίδα θανάτου από τουρκικά πολεμικά στους ουρανούς του Αιγαίου

Πολύ σημαντικό αεροπορικό επεισόδιο που λίγο έλειψε να μετατραπεί σε "θερμό", μια εξέλιξη που αποτράπηκε την τελευταία στιγμή...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκάλυψη: «Κόσοβο» στη Θράκη «βλέπουν» οι Αμερικανοί

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://gdailynews.files.wordpress.com/2011/10/epikaira-t105s011-400x300.jpg?w=700&h=528" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="331" src="http://gdailynews.files.wordpress.com/2011/10/epikaira-t105s011-400x300.jpg?w=700&h=528" width="550" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /> </div>Οι φανερές και οι μυστικές συναντήσεις, με στόχο να εγείρουν «μειονοτικά ζητήματα» στην ευρύτερη περιοχή αποκαλύπτονται απο τα απόρρητα έγγραφα που παρουσιάζουν τα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ». <br /> Την «κοσοβοποίηση» της Θράκης επιδιώκει το προξενείο των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη, εκμεταλλευόμενο την ανυπαρξία εθνικής πολιτικής στο θέμα των μειονοτήτων αλλά και τη συμμαχία «προθύμων», που βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά του ελληνικού κρατικού μηχανισμού. Σε απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ, το οποίο αποκάλυψαν τα «Επίκαιρα», καταγράφεται ο ενεργός ρόλος και οι παρεμβάσεις του αμερικανικού Γενικού Προξενείου της Θεσσαλονίκης σε ζητήματα που άπτονται της μειονοτικής πολιτικής, με απώτερο στόχο να προλειανθεί το έδαφος για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κρατιδίου στη Δυτική Θράκη, τύπου Κοσόβου, ελεγχόμενου από την Ουάσιγκτον και την Άγκυρα. Κεντρικό πρόσωπο στην πάγια προσπάθεια των ΗΠΑ να προκαλέσουν ρήγματα στην ελληνική επικράτεια, την τριετία 2007-2009, ήταν ο πρόξενος Hoyt Brian Yee, «μετρ» στις χαράξεις νέων συνόρων και δημιουργός πολλών κρατών στη Βαλκανική κατά την τελευταία δεκαετία.<br /> <br /> Η πολιτική έγερσης ζητημάτων «μειονοτήτων» από τις ΗΠΑ συνδέεται άρρηκτα με τα συμφέροντά τους στην ευρύτερη περιοχή, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία κρατιδίου-δορυφόρου, μετά τα Σκόπια και το Κόσοβο.Αποκορύφωμα της ανθελληνικής πολιτικής της Ουάσιγκτον είναι η ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η οποία κατά το παρελθόν έχει κάνει αναφορά σε «μακεδονική» μειονότητα και στην «καταπίεση της “τουρκικής” μειονότητας στη Θράκη».<br /> <br /> <a href="http://www.epikaira.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Αποκάλυψη: «Κόσοβο» στη Θράκη «βλέπουν» οι Αμερικανοί

Οι φανερές και οι μυστικές συναντήσεις, με στόχο να εγείρουν «μειονοτικά ζητήματα» στην ευρύτερη περιοχή αποκαλύπτονται απο τα απόρρητα έγγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας και η πυραυλική άμυνα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.setimes.com/cocoon/setimes/images/2011/10/19/AARONphoto.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="photo" border="0" class="feature" height="300" src="http://www.setimes.com/cocoon/setimes/images/2011/10/19/AARONphoto.jpg" width="550" /></a></div><br /> Του <b>Άαρον Στέιν </b><br /> <b>Η νέα ανεξάρτητη εικόνα της Άγκυρας στη Μόσχα ενδέχεται να απειληθεί από την απόφαση για τα ραντάρ.</b><br /> <br /> Η επιδίωξη του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) για μια πιο ισχυρή και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική έχει βοηθήσει στο να αλλάξει η αντίληψη για την Άγκυρα στη Μόσχα τα τελευταία δέκα χρόνια, από πιστό ακόλουθο των στόχων του ΝΑΤΟ σε πιο ανεξάρτητο παράγοντα εξωτερικής πολιτικής.<br /> "Έχουν υπάρξει κάποια αξιοσημείωτα ορόσημα τα οποία επηρέασαν τις σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας και άνοιξαν το δρόμο για περαιτέρω συνεργασία", αναφέρει ο Χαμπίμπε Οζντάλ, ερευνητής του International Strategic Research Organisation, το οποίο εξειδικεύεται στις Μελέτες για τη Ρωσία και τη Μαύρη Θάλασσα, στους <i>SETimes</i>. <br /> Ένα από αυτά τα σημαντικά ορόσημα ήταν η άρνηση του τουρκικού κοινοβουλίου να επιτρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες να εισβάλουν στο βόρειο Ιράκ μέσω των τουρκικών εδαφών το 2003.<br /> Μετά από την απόφαση αυτή, "η Άγκυρα άρχισε να αξιολογείται ως ανεξάρτητος παράγοντας στην περιοχή. Από αυτή τη σκοπιά, η Μόσχα άρχισε να εκτιμά την Άγκυρα ως σημαντικό παράγοντα ο οποίος μπορεί να υψώσει το ανάστημά του για τα εθνικά συμφέροντά του, ακόμα και εναντίον ενός παντοτινού συμμάχου", σύμφωνα με τον Οζντάλ. <br /> Στο τοπικό επίπεδο, το αυξανόμενο διμερές εμπόριο και ο τουρισμός έχουν συμβάλει στη βελτίωση των σχέσεων. Ωστόσο, οι στενές σχέσεις με τη Μόσχα είναι ακόμα κάτι νέο και αμφότερες οι πλευρές προσπαθούν να δημιουργήσουν εμπιστοσύνη στα ανώτερα κλιμάκια της κυβέρνησης.<br /> "[Η Τουρκία] αποτελεί μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952, αυτό, σε συνδυασμό με τη διαδικασία ενσωμάτωσης στην ΕΕ, έχει δημιουργήσει ένα επίπεδο εμπιστοσύνης [με τη Δύση]...μεταξύ των τουρκικών σφαιρών πολιτικής, των κρατικών υπηρεσιών, της ασφάλειας, του στρατού και της επιχειρηματικής ελίτ", αναφέρει ο ιδρυτής του European Geopolitical Forum Μαράτ Τερτέροφ στους <i>SETimes</i>. <br /> "Δεν έχουν το ισοδύναμο αυτού στις σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας. Βρίσκονται σε διαδικασία δημιουργίας του".<br /> Ένα πιθανό σημείο διένεξης είναι η αυστηρή θέση της Ρωσίας ως προς την απόφαση του ΝΑΤΟ να αναπτύξει αντι-βαλλιστικό πυραυλικό σύστημα, το οποίο περιλαμβάνει το ραντάρ προωστικής βάσης σε τουρκικά εδάφη.<br /> "Αν και οι περισσότεροι Ρώσοι γενικά αποδέχονται την ανησυχία ΗΠΑ και ΝΑΤΟ σχετικά με τις χώρες με πυραυλικές δυνατότητες, όπως το Ιράν, δεν βλέπουν να προκύπτουν δυνατότητες στο εγγύς μέλλον", ανέφερε το ανώτερο μέλος του Κέντρου Αφοπλισμού και Μη Διάδοσης Όπλων της Βιέννης Νικολάι Σοκόφ στους <i>SETimes</i>. <br /> "Σύμφωνα με ρωσικές εκτιμήσεις, το Ιράν εξακολουθεί να απέχει αρκετά από δυνατότητες πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς. Έτσι, υποπτεύονται πως ο πραγματικός λόγος για πυραυλική άμυνα δεν είναι ο λόγος που αναφέρουν δημόσια".<br /> <div class="relatedFloat"><br /> </div>Οι συμφωνίες που συνάφθηκαν πρόσφατα για την έναρξη της νεότερης προσέγγισης Σταδιακή Προσαρμογή με Τουρκία, Ρουμανία, Πολωνία και Ισπανία έχει επικριθεί εντόνως από τη Μόσχα.<br /> "Δεν έχει να κάνει με το ίδιο το ραντάρ -- είναι σαφές πως δεν έχει δυνατότητες σε σύγκριση με τη Ρωσία. Θεωρήθηκε περισσότερο ως απόδειξη πως το ΝΑΤΟ προχώρησε στην εφαρμογή σχεδίων πυραυλικής άμυνας χωρίς συντονισμό με τη Μόσχα", ανέφερε ο Σοκόφ.<br /> "Ο κόσμος υποστηρίζει πως η πυραυλική άμυνα θα υπονομεύσει τις προοπτικές της ρωσικής στρατηγικής", αναφέρει ο Πάβελ Πόντβιγκ, διευθυντής και βασικός ερευνητής του Ρωσικού Προγράμματος Πυρηνικών Δυνάμεων στους <i>SETimes</i>. <br /> "Το σύστημα δεν μπορεί να αποτελέσει απειλή για κανέναν", σύμφωνα με τον Πόντβιγκ, ωστόσο "οι στρατιωτικές και αμυντικές υπηρεσίες [στα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ] χρησιμοποιούν το θέμα αυτό ως πρόσχημα για νέα προγράμματα και για περισσότερα χρήματα".<br /> <br /> <a href="http://www.setimes.com/">ΠΗΓΗ</a>

Οι σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας και η πυραυλική άμυνα

Του Άαρον Στέιν Η νέα ανεξάρτητη εικόνα της Άγκυρας στη Μόσχα ενδέχεται να απειληθεί από την απόφαση για τα ραντάρ. Η επιδίωξη του κυβερ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τέλος ο γαλλο-γερμανικός «άξονας» για την ΕΕ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/sarkozy_merkel.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-23846" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/sarkozy_merkel-300x208.jpg" title="sarkozy_merkel" width="550" /></a></div><br /> <br /> <b>Μια πολύ ανησυχητική εξέλιξη που απειλεί να γυρίσει τη Γηραιά Ήπειρο… τρεις αιώνες πίσω καταγράφεται στα ευρωπαϊκά πολιτικά δρώμενα, προκαλώντας ανατριχίλα κυριολεκτικά σε όλο τον κόσμο, κυρίως όμως στις Ηνωμένες Πολιτείες…</b><br /> Η εξέλιξη αυτή είναι η σοβαρότερη από ότι αρχικώς φαινόταν διαφωνία ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία για τον τρόπο επίλυσης της οικονομικής κρίσης η οποία θα αποτελέσει την ταφόπλακα στο κοινό ευρωπαϊκό εγχείρημα, ενώ σε περίπτωση μη επιτυχούς αντιμετώπισης του προβλήματος, οι οικονομικές αναταράξεις θα φθάσουν μέχρι τους οικονομικούς γίγαντες της Ασίας (Κίνα, Ινδία) οι οποίοι προωθούν τα προϊόντα τους στην Ευρώπη, στηρίζοντας με τον τρόπο αυτό την οικονομική τους ανάπτυξη.<br /> Οι δηλώσεις όμως του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί είναι αυτές που έκαναν πολλούς να… ξεσκονίσουν τα βιβλία ευρωπαϊκής Ιστορίας: Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Γάλλος ηγέτης ανέφερε, ότι «το ευρώ βρίσκεται σε κίνδυνο και αν δεν αποτρέψουμε την καταστροφή του τότε απειλείται με καταστροφή ολόκληρη η Ευρώπη», ενώ πρόσθεσε, ότι «αυτοί που θα καταστρέψουν την Ευρώπη και το ευρώ θα αναλάβουν την ευθύνη για την αναζωπύρωση των συγκρούσεων και των διχασμών στην ήπειρό μας»… <br /> Ο Σαρκοζί, πιστός στη γκολική παράδοση και πολιτική σκέψη, θυμήθηκε αυτόματα τη διαχρονική γαλλική στρατηγική σκέψη, η οποία είχε ως ακρογωνιαίο λίθο τον περιορισμό της γερμανικής ισχύος στην Ευρώπη με κάθε κόστος: Είτε μέσω της διαίρεσής της, όπως έγινε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είτε μέσω του «μαντρώματος» στο πλαίσιο της ενωμένης Ευρώπης, με σκοπό την αναζωπύρωση των – επίσης παραδοσιακών – γερμανικών επιδιώξεων για την ηγεμόνευση της Γηραιάς Ηπείρου. Δεν θα αποτελέσει και επιτυχία σε επίπεδο… Νοστράδαμου το να προβλέψει κανείς ότι είναι απλώς θέμα χρόνου το να προκύψουν και δηλώσεις Βρετανών οι οποίες θα απηχούν το ίδιο πνεύμα.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/sarkozy_merkel2.jpg"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-23849" height="210" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/sarkozy_merkel2-300x210.jpg" title="Angela Merkel, Nicolas Sarkozy" width="300" /></a>Η ανησυχία έχει μεγιστοποιηθεί και λόγω του έντονου «φλερτ» ανάμεσα στο Βερολίνο και τη Μόσχα, με αποτέλεσμα την υπερατλαντική αφύπνιση αντανακλαστικών που σχετίζονται με τις κλασικές γεωπολιτικές θεωρίες, μία εκ των οποίων υπαγορεύει την με κάθε τρόπο απαγόρευση της στρατηγικής σύμπραξης ανάμεσα σε δυο μεγάλες δυνάμεις της Ευρασίας, καθώς μια τέτοια συμμαχία θα τους επέτρεπε «την κυριαρχία επί της παγκόσμιας νήσου», η οποία είναι η Ευρασία.<br /> <b>Η μυωπική στάση της Γερμανίας και η εμμονή να θεωρεί όλους τους υπόλοιπους υπεύθυνους για την κρίση αρνούμενη να παραδεχτεί ότι η Ευρωζώνη δημιουργήθηκε εντελώς… στα μέτρα της και επωφελήθηκε δυσανάλογα, σε βάρος των φτωχότερων μελών, είναι η «καρδιά» του προβλήματος. </b><br /> <b> </b><b>Αισιοδοξία βέβαια δημιουργεί η τοποθέτηση του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών, Γκίντο Βεστερβέλε, ο οποίος τάχθηκε υπέρ της λύσης «περισσότερης Ευρώπης», δηλαδή της εμβάθυνσης των σχέσεων μεταξύ των κρατών-μελών της Ένωσης και όχι την εγκατάλειψη της ΕΕ από τη Γερμανία, κρίνοντας ότι πλέον δεν εξυπηρετεί τα εθνικά της συμφέροντα, απαλλαγμένη από τα «αμαρτήματα» του παρελθόντος, τα οποία αιματοκύλισαν το κοινό – πλέον – ευρωπαϊκό μας σπίτι…</b><br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Τέλος ο γαλλο-γερμανικός «άξονας» για την ΕΕ;

Μια πολύ ανησυχητική εξέλιξη που απειλεί να γυρίσει τη Γηραιά Ήπειρο… τρεις αιώνες πίσω καταγράφεται στα ευρωπαϊκά πολιτικά δρώμενα, προ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Απέρριψε ισραηλινό αίτημα διέλευσης αερίου!

<center><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-23822" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/10/Turkey-Gas-300x201.jpg" title="Turkey Russia Ukraine Gas" width="500" /></center><br /> <br /> Συνέχεια στην κόντρα Τουρκίας και Ισραήλ δίνεται από τη στάση του Τούρκου υπουργού Ενέργειας, Τανέρ Γιλντίζ, ο οποίος απέρριψε αίτημα το οποίο υπέβαλλαν ισραηλινές εταιρίες για τη διέλευση ισραηλινού φυσικού αερίου από το τουρκικό έδαφος με κατεύθυνση τις ευρωπαϊκές αγορές.<br /> Ο Γιλντίζ συνέδεσε ευθέως την απόρριψη του αιτήματος με το επίπεδο των σχέσεων ανάμεσα στις δυο χώρες. Δήλωσε, ότι «εάν εννιά Τούρκοι πολίτες δεν είχαν δολοφονηθεί, θα μπορούσαν να υπάρχουν μεγάλες εξελίξεις στην ενεργειακή διανομή στη Μεσόγειο Θάλασσα. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα είχαμε απορρίψει το αίτημα ιδιωτικών εταιριών».<br /> Η τουρκική στάση κλιμακώνει την κρίση ανάμεσα στις δυο χώρες, ενώ μεγιστοποιεί για το Ισραήλ τη στρατηγική σημασία της Κύπρου και της αποκλειστικής πλέον επιλογής προώθησης του αγαθού μέσω του ενεργειακού διαδρόμου Ισραήλ – Κύπρος – Ελλάδα. Εκτός και αν το αίτημα υποβλήθηκε σκοπίμως, αναμένοντας να καταγραφεί η αρνητική απάντηση…<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Τουρκία: Απέρριψε ισραηλινό αίτημα διέλευσης αερίου!

Συνέχεια στην κόντρα Τουρκίας και Ισραήλ δίνεται από τη στάση του Τούρκου υπουργού Ενέργειας, Τανέρ Γιλντίζ, ο οποίος απέρριψε αίτημα το...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ΜΑΣΚΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.elkeda.gr/images/stories/8-1.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="306" src="http://www.elkeda.gr/images/stories/8-1.gif" width="550" /></a></div><br /> του <b>Αντώνη Περδικάρη</b>*<br /> <br /> To «Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» («Human Rights Watch - HRW» είναι ένας από τους μεγαλύτερους ανεξάρτητους οργανισμούς στον κόσμο, αφιερωμένο στην υπεράσπιση και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η «Human Rights Watch» έχει οργανωθεί ανά ήπειρο. Ποιοι διευθύνουν το HRW στην Ευρώπη; Η ενότητα της Ευρώπης ιδρύθηκε το 1978 και αρχικά ονομάστηκε «Συντονιστική Επιτροπή του Ελσίνκι» ή «Helsinki Watch».<br /> <br /> Είναι ο πυρήνας που αργότερα προήλθε η οργάνωση «Human Rights Watch». Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, τα ανθρώπινα δικαιώματα είχαν γίνει το κύριο θέμα στην προπαγάνδα του «ψυχρού πολέμου» και αυτό έγινε μετά την Σοβιετική παραχώρηση στην σύνοδο κορυφής του Ελσίνκι (το 1975), που επέτρεψε την παρακολούθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.<br /> Κατόπιν, οι δυτικές κυβερνήσεις ενθάρρυναν το ξεφύτρωμα «ιδιωτικών» οργανώσεων ώστε να χρησιμοποιήσουν έτσι αυτή την σοβιετική παραχώρηση και ως μέσο αυτές οι οργανώσεις να πιέζουν με αυτό τον τρόπο τη Σοβιετική Ένωση. Η HRW ήταν μία από αυτές τις «ιδιωτικές» οργανώσεις: με άλλα λόγια, ξεκίνησε ως μέσο προπαγάνδας του ψυχρού πολέμου και ασφαλώς θα είχε και διασυνδέσεις στους απόκρυφους διαδρόμους των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.<br /> <br /> Η κεντρική επιτροπή της HRW σήμερα καλείται συμβουλευτική επιτροπή και είναι ακόμη συνδεδεμένη με την Διεθνή Ομοσπονδία του Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η οποία παίζει ρόλο συντονιστικό αλλά δεν περιλαμβάνει πλέον στη σύνθεση της πρώην διπλωμάτες.<br /> <br /> Ποιοί βρίσκονται πίσω από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων; Σύμφωνα με τον Πρόεδρο Κλίντον, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ήταν η μεγαλύτερη προσχεδιασμένη παρέμβαση επιρροής: Στη «σταυροφορία» (θηριωδία επισημαίνουμε) που βοήθησε να γίνουν οι αμερικανικές επεμβάσεις και εν τέλει ο πόλεμος στη πρώην Γιουγκοσλαβία. Σύμφωνα με τον Τζορτζ Μπους η H.R.W. θα χάσει στο μέλλον την επιρροή των νέο-συντηρητικών οι οποίοι έχουν τη δικιά τους σταυροφορία.<br /> <br /> Ωστόσο οι δύο κύριες πιο πάνω πολιτικές αμερικανικές εκφράσεις στην ουσία δεν διαφέρουν έτσι και αλλιώς και πάνω κάτω μας λένε: η «Human Rights Watch» στηρίζεται στη πίστη της ανωτερότητας των αμερικανικών αξιών και αυτή θα έχει –και έχει- στενούς δεσμούς με την αμερικανική εξωτερική πολιτική καθώς και την πολιτική-οικονομική ελίτ που κατά περίπτωση άλλοτε θα είναι παρεμβατική και άλλοτε επεκτατική και με αυτό τον τρόπο θα γίνονται πιέσεις ώστε σε κάθε μέρος του πλανήτη να εφαρμοστεί πλήρως η παγκόσμια αμερικάνικη επικυριαρχία.<br /> <br /> Κανένας πολίτης και καμία οργάνωση των ΗΠΑ, δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλει τις αξίες των στην Ευρώπη. Ούτε τάχα με την προσχηματική παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων μπορεί να δικαιολογήσει μια τέτοια επιβολή. Πολύ περισσότερο όταν τέτοιες παραβιάσεις είναι κατασκευασμένες από τους ίδιους τους τελικούς κριτές. Όπως για παράδειγμα η δήθεν ευαισθησία για την ελευθερία διακίνησης πληθυσμών από το ένα κράτος στο άλλο και ενώ περίπου έφτασαν στο σημείο άτυπα να ζητούν την κατάργηση των εθνικών συνόρων έρχονται κατόπιν πάντοτε δήθεν οργισμένοι γιατί οι x ή οι ψ μετανάστες δεν ζουν ανθρώπινα στην χώρα που έτσι και αλλιώς εισήλθαν παράνομα.<br /> Όμως, το "Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα" θεωρεί αυτονόητο, ότι μπορεί έτσι να αναδιαρθρώσει νομίμως κάθε κοινωνία και πως όπου τάχα θα βρίσκεται η παραβίαση δικαιωμάτων θα πρέπει και αυτομάτως να γίνεται και η παρέμβαση τους. Και όλα αυτά γίνονται κατά παράβαση κάθε διεθνή κανόνα και όρου όπως έχουν τεθεί από την ίδρυση του ΟΗΕ και εν ολίγοις λέει ότι ένα κράτος-μέλος είναι ανεξάρτητο και πάντοτε υπό την αιγίδα του οργανισμού μπορεί να κριθεί αρνητικά ή θετικά μόνο μέσα από τις συνελεύσεις του.<br /> <br /> Ωστόσο η μαριονέτα που ακούει στο όνομα «Human Rights Watch», δεν φαίνεται να κόπτεται ιδιαίτερα για τα δικαιώματα στο Αφγανιστάν όταν βομβαρδίζεται, ή όταν κατακτάται το Ιράκ ή όταν στο Ισραήλ γίνεται προγκρόμ εναντίον των Παλαιστινίων ή όταν στη Τουρκία καταπνίγεται η ελευθερία των Κούρδων. Γιά όλα αυτά ή έστω ότι κάνει γύρω από αυτά το "Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων" είναι φανερό πως κάτι τέτοιο το κάνει εξ ανάγκης ξεπερνώντας αυτό το ίδιο το όριο της έσχατης υποκρισίας.<br /> <br /> Συνοπτικά και κυνικά θα λέγαμε: το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προέκυψε ως κοινή επιχείρηση Στέιτ Ντιπάρτμεντ και αργότερα ελάχιστων μεγαλο-τραπεζικών αμερικάνικων συμφερόντων.<br /> <br /> Τα ανθρώπινα δικαιώματα «αποτελούν» μέρος του αμερικανικού συστήματος αξιών που είναι παράλληλα και ιδιαίτερα χρήσιμο ως ιδεολογία και μια καλή δικαιολογία παρεμβατικών επιδιώξεων καθιστώντας την HRW το μακρύ χέρι στην εφαρμογή των φιλοδοξιών του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Βέβαια, τυπικά ή «Human Rights Watch» δεν είναι μια «ένωση για την προώθηση του αμερικάνικου τρόπου ζωής» πλην όμως τείνει να συμπεριφέρεται έτσι.<br /> <br /> Η «Human Rights Watch» προωθεί μέσα από την λειτουργία της μια σειρά από «κτυπητές» διακρίσεις και αποκλεισμούς, διατηρώντας έναν συντριπτικά αποκλειστικό αμερικανικό χαρακτήρα. Έτσι παρόλο που αυτή δημοσιεύει υλικό σε ξένες γλώσσες για να προωθήσει τις απόψεις της, η ίδια η οργάνωση αποδέχεται τα Αγγλικά και μόνο.<br /> <br /> Οι πιο σοβαρές όμως διακρίσεις που κάνει η ίδια ή οργάνωση είναι σε αυτό που υποτίθεται ότι εναντιώνεται και που δεν είναι άλλες από τις διακρίσεις ιθαγένειας, με βάση τις οποίες, οι μη-Αμερικανοί πολίτες αποκλείονται συστηματικά σε κάθε επίπεδο διοικητικού συμβουλίου – ή εάν έστω αυτοί δεν έχουν μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επίσης η HRW προσλαμβάνει επίσης τους υπαλλήλους της στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το υπόβαθρο των μελών της επιτροπής δείχνει ότι η HRW προέρχεται από την ανώτερη μεγαλοαστική τάξη και σε πολύ μικρότερο βαθμό από την ανώτερη μεσαία τάξη.<br /> <a href="http://www.elkeda.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Η ΜΑΣΚΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ

του Αντώνη Περδικάρη * To «Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» («Human Rights Watch - HRW» είναι ένας από τους μεγαλύτερους ανεξάρτη...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΕΡΙΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΠΑΡΟΥΤΙ ΜΥΡΙΖΕΙ ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ 12

<center><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI-sMtPO9SqgWUusBc-fTgxN56Vm43OlOQMg-oapJ1_lSR-dNFq_5pgOoGZXankGX1toRU6V8v6WS01soYtykEfx2Ag6uDY-W_rq99efFAx89Z1OMa62GENTZjDEoyeD4KK5Wy1NghpEHG/s400/OIKOPEDA%25281%2529-474x300.png" width="550" /><br /> <br /> <div style="text-align: left;"> του <b>Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου</b>*<br /> Επίσκεψη-αστραπή στην Αθήνα, μη ανακοινωθείσα, έκανε, σύμφωνα με αξιόπιστες διπλωματικές πηγές, ο σύμβουλος ασφαλείας του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, που συναντήθηκε κατ΄ιδίαν με τον ΥΕΘΑ. Είχε προηγηθεί τετραήμερη επίσκεψη Μπεγλίτη στο Ισραήλ, όπου ο Υπουργός χαρακτήρισε «στρατηγική» τη σχέση με το Τελ-Αβίβ. Οι ελληνο-ισραηλινές, ιδίως στρατιωτικές σχέσεις, αναπτύσσονται με θυελλώδεις ρυθμούς.<br /> Την ίδια στιγμή, εντονότατη δυσφορία εξέφρασε η Μόσχα για την απόφαση της Αθήνας να συμμετάσχει σε «ιδιαίτερα επιθετική» ΝΑΤΟϊκή άσκηση στη Λιθουανία.<br /> Από την εταιρεία Noble, που πραγματοποιεί τις γεωτρήσεις διέρρευσαν στοιχεία για πολύ αισιόδοξα πρώτα αποτελέσματα από τις έρευνες. Στο κλίμα που δημιουργήθηκε, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο στον, ούτως ή άλλως υπό εντονότατη πίεση, Κύπριο Πρόεδρο να μην «υποκύψει» στις πιέσεις που του ασκούνται να επισπεύσει την υπογραφή συμβολαίων για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.<br /> <br /> Πάντως μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει τίποτα γνωστό για τις συμφωνίες του κυπριακού κράτους με την Noble, γεγονός που τροφοδοτεί γενικευμένη καχυποψία για τους όρους τους. Σύμφωνα με πολιτικούς κύκλους, ο κ. Χριστόφιας προσανατολιζόταν σε αναβολή επί τρίμηνο των ερευνών, αλλά στο κλίμα που δημιούργησε η έκρηξη και υπό την πίεση του φιλoισραηλινού «λόμπυ» και οικονομικών παραγόντων, αποφάσισε τελικά να προχωρήσει τώρα. Στην ευρύτερη περιοχή της Κύπρου επικρατεί ατμόσφαιρα στρατιωτικής αντιπαράθεσης και σημειώνεται πρωτοφανής συγκέντρωση αεροναυτικών δυνάμεων από όλο τον κόσμο!<br /> Η ισραηλινή αεροπορία επιδεικνύει έναντι των Τούρκων την ισχύ της, ελέγχοντας όλο τον εναέριο χώρο της περιοχής, ενώ υπερέχει ναυτικά η Τουρκία με έξη σκάφη. Ναυτική παρουσία έχει επίσης η Ελλάδα (μία φρεγάτα), η Ρωσία, οι ΗΠΑ (με το καλύτερο πλοίο δορυφορικών επικοινωνιών στον κόσμο, που εναλάσσεται με μια φρεγάτα, υπό τη γενική εποπτεία του αεροπλανοφόρου Ρούζβελτ), η Βρετανία και η Γαλλία (καλύτερος σύμμαχος του Ισραήλ επί Σαρκοζί και πρωταγωνιστής της επέμβασης στη Λιβύη). Στα τέλη Νοεμβρίου, αναμένεται το ρωσικό αεροπλανοφόρο Κουζνετσώφ, με έξη αντιτορπιλλικά.<br /> Η ανατολική Μεσόγειος μετατρέπεται ταχύτατα σε «μητέρα όλων των κρίσεων» και «αντιθέσεων», κατά που δεν παρατηρήθηκε ίσως παγκοσμίως μετά την κατάρρευση-«αυτοκτονία» της ΕΣΣΔ (1989-91). Η ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων λειτουργεί ως καταλύτης επιτάχυνσης γεωπολιτικών και γεωοικονομικών συγκρούσεων, που μπορεί να επηρεάσουν αποφασιστικά την τύχη ΕΕ και Μέσης Ανατολής.<br /> Πέντε χώρες αντιμετωπίζουν διαφορετικές μεν, βαθύτατες δε κρίσεις (Κύπρος, Λιβύη, Συρία, Αίγυπτος, Ελλάδα). Πολύ ταραγμένες παραμένουν οι σχέσεις στο τρίγωνο ΗΠΑ-Ισραήλ-Τουρκία. Η ‘Αγκυρα αντιμετωπίζει ενδεχόμενο επέμβασης στη Συρία. Αναγνωρίζοντας την κρισιμότητα, η Ρωσία παρενέβη με βέτο στο ΣΑ για τη Συρία (όταν οι δυτικοί αρνήθηκαν να αποκλείσουν την πιθανότητα στρατιωτικής επέμβασης στη χώρα, όπου υπάρχει ρωσική ναυτική βάση με S-300 και επομένως πιθανότητα εμπλοκής της), έστειλε τον στόλο της στη Μεσόγειο και κάλεσε, με πολύ ασυνήθιστη δημόσια δήλωση του Πρωθυπουργού Πούτιν, σε μέτρα «σωτηρίας» της Ελλάδας, ψέγοντας την ευρωπαϊκή ηγεσία για έλλειψη θάρρους. Η ΕΕ, που αντιμετωπίζει έντονες διαλυτικές τάσεις λόγω αδυναμίας αντιμετώπισης της κρίσης χρέους, είναι τελείως αμφίβολο ότι μπορεί να αντιμετωπίσει γεωπολιτικές εντάσεις.<br /> Ελλάδα και Κύπρος είναι η «τομή» του «κόσμου του ‘Αρη», του διαρκούς πολέμου που χαρακτηρίζει την πετρελαιοφόρο Μέση Ανατολή και του «κόσμου της Αφροδίτης», που ήταν, μέχρι τώρα, η ΕΕ. Η συνάντηση του «γεωπολιτικού αναθεωρητισμού», εν δράσει στη Μέση Ανατολή και του «αναθεωρητισμού των αγορών» που απειλεί την ευρωπαϊκή ενοποίηση, μπορεί να έχει εκρηκτικές συνέπειες «γεννώντας» έναν πολύ διαφορετικό κόσμο από αυτόν στον οποίον είναι προσαρμοσμένες οι ιδέες και όλα τα «εργαλεία» των πολιτικών ηγεσιών σε Ελλάδα και Κύπρο, που βρίσκονται και οι ίδιες σε σοβαρή κρίση. Οι προκλήσεις είναι τεράστιες σε μια περίοδο που οι δυνατότητες και η εσωτερική σταθερότητα φαίνονται πολύ περιορισμένες. Οι ιδέες μας έχουν διαμορφωθεί στην σχετικά σταθερή εποχή των μεταπολεμικών διεθνών ισορροπιών, μιας σχετικά ανοδικής οικονομίας και μιας ακμαίας ΕΕ – καμία από τις προϋποθέσεις αυτές δεν υφίσταται.<br /> Στη «βιομηχανία της αισιοδοξίας» αφιέρωσε ένα εξώφυλλο το Time, στους  νευροχημικούς μηχανισμούς του εγκεφάλου που δημιουργούν την απαραίτητη για την επιβίωση αισιοδοξία, ακόμα και όταν δεν δικαιολογείται. Αντιμετωπίζουμε την Κασσάνδρα ως μια ενοχλητική απαισιόδοξη, όχι ως διορατική προφήτη που, εισακοούμενη, θα γλύτωνε την Τροία από την καταστροφή. Για τα πετρέλαια προτιμάμε το αστραφτερό «μαύρος χρυσός», πολύ περισσότερο όμως ταιριάζει το «κατάρα των πετρελαίων», αν κρίνουμε από τη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών που ανακάλυψαν πετρέλαια και καταστράφηκαν από αυτά. Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις όπως η Νορβηγία, με την απαράμιλλη, υπό αυστηρό κρατικό, εθνικό έλεγχο πετρελαϊκή βιομηχανία, επιβεβαιώνουν όμως τον κανόνα. Η παρουσία υδρογονανθράκων σε ένα κράτος μπορεί θεωρητικά να αυξήσει πολύ την ισχύ και ευημερία του, μόνο όμως αν το κράτος διαθέτει επίσης εξαιρετικές ιδιότητες. Αλλά και πέραν των υδρογονανθράκων, Ελλάδα και Κύπρος θα χρειαστούν πολύ τέχνη για να επιβιώσουν μεταξύ Γερμανίας και αγορών, Τουρκίας και Ισραήλ, ΗΠΑ και Ρωσίας…<br /> <br /> Από τον Πούτιν στον … Νετανιάχου<br /> Αν πριν μία πενταετία, οι πάντες εξεπλάγησαν από την ένταση του ελληνορωσικού «έρωτα», σήμερα, οι παρατηρητές έχουν μείνει εξίσου κατάπληκτοι από τη «δριμύτητα» του ελληνοισραηλινού. «Παγωμένες» αντίθετα παραμένουν οι σχέσεις με Ρωσία (παρά τα επανειλημμένα τηλεφωνήματα του κ. Παπανδρέου στους κ.κ. Μεντβέντιεφ και Πούτιν). ‘Όπως σημειώνει αμερικανικός και ισραηλινός τύπος, μπορεί η κυβέρνηση Νετανιάχου να είναι η πλέον διπλωματικά απομονωμένη στην ισραηλινή ιστορία, σημείωσε όμως εκπληκτικές προόδους στις σχέσεις με Κύπρο, Ελλάδα, Βουλγαρία και Ρουμανία.<br /> Την πολιτική αυτή υποστηρίζει και η ΝΔ. Ο κ. Σαμαράς διατηρεί «ιδιαίτερο δίαυλο» με το Τελ Αβίβ, ενώ, μιλώντας σε συνέδριο που οργάνωσε το ΕΛΚΕΔΑ στην Αθήνα,  ο Πάνος Παναγιωτόπουλος ετάχθη υπέρ «άξονα φιλίας και συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα Ελλάδας-Κυπριακής Δημοκρατίας-Ισραήλ», που θα υπερασπίζεται τα «δυτικά συμφέροντα» στην περιοχή, χαρακτηρίζοντας «κρίσιμη» τη «συμμαχία» Ελλάδας-Ισραήλ. Παρών, ο Πρέσβης του Ισραήλ στην Αθήνα, τόνισε τη σημασία του στρατηγικού-αμυντικού τομέα των διμερών σχέσεων, απέφυγε όμως να χρησιμοποιήσει τον όρο «συμμαχία».<br /> Ο κ. Παναγιωτόπουλος τόνισε ότι η Ελλάδα πρέπει «να παραμείνει στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ, αλλά να αναπτύξει ουσιαστικότερες σχέσεις με τις ΗΠΑ», εγκαταλείποντας τον «αντιαμερικανισμό» και τις «ιδεολογικές αγκυλώσεις», ενώ καυτηρίασε την «επαναφορά» του «διλήμματος βούτυρο ή κανόνια». Υπογράμμισε επίσης την προτεραιότητα διατήρησης της εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας της χώρας έναντι όλων των άλλων προβλημάτων, περιλαμβανομένης της οικονομικής κρίσης.<br /> Βεβαίως, δεν συμμερίζονται όλοι στη ΝΔ μια τόσο «έντονη» τοποθέτηση. Σημαίνοντες παράγοντες του κόμματος θεωρούν πρωταρχικής σπουδαιότητας την καλύτερη σύνδεση με την Ευρώπη, συμφωνούν με την αναβάθμιση των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων, αλλά επισημαίνουν τον «τακτικό» και μη «στρατηγικό» χαρακτήρα τους. ‘Αλλοι παρατηρητές επισημαίνουν ότι οι δηλώσεις Μπεγλίτη και  Χριστόφια στο Ισραήλ για το παλαιστινιακό ξέφυγαν από πάγιες αρχές δεκαετιών της ελληνικής πολιτικής και «μπάταραν» το «καράβι» σε κατεύθυνση που δύσκολα θα συγχωρεθεί, μακροχρονίως, από τον αραβικό κόσμο. Δεν είναι προς όφελος των Ελλήνων να συσπειρωθούν όλοι οι Μουσουλμάνοι πίσω από την Τουρκία σε κυπριακό/ελληνοτουρκικά.<br /> «Να αξιοποιούμε τα εμπλεκόμενα συμφέροντα, χωρίς να εγκαταλείπουμε θέματα αρχής όπως το παλαιστινιακό ή διακινδυνεύοντας παραδοσιακούς φιλικούς δεσμούς», μας λέει ο επίτιμος Πρόεδρος των Κυπρίων Σοσιαλιστών Βάσσος Λυσσαρίδης, «ενσάρκωση» της ιστορικής συνείδησης του αγωνιζόμενου ελληνισμού, από την ΕΟΚΑ μέχρι το σχέδιο Ανάν. Ο «Γιατρός» θέλει να δοθούν τα κυπριακά «οικόπεδα» σε εταιρείες από διαφορετικές χώρες και η Λευκωσία να απευθυνθεί από τώρα προληπτικά στα όργανα της ΕΕ και του ΟΗΕ με έντονο τρόπο για τις τουρκικές απειλές, ζητώντας λήψη μέτρων.<br /> <br /> ΗΠΑ, Ισραήλ, Τουρκία<br /> Οι δύο λόγοι που συνήθως επικαλούνται ή αφήνουν να εννοηθεί οι ενθουσιώδεις οπαδοί  της ελληνοϊσραηλινής προσέγγισης είναι ότι μέσω Ισραήλ θα προσεγγίσουν την Ουάσιγκτον, αφετέρου η «ρήξη» Τουρκίας-Ισραήλ. ‘Όπως συνήθως συμβαίνει με όλους τους ελληνικούς «ενθουσιασμούς», και αυτός περιέχει δόση αλήθειας αλλά και εξαιρετικά μονομερή ανάγνωση της πραγματικότητας, αν όχι αγνόησή της. Οι σχέσεις στο τρίγωνο ΗΠΑ-Ισραήλ-Τουρκία είναι πολύ πιο περίπλοκες.<br /> Η πρώτη έκθεση που λέγεται ότι υπέγραψε ο Λεόν Πανέττα, μόλιςο διορίστηκε επικεφαλής της CIA από τον Ομπάμα, προέβλεπε το τέλος του Ισραήλ σε είκοσι χρόνια αν συνεχισθούν οι σημερινές τάσεις. Πριν μια βδομάδα, ο Αμερικανός Πρόεδρος, τον οποίο ο Νετανιάχου ταπεινώνει συστηματικά επί 18 μήνες και τον απειλεί με μη χρηματοδότηση από τους Εβραίους της προεκλογικής του καμπάνιας έστειλε τον Πανέτα να μιλήσει με τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό. Ο νυν Υπουργός ‘Αμυνας των ΗΠΑ δήλωσε διπλωματικά μεν, αλλά με σαφήνεια: «Είναι αρκετό να διατηρείτε τη στρατιωτική σας αιχμή, αν απομονώνεστε διπλωματικά; Σε αυτούς τους δραματικούς καιρούς στη Μέση Ανατολή, όταν αλλάζουν τόσα πολλά, δεν είναι μια καλή κατάσταση για το Ισραήλ να αυξάνει τη διπλωματική του απομόνωση. Αυτό ακριβώς συμβαίνει». Στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες, ο κ. Πανέττα λέγεται ότι εξήγησε στους Ισραηλινούς ότι ή θα κάνουν ειρήνη ή θα χαθούν, ότι η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να εξακολουθεί να τους χρηματοδοτεί  με πάνω από έξη δις δολλάρια ετησίως για να διατηρούν τη στρατιωτική κυριαρχία στη Μέση Ανατολή και ότι όλες οι αραβικές εξεγέρσεις συμμερίζονται, μεταξύ άλλων, την επιδίωξη επιστροφής της Παλαιστίνης.<br /> Η συζήτηση και οι διαμάχες για τον ρόλο του Ισραήλ και τη σκοπιμότητα πολέμου κατά του Ιράν συνεχίζονται επί χρόνια στους κόλπους του αμερικανικού κατεστημένου. Μια μερίδα του οποίου έχει πιθανώς «χρησιμοποιήσει» κατά καιρούς και ανεχθεί τον Ερντογάν, για να πει στο Ισραήλ πράγματα που δεν θέλει να πει η ίδια. Δεν υπάρχει αμερικανός πολιτικός που να μην υποστηρίζει το Ισραήλ, η Ουάσιγκτον όμως δεν είναι έτοιμη να «θυσιάσει» για χάρη του την Τουρκία. Είναι πιθανό, αν αναγκάσει την ‘Αγκυρα να αποδεχθεί τελικά τις γεωτρήσεις, που είναι προς το δυτικό συμφέρον, να της προσφέρει κάποια ανταλλάγματα και τέτοια ανταλλάγματα μπορούν να ζητηθούν αφενός στις διαπραγματεύσεις για το κυπριακό, αφετέρου στα ελληνοτουρκικά. Αν πάντως η Ουάσιγκτον είχε «ξεγράψει» την ‘Αγκυρα, όπως νομίζουν οι εγχώριοι «κουφιοκεφαλάκηδες», δεν θα έσπευδε να εγκαταστήσει στο τουρκικό έδαφος ένα κεντρικό στοιχείο της αντιπυραυλικής της ασπίδας. Ακόμη κι αν το «παρακάνει» η Τουρκία και αποφασίσει να της «δώσει ένα μάθημα» το Ισραήλ, κάτι που δεν μπορεί να αποκλεισθεί, δεν είναι βέβαιο ότι μπορούν, Λευκωσία και Αθήνα να διαχειρισθούν τις στρατηγικές συνέπειες μιας τέτοιας μείζονος εξέλιξης, ούτε πως θα επηρεάσει τις σχέσεις με την ΕΕ.<br /> Η «ρήξη» Τουρκίας-Ισραήλ έχει πραγματικά στοιχεία, έχει και «εικονικά». Είναι δυνατόν να είναι τόσο ορκισμένοι εχθροί, αλλά ταυτόχρονα να συνεργάζονται αρμονικά οι υπηρεσίες τους στη Λιβύη και τη Συρία; Προ ημερών, ο στρατιωτικός σύμβουλος του Αγιατολά Χαμενεί στρατηγός Σαφαβί χαρακτήρισε «θέατρο» την τουρκο-ισραηλινή ρήξη, υποστηρίζοντας ότι οι δύο κυβερνήσεις συνεχίζουν αρμονικά τη συνεργασία τους. Προς την ίδια εκτίμηση τείνει και η Μόσχα.<br /> Ρήξη υπάρχει, αλλά δεν γνωρίζουμε αν είναι καθολική και δεν μπορούμε να ξέρουμε αν θα διατηρηθεί, θα βαθύνει ή θα ξεθυμάνει. Για να φτιάξεις «στρατηγική συμμαχία» πρέπει να έχεις στρατηγικά συμβατά οράματα για τον ρόλο σου στον κόσμο. Αν άλλωστε υπάρχει ένα αγαπημένο σπορ στη Μέση Ανατολή, δεν είναι άλλο από την προδοσία! Για να επιβιώσουν οι ‘Ελληνες στο μεταίχμιο του μεσανατολικού, του σλαβικού και του δυτικού κόσμου, χρειάζονται πολύπλευρες σχέσεις.<br /> <a href="http://www.elkeda.gr/">ΠΗΓΗ</a></div></center>

ΑΕΡΙΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΠΑΡΟΥΤΙ ΜΥΡΙΖΕΙ ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ 12

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου * Επίσκεψη-αστραπή στην Αθήνα, μη ανακοινωθείσα, έκανε, σύμφωνα με αξιόπιστες διπλωματικές πηγές, ο σύμβο...

Διαβάστε την συνέχεια